KARANLIK GECELER

18. BÖLÜM: KARAR

Çocuklar hayatın acı gerçekleriyle henüz yüzleşmemiş, dünyayı hayalleriyle süsleyen masumlardı...

Hepimiz bir zamanlar saf ve temiz çocuklardık...

Peki ne olmuştu çocukluktaki masumiyetimize?
Hepimiz bir zamanlar masumsak içimizdeki katillerin, sapıkların, psikopatların, canilerin masumiyetine ne olmuştu?

Aslında kim büyüdükçe tam anlamıyla masumiyetini koruyabilirdi ki...

Zaman...

Bizi büyütüyor, büyüttükçe hayatın gerçeklerini görmemizi sağlıyor, bunun karşılığında da masumiyetimizi alıyordu...

Gerçekleri görmene rağmen masum kalmak yenilgiyi kabul etmek demektir...

"Kumsal ve Ayaz nereye gitti? Bu yağmurlu havada hasta olacaklar." Yiğit Defne'nin elini tuttu. "Gel güzelim biz bir bakalım."

Beraber dışarı çıkmış Ayaz ve Kumsal'ı arıyorlardı. Defne gördüğü manzarayla şoka uğramış, Yiğit ise kaşlarını çatmıştı. "İNANMIYORUM SİZE AYYYY SEVGİLİ Mİ OLDUNUZZZZZ!" Defne'nin sesiyle Ayaz ve Kumsal ayrılmış, Kumsal utançla kafasını eğerken Ayaz sırıtarak Kumsal'a elini uzatmış, tutmasını beklemişti.

Onu öpmüş olabilirdi fakat yine de temas ederken hareketlerine dikkat ediyordu. Onu zorlamak istemiyordu. "Evet Defne Hanım olduk sonunda." Yiğit sinirle Ayaz'ı ittirdi. "İLK ÇİFT BİZİZ LAN NASIL BİZDEN ÖNCE ÖPÜŞÜRSÜNÜZ?"

Defne ve Ayaz kahkaha atarken Kumsal iyice kızarıyordu. "Tamam ya susun artık. Geçelim içeri." Ayaz daha da kahkahasını bastırmaya çalışıyordu. "Utandırma lan güzelimi." Yiğit iyice kaşlarını çatarak Defne'ye dönmüştü.

"Gör bak Defne Hanım." Triplenirmiş gibi Defne'nin yanında geçerek giderken Defne kahkahaları arasından kolunu tutmuş, Yiğit'in yanağına bir öpücük kondurmuştu.

"Benim sevgilim trip mi atarmış? Ne oluyor sana Yiğit? Trip atmazdın ilişkimizin başlarında, çok değiştin sen. Sevmiyor musun artık beni? Sıkıldın mı artık benden? Bıktın mı? Ayrı-" Yiğit eliyle Defne'nin ağzını kapatmıştı.

"Kurban olayım sus. Kullanma o kelimeyi. Tamam yapmadım demedim bir şey valla. Şu soruların beni benden alıyor Defne ne olur dur."

Defne daha fazla dayanamamış kahkaha atmıştı. Gülerek beraber grubun yanına ilerlemişlerdi. Defne ve Yiğit karşı karşıya ,Kumsal ve Ayaz ise yan yana oturmuş, Ayaz kolunu Kumsal'ın sandalyesine doğru uzatmıştı.

Işıl ve Gece uzaylı görmüş gibi bakıyorlardı. Çağla olayı anlayamamıştı. Erkekler ise yüzünde hiç şaşırmamış, bilmiş bir ifade vardı. Işıl dayanamamış olaya dalmıştı.

"Siz ne iş? Ne bu samimiyet? Hayırdır Ayaz bey?" Gece de Işıl'ın gazına gelerek oda hemen merakla olayı kurcaladı. "Işıl haklı bu ne samimiyet? Yoksa... Düşündüğüm şey mi? Bir dakika nasıl? Kumsal?"

Gece meraklı gözlerle etrafına bakarken onun yanında oturan Çağla da karşısında Işıl'ın yanında oturan abisine döndü. "Abi ne oluyor burada anlamadım ben?" Anıl gülerek cevap verdi. "Yok bir şey bir tanem Ayaz abin biraz hızlı çıktı sadece."

Çağla yine anlamamıştı. "Ha?" Kumsal bulunduğu durumdan sıkılmış artık bir açıklama yapma gereği duyuyordu. "Şimdi şöyle ki eee..." Masanın altında Ayaz'ın tuttuğu elini çıkarıp havaya kaldırdı.

"Biz artık Ayaz ile sevgiliyiz!" Işıl ve Gece şok içindeydiler. İkisi aynı anda tepki gösterdiler. "Ne? Nasıl?" Kumsal bunun üzerine kahkaha atmıştı. Defne de güldü.