🎀,, oosterwolde

15

Arya'nın anlatımından;

"Benim çocuğum, ben doğurdum!"

Jayden elimdeki Tesla'ya uzandığında geri çektim çocuğumu. Ama nafileydi çünkü elimdeki Tesla da babasına ulaşmak için götünü yırtıyordu. Onu daha fazla elimde tutamayacığımı anladığımda bıraktım yavaşça. Doğruca Jayden'ın kucağına atlamış yüzünü yalamaya başlamıştı. Ortada üç çocuğu ile ortada kalmış anne gibi gözüktüğümü fark ettiğimde bende kendimi çocuklarımın yanına bıraktım.

Jayden ile Tesla'yı ortamıza aldık ama benim saldırgan köpeğim asla rahat durmuyor, üzerimize çıkmaya çalışıyordu.

"böyle giderse bozuşacağız he paşam!"

Jayden sonunda Tesla'yı üzerimizden alıp yere bıraktığında şapşik kendi etrafında dönmeye başlamıştı. Bir zaman sonra da bizden sıkılmış olacak ki uzaklaşmıştı.

Yalnız kaldığımızda bakışlarımı yanımdaki büyük adama çıkardım. Gülerek çocuğumuzun arkasından bakıyordu. Bende gülümseyerek ellerimi iki yanağına yerleştirip mıncırmaya başladım.

"Ama sen böyle mükemmel bir baba olursan ben seni yerim ki!"

Kurduğum cümle ile o da gülümsemiş sonunda ellerimden kurtulmuştu. Kurtulduğu gibi de beni kendine çekmişti koltukta. Belime gideceğini düşündüğüm ellerin koltuk altıma doğru gitmesi ile hain bir planın içinde olduğumu anlamıştım.

Ama maalesef engellemek için çok geç kalmıştım. Çünkü Jayden çoktan gıdıklamaya başlamıştı bile. Gülerek elinden kurtulmaya çalışıyor yere doğru kendimi atıyordum ama maalesef planım gerçekleşmemiş bir elini belim atıp beni kaldırıp kucağına almıştı.

"Görelim bakalım kim kimi yiyormuş."

Kahkahalarımın arasında cevap veremiyordum, boğulacak seviyeye gelmiştim. Ama benim cani sevgilim bana acımamış darbelerine devam ediyordu.

"Jaydeeeenn!"

Sonunda gıdıklamayı bıraktığında aldığım nefes ile Allah'ıma şükür ettim. Biraz daha devam etseydi beyaz ışık benim için yakındı. Ama benim canım sevgilim tabii ki rahat nefes almama izin vermemiş bu sefer öpücükleri ile beni darlamaya devam ediyordu.

Bana doğru gelen öpücüklerden nasıl kurtulacağımı bilmiyordum. Aşkım sen ne zamandan beri bu kadar güçlüsün acaba? O gün duvara vurduğunda delinmediği için şükretmeliydik sanırım. Başıma kahverengi hulk olmuştu çocuk.

Çalan kapı ile öpücükleri duran Jayden somurtarak bırakmıştı beni. Kapıya giderken küçük bir öpücük vermeyi ihmal etmedim. Koşarak açmaya gittiğim kapıya yaklaştıkça gelen seslerde artıyordu.

Kapıyı açtığımda karşılaştığım görüntü beni bile şoka uğratmıştı. En önde sürünün başı, pezevenk gömleği ile Cengiz karşılamıştı beni. Yanında da biricik ahırdaşı İrfan Can yer alıyordu. Onların arkasında siyah, içinde içki olduğunu tahmin ettiğim iki poşeti taşıyan gariban Eğribayat ve İsmail ikilisi. Hemen yanlarında da 32 diş sırıtan Batshuayi duruyordu. Onun arkasında da Efekan ve Necat ikilisi vardı.

Çete olarak apartman kapımın önünü sarmışlardı. Nasıl asansöre sığdıklarını sonra düşünmeye karar verdim, malum 12. Katta oturuyordum herhalde merdivenden çıkmak gibi bir delilik yapmaya kalkmamışlardı.

Kapının önünden çekilmem ile içeri girmeye başladılar. Bende ceketlerini asmaya. İlk olarak cengizin kabanını almıştım. Piç piç sırıtıyordu yine kesin bu toplamıştı tüm takımı.