Δε θέλω να μου μπερδευτείτε με τα flashbacks και γενικά όλες τις αναδρομές της ιστορίας. Υπενθυμίζω πως το πρώτο κεφάλαιο ήταν η σκηνή που η Νίκη εγκαταλείπει τον Άρη. Κάπως σαν πρόλογος, στο τέλους του οποίου η Νίκη παραδέχεται πως μετά απο τρία χρόνια ξανα συναντιούνται κάτω υπό άλλες συνθήκες και το δεύτερο, η πρώτη τους γνωριμία μετά απο το χρονικό διάστημα που πέρασαν χώρια. Ωστόσο, εμείς θα δούμε τώρα τι μεσολάβησε μέχρι τη στιγμή που τον εγκαταλείπει. Απο την πρώτη τους γνωριμία μέχρι τον γάμο τους.
10 χρόνια πριν, Αθήνα
Νίκη
«Δεν είναι και τόσο άσχημα, ε;» η Λίζα με κοίταξε επιφυλακτικά.
Της χαμογέλασα δειλά. Ήταν κάτι παραπάνω απο άσχημα.
«Εγώ πάντως πιστεύω πως είναι μια καλή ευκαιρία να αναθεωρήσεις τους στόχους σου και τις επιθυμίες σου.» πήρε τον λόγο η Μελίνα πριν προλάβω να απαντήσω εγώ. Έπειτα στερέωσε τα μαύρα κοκάλινα γυαλιά της και με κοίταξε ψύχραιμα πίσω απο αυτά. «Στη τελική δεν είναι και το τέλος του κόσμου.» πρόσθεσε ήρεμα.
Όντως, τα αποτελέσματα των πανελληνίων δεν ήταν το τέλος του κόσμου. Η Μελίνα είχε απόλυτο δίκιο, όμως ξεχνούσε ποια ήταν η μητέρα μου και την αντίδραση της μόλις μάθαινε τι είχα γράψει. Είχαμε συμφωνήσει να μιλήσουμε μετά το απόγευμα. Καλύτερα έτσι. Εγώ θα είχα περισσότερο χρόνο να το επεξεργαστώ και εκείνη θα προετοιμαζόταν ψυχολογικά για αυτό που ήδη περίμενε, την αποτυχία μου.
«Έχει δίκιο η Μελίνα. Δεν σε καθορίζουν αυτοί οι βαθμοί και το ξέρεις.»
«Κορίτσια...» πήρα μια βαθιά ανάσα και τις κοίταξα στα μάτια. Ήμουν πραγματικά τυχερή που οι φίλες μου παρά την δική τους χαρά για το καλοκαίρι ή τις επερχόμενες σπουδές τους, παρηγορούσαν εμένα για τα άθλια αποτελέσματα, αλλά ειλικρινά δεν ήθελα να το συζητήσω άλλο. «Δεν υπάρχει λόγος να χαλάμε τις καρδιές μας με αυτά τα αποτελέσματα. Ότι έγινε-έγινε, τι μπορώ να κάνω; Να κάθομαι και να στεναχωριέμαι ενώ σε λίγες ημέρες φεύγουμε για Πάρο;» προσπάθησα να φανώ ενθουσιασμένη εγώ. Δεν νομίζω πως το κατάφερα ωστόσο, γιατί η ανήσυχη ματιά της Λίζας ήταν ακόμα πάνω μου.
«Νίκη...»
«Λίζα, είμαι καλά.»
Η Μελίνα δεν επέμεινε άλλο. «Ας αλλάξουμε θέμα.» είπε παίρνοντας το λάπτοπ στην αγκαλιά της. «Ας ψάξουμε για όσα πρέπει να δούμε στο νησί.»
KAMU SEDANG MEMBACA
Falling Hearts
Romansa«Έλαμπες σαν τον ήλιο, Άρη. Έλαμπες και το φως σου ήταν τόσο εκτυφλωτικό που δεν υπήρχα. Δεν με ένοιαζε όμως. Δε με ένοιαζε που δεν με έβλεπε ο υπόλοιπος κόσμος, μου αρκούσε που με έβλεπες εσύ. Και έπειτα... έπειτα συνέδρια, χρήματα, συμβόλαια και ρ...
