𝗗𝗮𝘂𝗴𝗵𝘁𝗲𝗿 𝗼𝗳 𝘁𝗵𝗲 𝗔𝘃𝗲𝗻𝗴𝗲𝗿𝘀 [1.KİTAP]

Bölüm 19

İyi okumalarr 💕

Lacy o gün kendisini hiç olmadığı kadar mutlu hissediyordu. Sınıfına yeni geleli daha iki hafta hafta bile olmamış olan birisine aşık olmuştu çünkü.

Neden aşık olduğunu da bilmiyordu kızıl saçlı kız. Yakışıklı olduğu kesindi, her ne kadar 9 yaşında olsa da. Sınıfça yakalambaç veya saklambaç oynarken, ilk başta hep Lacy'i arıyordu. Dersteyken Lacy'nin saçını çeker, eğer resim dersindelerse, konu ne olursa olsun hep Lacy'i çizerdi çocukluk yetenekleriyle.

Bir gün çocuğu koluna takarak, bir okul etkinliğinde babasına göstermişti. Fakat işler hiç beklediği gibi olmamıştı. Tony, küçük çocuğa aynı düşmanı gibi bakmış, çocukta travma bırakmasına neden olmuştu.

Fakat sonradan Beryl gelip her şeyi çözmüştü tabii ki. Hatta Beryl'den cesaret alan küçük çocuk, dün babası onu almaya gelirken "Kızınızla evlenmek istiyorum bay Stark!" diye bağırmıştı.

Tony'de kalan etkiyi tahmin bile edemezdiniz. Eğer Beryl olmasaydı, onu hiçbir erkekle görüştürmemeyi bile hedefleyecekti neredeyse. Eh, kız çocuğu babasına çekerlermiş derler. Eğer o çocuk olmasa, başka çocuk bulurdu aşık olunacak diye düşünürdü Lacy. Bunu babasına anlatmayı düşünmüyordu ancak. Bir süre babasının akıl sağlığonı korumasına yardımcı olsa iyi olurdu çünkü.

"Lacy kelebeğim! Bugün bahçeye çıkalım mı?" diye seslenince arkasındaki çocuk, hızlıca başını sallamıştı Lacy. "Çıkalım Keremciğim."

Evet çocuk Türk idi. Birkaç ay önce, ailesiyle buraya taşınmışlardı. Taşınma işi, cart curt derken ise daha yeni gelebilmişti ilkokula. okulun da son günleri olduğundan, gelmese de olurdu tabii. Ama gelmeseydi hayatının aşkını ne zaman bulacaktı ki? Böyle olması daha hayırlı olmuş diye düşündü Lacy.

"Ee Keremciğim, beni buraya neden çağırdın?" diyerek Kerem'in yanına geçti. Oturdukları yer, okulun hazırladığı gerçekten çok ufak bir gölün içindeki sandaldı. Bu sandala, taşlara basarak gelmeniz gerekiyordu.

"Sana çiçek vermek istiyorum. Ve iznin olursa, sana bir şarkı yazdım Lacy kelebeğim." diyerek arka cebinden çıkarttığı yaprakların yarısı dökülmüş birkaç adet papatya çıkardı.

Papatyaların durumu ne kadar kötü olsa da Lacy'e muhteşem gibi gelmişti.

Ardından kerem boğazını temizleyip şarkısını söylemeye başladı.

"Benim içiin çok güzelsiiinn!
Bunu görmüyor musuuuun?
Sen umduğum her şeysiin,
Her zaman ihtiyaaacıım olan sensiiin!
Sen benim için çok güzelsii-" Kerem'in büyüleyici sesi, bir öksürükle kesildi, ardından kendisini toparlayarak Lacy kelebeğine gülümsedi.

Lacy ise hayran olmuş gibiydi. Hiç kimse ona şarkı yazmamıştı ve bu bir ilk olduğundan kendisini çok özel hissetmişti. Ve yazan kişi de Kerem'i olduğundan, eh kendini özel hissetmesi de hiç anlamsız gelmiyordu ona.