Fedakarlık

En iyi anne

Tuana'dan

Hıçkırıklarım ard arda kopuyordu. Can'ın bana hazırladığı odada.
Ama hiç birinin sesi yoktu. O, benim hıçkırıklarımın bile sesini kör etmişti, yok etmişti.

Sözleri hazm olunmayacak kadar ağır, ve acı.
Böyle bir şeyi benim hakkımda düşünecek kadar mı onun gözünde hiç oldum?
Hiç mi beni tanımadı? Hiç mi anlamadı?
Belki o kendisi böyle yaptığı için herkesi öyle görüyor. Ama ben sadece ona yenildim. Ve yenilgimin cezasını da hala çekiyorum. En çok da ondan

Başımı koyduğum yastık artık ıslak şekilde yüzüme yapışsa da ağlamam durmuyordu. Ellerimi yastığın altında sıkıca birleştirerek bacaklarımı kendime çekip kıvrıldım

Belime dolanan ellerle irkilerek ağlamam durdu birden. Arkama dönmek istediğimde bu kez da sıkıca arkamdan sarılarak kollarının arasına hapsetti beni
Bu koku,
Kokusu

Hıçkırıkla yutkunup öylece kaldım. Yüzünü, yüzümün hizasına getirerek sustu sadece. Ama elleri karnımda gezip duruyordu

Kalbimin sesi şuan duyabildiğim tek şeydi. Hem sinirden, hem hayal kırıklığınan ama,
Ama en çok özlemden

Bana bu kadar yakın olması kalbimin kendini yirirmesine yetmişti.
Gözlerini yummuştu. Sadece nefes alış verişleri kulağımın dibinde doluyordu. Kendimi kasarak sıkıca gözlerimi yumdum

* Yalvarırım, * dedi tutulan sesiyle sessiz geçen o kadar zamandan sonra. * Yalvarırım artık bir şey söyle. Seni tamamen kaybetmeden konuş artık. Şu hayatımın içine eden öfkeyi yatıştıracak bir şey söyle. Bir cevap ver. Sana karşı olan bu tavrımı yok edecek, yalan da olsa sadece konuş. Lütfen * dedi yalvarır gibi. Belimden kendine çekerek daha çok sıktı kolunu

Gözlerim yine dolarak dudaklarım titremeye başladı

* Haddimi, aştığımın farkındayım.* Dedi. * Çok fazla * dediğinde gözlerimi yavaşça araladım. * Affet beni *
Hıçkırığımı yutkunarak daha çok kıvrıldım
* Artık hiç bir şeyi kaldıramıyorum. Yalvarırım nedenini söyle. * Dedi sesi titreyerek. * Bize neden bunu yaptın *

Gözlerimi sıktığımda sulu bir gözyaşı aktı yine yastığa. Zorlukla nefes alarak yavaşça ona döndüm. Açtı hemen kollarını ona dönmem için.
Direk gözleriyel buluştu gözlerim. Bir kolunu altımdan geçirerek diğer elini de arkama götürüp kenetledi

* Bulamadık * dedim başımı yavaşça iki yana sallayarak. * O gün, o gün sıla tüm arkadaşlarını aradı annen, baban hepsi hepsi aradı ama ameliyatın için kan bulamadık * dedim hıçkırığımdan dolayı zorlukla konuşarak. Onun gözleri gözlerim ve dudaklarımın arasında gelip giderken dikkatini bana verdi

* Aaysun geldi. Benim kan grubum uyuyor dedi. Veririm dedi ama şart koştu * dedim gözümden yaş süzülerek

* Ne * dedi hemen nedenini sorarak

* Sen * dedim. * Seni terk etmemi istedi. Seni ona verirsem o da kanını verecekti. Sen de ameliyat olabilecektin. Ama kabul etmedim * dedim ve durdum. Duraksadığımda yumduğum gözlerimden yaş düşmüştü. Baş parmağını yaşın üzerine çekince ona baktım

* Sonra yanına geldiğimizde birden.. birden kalbin durdu. Şoka girdin. Doktor ameliyata götürmelerini söyledi ama kan olmadığı için ölebilirdin de * dedim sonunda ağzımdan hıçkırık koparak. O sadece dinliyordu
* Son çaremdi. Mecbur kaldım. Kabul ettim şartını. O da kan verince ameliyat olabildin *

* Ama kalabilirdin de ameliyattan sonra * dedi gözlerinin damarları belirginleşerek. Dolmamaları için mi çabalıyordu
* Onun lafıyla mı bıraktın beni?? *