SEVMEK YÜREK İSTER

9. bölüm

Selamm

Kız Allah belanızı vermesin artık sona oy radarı koyucam HSJXNKSJA neysee bu arada diğer bölümlerde düzenleme yapacağım zaman yazı şeklini düzeltirim artık kalın yazı şeklinde yazmak istemiyorum gözü rahatsız ettiğini fark ettim bı ara diğer bölümleri de düzenlerim

İyi okumalarr💙🦋

+++++

Aracı Acar sürerken bizde, sessiz sessiz oturuyorduk. Ben sıkılınca telefonu elime aldım. Ben alınca Sema da telefonunu eline almıştı. Bir süre oyalandıktan sonra Acar "Neredeyse geldik kızlar, çok az kaldı." dediğinde yaklaştığımızı anladık. Bir süre sonra buluşma yerine gelmiştik.

Arabadan indikten sonra kafeye doğru ilerlemeye başladık. Kafeye girerken Acar'ı sıkıca tembihledim ki kötü bir şey yapmasın. Kötü bir şey yapacağı içime doğuyordu aslında ve ben bundan deli gibi korkuyordum.

Kafeye girdiğimizde, köşedeki masadan bize doğru el sallayan Erhan'ı gördüm ve hemen ona el salladım. Oraya doğru yöneldik ve masaya oturduk. İlk başta selamlaştık sonra Erhan "Ben tek gelirsin sanıyordum. O yüzden biraz şaşırdım doğrusu. Ama arkadaşlarının geldiği iyi oldu. Çünkü benim de 2 arkadaşım gelecek." sevinmiştim çünkü tek benim arkadaş getirmem ve onun getirmemesi gerilime sebep olabilirdi. Ona doğru gülümsedim.

"Bu arada gelecek arkadaşlarımın isimleri Efe ve Sahra. Eminim çok iyi anlaşacaksınız." dediğinde rahatlamıştım. Demekki arkadaşları cana yakın kişilerdi. "Şey Başak, her şeye tamamım ama dışarıdaki masalarda otursak olmaz mı? Hava almış oluruz hem." Sema'nın dediği şey aslında mantıklı gelmişti -ilk defa- "Aslında olabilir, temiz hava iyi gelir. Yani bana uyar size de uyarsa dışarıdaki masalardan birine oturalım." "Peki öyleyse, hadi gidelim." Erhan'ın beni onaylamasıyla dışarıdaki masalardan birine geçmiştik.

Sohbet muhabbet derken Efe ve Sahra da gelmişti. Sahra, güzel kızdı ve tarzı da baya iyiydi. Bir de köpeğiyle gelmişti. Efe ise, umursamaz bir şekilde giyinmiş de gelmişti. Sanki bitse de gitsek havasında gibiydi.

Hemen sandalye çekip masaya oturmuştular. Sema, bana makyajını tazeleyeceğini söyleyip Acar'ın yanından kalkmıştı. Bende menüyü getirmek için kalkmıştım. Hemen pıtı pıtı yürüyerek menüyü almıştım, tabi gelene kadar da menüyü inceliyordum. Bazı içecek ve tatlıları babalarının hayrına satıyormuş gibi pahalı yapmıştılar. Neyse masaya geldiğimde Sahra'nın Acar'ın yanına oturduğunu ve Acar'la muhabbete başladığını görmüştüm. Sema gelince kalkar herhalde diye düşünüyordum. Benim oturduğum yere de Efe oturmuştu. Sinir olsam bile yapacak bir şey yok diyerek Erhan'ın yanına geçmiştim.

Erhan, gülümseyerek bana döndü ve sohbet başlattı. Aslında sohbeti sarıyordu bu yüzden de eğleniyordum. Erhan'ın söylediği şeye gülerken Sema'nın buraya doğru geldiğini gördüm. Gelince eski yerine geçmek isteyince Sahra "Kalkmasaydın canım. Ben mi dedim sana kalk diye? Uhmm hayır, ben demedim. Şimdi sohbetimizi bölüyorsun, gider misin?" deyince Sema da çıldırmıştı. "Canım, bak beni sinirlendirme kafanda tek saç teli kalmaz anladın mı beni?! Yolarım seni, kalk şimdi." dediğinde Sahra gülmüştü. Sahiden engelli miydi bu kız. Artık Erhan'ın söylediği şeyleri de duymuyordum. O da onu duymadığımı anlayınca benim gibi odağını kavgaya çevirdi.

Sahra tekrar konuştu "Ay gel madem soralım Acar'a. Acar, canım ben burda oturabilir miyim?" dediğinde herkesin odağı artık Acar olmuştu. Ben rahatlamıştım çünkü Acar asla o yellozu seçmezdi. Acar konuşmak için ağzını araladı ve "Sahra kalabilir. Benim açımdan problem yok yani sende Başak'ın yanına geç." Sema sinirle güldü. "Öyleyse bende Başak'ın yanına geçmiyorum." dediğinde ne yapmaya çalıştığını anladığım için sustum ve Sema da cümlesine devam etti. "Sonuçta o da Erhan ile konuşuyor. Bölmeyeyim onları da. Bende Efe'nin yanına geçeyim. Zaten samimi geliyordu ve ilk geldiğimizden beri bana bakıyordu. Efe'ciğim yanına oturabilir miyim?" Efe heyecanla konuştu. "Ah tabii, buyur gel lütfen." dediği gibi yanındaki sandalyeyi biraz daha kendine çekti.