3.ATIL ANILAR ARASINDA PARLAYAN ELMAS

977 83 85
                                    

KEYİFLİ OKUMALAR3

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

KEYİFLİ OKUMALAR
3.ATIL ANILAR ARASINDA PARLAYAN ELMAS
🌻

İçime yayılan ürperti tenime de ulaştığında titredim.

Ben, Mahir, Marika ve bütün gece aynı çatı altında kalmak?

Katiyen olmazdı.

İmkansızdı!

Hızlı bir hamleyle Marika'ya döndüğümde elini yüzüne siper ederek öksürdü lakin bu seferki öksürüğü yalanlandı ve göz ucuyla bana bakıyordu.

"Marika, beni buraya bunun için çağırdığına inanamıyorum," dediğimde öksürmeyi kesti ve elini çekti.

"Seni ben çağırmadım ki, Yase." Kaşlarını çattı. "Ben annene hasta olduğumu ve çorba istediğimi söyledim o da Yasemin yapar dedi."

Ama annem, Marika'nın beni çağırdığını söylemişti!

"Çorbanı yapıp gideceğim, Marika," derken zar zor konuşuyordum çünkü hala titriyordum. İçerinin havasının kurutmaya çabaladığı elbisenin soğuğunun da etkisi büyüktü.

"Ah Hulusi," diye sızlandı tavana bakarak. "Yalnızlığa bıraktın beni, gör ahvalimi. Bir çorbaya muhtaç kaldım." Marika, nazının bana geçeceğini ve en çok da rahmetli Hulusi Amca üzerinden duygu sömürüsü yapabileceğini biliyordu. Yine aynı yolu seçerken bıkkınca yüzüne baktığımda göz ucuyla durumu kontrol etti ve gidemeyeceğimden emin olarak, "Elbiseni değiştir," dedi. "Bana bıraktığın pijamalar, Mahir'in odasında. Giyindikten sonra da çorbamı yaparsın."

Ara sıra onun evinde kaldığım için yedek bir pijama takımı bırakmıştım ve muhtemelen benim kaldığım odayı Mahir'e vermişti artık.

"Olur," deyip bir de üstüne ofladıktan sonra şu an bulunduğum alandan girilen sağ duvardaki kapıyı açtım.

Jilet gibi toplu duran, benim gelmediğim zamanlar hariç kullanılmayan odadan, Mahir'in anıları yüzüme çarptı anında.

O, hep düzenliydi.

Benim aksime.

Benim eşyalarım da zihnim gibi karman çormanken Mahir'in nizami bir hali olurdu eşyalarının. Yine aynı düzenini kurduğu belliydi.

Küçük bir odaydı zaten. Kapıyı açar açmaz metal bir karyola çıkıyordu insanın karşısına, bitişiğinde de üstü dantel örtülü fiskos sehpa vardı, diğer duvarda da küçük bir gardırop.

Güneşi Bekleyen Ayçiçeği(Mahalle)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin