Απο εδώ και πέρα θέλω να μετράμε αντίστροφα. Η ροζ περίοδος μεταξύ τους πολύ κράτησε!
Νίκη
Τα πόδια μου έτρεμαν. Δεν ήξερα γιατί είχα πιο πολύ ανησυχήσει. Για το γεγονός πως ο Άρης αποφάσισε να υπερασπιστεί την Εύα ή γιατί είχε τραυματιστεί; Η Άννα μου είπε πως δεν ήταν σοβαρά, αλλά και πάλι δεν μπορούσα να ησυχάσω μέχρι να το κρίνω εγώ η ίδια. Και είχα απίστευτες απορίες. Τι συνέβη, γιατί συνέβη, πώς...
«Πού είναι;» ρώτησα την Άννα με το πού την εντόπισα στα επείγοντα.
«Του έκαναν ράμματα στο σαγόνι και επειδή χτύπησε το κεφάλι του περιμένει να κάνει και μία αξονική. Είναι η Εύα μαζί του.» αποκρίθηκε στρέφοντας το κεφάλι της προς το βάθος του διαδρόμου.
«Οκ, πάω!»
«Περίμενε!» το χέρι της τυλίχθηκε γύρω απο το μπράτσο μου. «Οι γιατροί δεν θα επιτρέψουν άλλο συνοδό.»
«Ωραία τότε να βγει αυτή και να πάω εγώ! Δεν έχει καμία δουλειά μαζί του.»
«Νίκη, ηρέμησε. Ξέρω πως είσαι ταραγμένη, αλλά πάμε να μιλήσουμε πρώτα. Δεν μπορείς να πας μέσα χωρίς να ξέρεις τι έχει συμβεί. Και πίστεψε με, η Εύα δεν φταίει.»
Ξεφύσηξα. Ακόμα και αν δεν έφταιγε ήταν η αιτία να βρεθεί ο Άρης σε αυτή την κατάσταση. Και δεν είχε κανένα δικαίωμα, μα κανένα να βρίσκεται δίπλα του ενώ είχα έρθει πλέον εγώ.
«Και ποιος φταίει Άννα; Φασαρίες δεν γίνονται απο μόνες τους, ο Άρης δεν θα έμπλεκε ποτέ αν ήταν στο χέρι του. Δεν ξέρω τι έκανε η Εύα στη τελική για να το προκαλέσει όλο αυτό!»
Έλεγα πράγματα που δεν σκεφτόμουν. Δεν μπορούσα να δικαιολογήσω κανέναν πόσο μάλλον την Εύα που οριακά πίστευα πως ήθελε το αγόρι μου απο την πρώτη στιγμή. Ωστόσο ο Άρης με καθησύχαζε κάθε φορά. Την ζήλευα όντως, αλλά πάντοτε σκεφτόμουν πως αν ήταν κάτι να συμβεί θα είχε γίνει ήδη απο την περίοδο που δούλευαν μαζί στην Πάρο. Αφού δεν είχε συμβεί στην Πάρο που ο Άρης ήταν ελεύθερος, δεν πρόκειται να γινόταν και τότε που είχαμε σχέση αν μη τι άλλο! Δεν μπορούσα καν να φανταστώ πως θα με απατούσε. Ούτε με την Εύα, ούτε με καμία άλλη.
Αυτό το σενάριο δεν υπήρξε. Δεν θα υπήρχε ποτέ.
«Δεν έκανε τίποτα σου λέω! Άκου, έχεις ανησυχήσει και με το δίκιο σου, αλλά πάμε μια στιγμή στο κυλικείο να μιλήσουμε. Είναι πιο περίπλοκο απο όσο πιστεύεις!» αποκρίθηκε ωθώντας μαλακά προς την έξοδο. «Και ο Αργύρης έφαγε μερικές, δεν μου ήταν ευχάριστο να το βλέπω, αλλά δεν φταίει η Εύα. Αλήθεια Νίκη, αν έφταιγε θα στο έλεγα!» πρόσθεσε.
VOUS LISEZ
Falling Hearts
Roman d'amour«Έλαμπες σαν τον ήλιο, Άρη. Έλαμπες και το φως σου ήταν τόσο εκτυφλωτικό που δεν υπήρχα. Δεν με ένοιαζε όμως. Δε με ένοιαζε που δεν με έβλεπε ο υπόλοιπος κόσμος, μου αρκούσε που με έβλεπες εσύ. Και έπειτα... έπειτα συνέδρια, χρήματα, συμβόλαια και ρ...
