Fedakarlık

Baba

Tuana'dan

Yolumuz yarım saat falan sürdü.
13 katlı bir binanın önünde çağan arabayı durdurunca bakışımı gerginlikle sağımdaki beyaz apartmana verdim.
On'dan fazla ışık vardı. İlk kez geliyordum o yüzden bakışımı ışığı açık pencerelerden geçirdim hangisi diye

Elimin üzerinde sıcaklık hissedince hemen soluma döndüm

* İyi misin? * Dedi sıcak gülümsemesiyle kaşlarını kaldırarak. Yutkunup hafifi gülümseyerek başımı salladım.

Gülümsemesi büyüdüğünde arabadan indi. Ben de indim. Yanıma gelip elimi sıkıca elinin içine aldı

* Arabayı kilitlemiyor musun? * Dedim ona dönüp. Arabanın anahtarının düğmesine bastığında ön ve arka ışıkları yanıp söndü.
Sonra bana dönüp gülümseyerek kafasını " gidelim " diye salladı.
Binaya girdik

* Kaçıncı kat * dedim ellerimin titremesi sesime de yansırken.

* 10 * dedi daha rahat bir tavırla.
Birazdan, çocuğundan haberi olmayan ailesinin evine girecekti ve buna rağmen fazla rahattı.

Asansörün önünde durup düğmeye bastı ve gelmesini bekledik

* Çağan?? * Dedim kaşlarımı havalandırıp. Bakışını bana verdi. Bir şey söylemeden öylece baktım

* Noldu ya? Neden bu kadar gerginsin bir şey olmayacak dedim rahat ol * dedi hiç o yanlık olmadan ellerini bantolononun ceplerine koyup asansöre dönerken.

* Asıl sen fazla rahat değil misin?? Biraz sonra olacaklara rağmen hiç stresin falan da yok * dedim somurt suratla.
Asansörün kapısı açılınca elimden tutup içeri çekti ve 10. Kata basıp yanımda durdu
* Ya çağan sana diyorum! *

* Tuana * dedi bana dönüp nefesini verirken.
yüzümü ellerinin arasına aldı. * Bak gerilmenin bir faydası yok. Ben sana kötü bir şey olmasına izin vermem. Kötü hissetmene izin vermem * dedi kaşlarını kaldırıp.
Gözlerine bakmayı seçtim. Gözlerine baktıkça stresten hızlanan kalp atışım sakinleşiyordu.
* Tamam mı? * Dedi sonunda hafif gülümseyip.

Bir kaç saniye gözlerine baktıktan sonra başımı aşağı yukarı salladım. Yanağımdan öptü

Kapı açıldı ve indik. Çağanın peşinden yürümeye başladım. Artık kalp atışlarımı kontrol edemeyecek kadar heyecanlı ve bir o kadar da gergindim.

Siyah kapının önünde durup zile bastı. Açılmasını stresle beklerken elimi sıkıca tutup sıktı. Yutkundum
Kapı açılınca hemen elimi çektim. Yeliz ablaydı açan kişi

* Aa hoşgeldiniz çocuklar merak ettik gelmeyince * dedi kocaman gülümseyerek

* Özür dileriz geciktiğimiz için * dedi çağan gülümseyip

* Geçin hadi * dedi yeliz abla hafiften kapıyı aralayıp.
Çağana baktım. Gülümseyince arkasından içeri girdim.

* Verin bana montunuzu isterseniz * dedi yeliz abla. Hemen çağana döndüm. Gülüşü solarak bana baktı

* Yok ya * dedi çağan yeliz ablaya dönüp. * Böyle iyiyiz dimi Tuana? * Dedi sonunda yalandan gülümseyerek bana dönüp.
Beni zor durumda bırakmamak için kendisi de çıkarmak istemedi sanırım

* Hıhım. İyi * dedim başımı sallayıp. Yeliz abla dudaklarını büküp başını yana eğdi

* Siz bilirsiniz . Geçin içeri o zaman * dedi eliyle salona yönelterek. Çağan yürümeye başlayınca biz de arkasından gittik.