Şaşırdınız di mi 😛
Keyifli okumalarr🤍
**
Ateş: Uyan artık. (06.38)
Ateş: Her ne kadar sevmesen de okula gitmen gerekiyor. (06.38)
Sabah, güne bu mesajlarla başlamayı beklememiştim. Onun bugün öğlene kadar dersi olmadığını ve bu sebeple uyuyacağını düşünmüştüm lakin o sabahın köründe bana mesaj atmayı tercih etmişti.
Neden böyle bir şey yaptığıyla ve onun bu mesajının bende neden heyecan oluşturduğuna dair en ufak bir fikrim bile yoktu.
Bunu düşünmeyi de istemiyordum çünkü düşünürsem aklıma gelecek birçok ihtimalle ilgili senaryolar kuracaktım. Bu ihtiyacım olan en son şey olabilirdi.
O bu mesajları attığında banyoda olduğum ve hazırlandıktan çok daha sonra mesajını gördüğüm için hazır halimin fotoğrafını çekip ona yollamıştım.
Afra: Hazırlandım bilee.Fotoğrafı yolladıktan sonra bildirim gelmemişti. Muhtemelen bana mesaj atıp uyumuştu.
Okula hazırlanırken aklımda birçok düşünce olduğu için bunu umursamamıştım da.
Okulda işler yolunda değildi. Bir ay önce, okulun birkaç kişiyle beraber beni de götürdüğü bir tatil sırasında özel hayatımla ilgili yalan haberler okulun dedikodu sayfasında yayımlanmıştı.
Geçmişim hakkında konuşmayı sevmediğim için hakkımda hiçbir şey bilmeyen kişiler, hâlâ kimin yazdırdığını öğrenemediğim bir habere inanarak hakkımda ithamlarda bulunmuşlardı.
Haberlerin hiçbiri doğru değildi. Haberde üvey babama iftira attığım, psikolojik olarak iyi durumda olmadığım ve bunun için tedavi gördüğüm yazıyordu.
Durum böyle değildi ama gerçeği hiçbir zaman bilmeyecekleri için okuldakiler bu habere hemen inanmıştı.
Annemin bunu duyması ve okulun sahibinin yardımcı olmasıyla haber hemen silinmiş, okuldaki hiçkimse bununla ilgili bir daha konuşmamıştı ama hâlâ bana baktıklarında o haberleri düşündüklerini anlayabiliyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ineffable || texting
Teen FictionLise son sınıf öğrencisi Afra, numaraların karıştırılması sonucu Ateş'e yazar ve Ateş'in üniversite hayatına ani bir giriş yaparak kendisini bambaşka bir noktada bulur. * Loş mor ışığın gölgesi yüzüne düşüp suratının bir yanını kapatırken parıldayan...