SEVMEK YÜREK İSTER

13. bölüm

Selam kızlar 💐

İyi okumalar🦋💙

+++++++++

Tam o sırada arkamızdan tutulup çekildik. Rüzgar, Erhan'ın yüzüne okkalı bir yumruk geçirmişti.

Şok içinde onları izliyordum. Rüzgar bir yumruk daha indireceği sırada, Erhan'ın önünde geçip ona kalkan olmuştum. Erhan'ın önüne geçince de gözlerimi yummuştum, bana vuracağını düşünerek. Ama o vurmadı.

"Dur artık! Ne yapacağını şaşırdın. Erhan'a yumruk atmak ne demek ya?! Neyimsin ki yanımdaki kişilere vurabiliyorsun? Git sevgilinin yanına ve beni rahat bırak! Ben senin saçma sapan hareketlerini çekmek zorunda değilim, anlıyor musun?!"

Gözünden bir yaş geldiğine şahit oldum. Onu hiç ağlarken görmemiştim. Ama acımadım. Beni zorbalarken hiç böyle şeyleri düşünmüyordu. Ben niye onu düşüneyim ki. O beni kırarken, zorbalayıp gülerken, dalga geçerken düşünüyor muydu? Hayır. O yüzden şuan hiç acımıyordum.

"Rüzgar, sen bu zamana kadar benim kalbimi ne kadar kırdın farkında mısın? Hayatımdan çık."

"Başak ben... Ben çok özür dilerim. Hatamı telafi edeyim. Kırılan kabini onarayım. Lütfen."

"Kalbi kırmaya tek bir söz yeter ama kırılan kalbi tamir etmeye ne bir özür, ne de bir ömür yeter. Hatamı telafi edeceğim diyorsun ama ben sana hiç güvenmiyorum."

Erhan'ın kolundan tuttuğum gibi arabasına doğru ilerledim. Arabasına bindim ve onun da binmesini bekledim. Binince arabayı çalıştırdı ve bana döndü. "Eve gidiyoruz. Sana pansuman yapacağım ve sonra denize gideceğim. Yüzmek ve rahatlamak istiyorum. Evden yanımda çantayla çıkacağım için çocuklar merak edecektir. Bu yüzden de onlar da gelir herhalde. Neyse, sen sür arabayı."

Yol boyu hiç konuşmadık. Eve geldiğimizde Erhan'ı kolundan tutup eve soktum. Oturma odasına geçip onu koltuğa oturttum ve odama çıktım. Odama girince Rüzgar'ın odamda olduğunu ve beni beklediğini fark ettim ama umursamadım. Hemen ilk yardım kitini aldım ve aşağıya indim. Arkamdan da Rüzgar inmişti. Karşısında Erhan'ı görünce yumruklarını sıkarak karşıdaki koltuğa oturdu. Bende Erhan'ın önüne oturdum ve pansuman yapmaya başladım.

Pansuman bitince hemen odama çıktım ve bir çanta aldım. İçine; yedek kıyafet, güneş kremi, güneş gözlüğü ve bir de orada oturmak için örtü koydum. Aşağıya inince Acar merakla "O ne için?" dediğinde gülümsedim ve "Erhan'la denize gideceğiz. Kafa dağıtmak istiyoruz. Bu yüzden çanta hazırladım. O da kendine hazırladı. İsterseniz sizde hazırlayın, on dakika sonra çıkarız. Hızlı olun." dedim.

Koşarak gittiler ve yedi dakika sonra çantalarıyla aşağıya indiler. Rüzgar da yanlarında gelmişti. Sema, Efe, Ebru ve Rüzgar bir arabaya binmiştiler. Acar her ne kadar diretse de Sema, motor yerine arabayla gitmeyi tercih etmişti. Acar ve Kuzey motoruyla, ben, Yağız ve Erhan ise Erhan'ın arabasıyla gidiyorduk.

"Sence Sema hangisine aşık veya aşık olacak? Efe'ye mi yoksa Acar'a mı? Benim gözüm Efe'yi hiç tutmadı. Sanki bir şey çıkacak gibi. Acar daha güzel sever, eminim." Erhan'ın kurduğu cümleyle ona dönmüştüm.

"Birden böyle bir soruyu neden sordun ki? Ayrıca Efe'ye veya Acar'a aşık olacağı nereden çıktı, dünyada başka erkek mi yok? Ama eğer ikisinden biriyle çıkmasını isteseydim kesinlikle Acar olurdu. Bence Efe hiç sağlam değil. Ama Acar'ı gayet iyi tanıyorum." dedim.

"Bilmem ki. Bir anda aklıma geldi söyledim. Yani bence Efe veya Acar'dan birini seçecek."

Gülümsedim. Sonra önümüzdeki Sema, Efe, Ebru ve Rüzgar'ın olduğu araba önümüzde durdu. İçinden Rüzgar indi pek önemsemedim ama bizim olduğumuz arabaya geliyordu.