Chasing Stars

Chapter 31 - Her

"Mama Dan, I found her. The girl you always draw. Anthea Louise!" he said, with so much excitement in his voice.

I froze for a moment. Sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko ay nananakit na ang aking dibdib. It is really her. Mabilis kong binawi ang aking ulirat. This is the time to keep myself guarded. I need to strengthen the walls I built.

"Baby, no. It's not her. L-let's go home. Lola's waiting for you." sambit ko.

Hinila ko ang kamay ni Damon na nakahawak ngayon sa kanyang kamay. I felt a sudden rush on my body nang bahagyang madikit ang balat ko sa kanya.

"No, Mama Dan. I am sure it's her. Look oh, she's so pretty just like your drawi-" tinakpan ko na ang bibig niya bago matuloy ang kanyang sinsabi.

I carried him at mabilis na naglakad palayo. I shut my eyes tightly nang maramdaman ko ang paghawak nang babaeng iyon sa braso ko. Damn it.

"What?!" iritado kong tanong. Hindi siya nagsalita at inabot lang sa akin ang aking panyo.

"Your handkerchief fell. Is he...is he your son?" tanong niya sa akin na nag aalangan pa. Wala akong balak sumagot pero ang madaldal kong kasama ay hindi mapigilan ang bunganga.

"She's my Mama-" I didn't let him talk more. Tuluyan na akong naglakad palayo. My knees are already trembling. Baka tuluyan na akong humandusay kung tatagal pa ako sa harapan niya.

"Damon, you cannot just grab people like you did earlier. You didn't even know who that-"

"I know her, she's Anthea Louise. You have drawings of different angles of her face, Mama Dan. I saw all of it in your room." depensa niya.

Tangina.

"It's not Anthea Louise. Don't be stubborn and listen to me, Damon Archer. We're going home." inis kong sambit sa kanya.

He stayed silent at mangiyak-ngiyak na hanggang makarating kami sa condo ko. Dumiretso siya sa kwarto at padabog na isinara ang pinto. Hays. He's gonna cry dahil nasungitan ko siya kanina, I'm sure of it.

"Oh, bakit parang masama ang timpla ng pamangkin mo?" tanong ni Mama.

"Napagalitan ko po. Pano ang tigas ng ulo. Susuyuin ko nalang mamaya. Pupuntahan ko po muna si Emery." paalam ko.

"O sige, at mag-iingat ka. Sabihan mo siya na dumalaw rito at kumain. Madami tayong dala." sabi ni Mama.

Halos paliparin ko ang kotse ko para lang marating si Emery. Nagmamadali akong pumasok sa condo niya ng walang pasabi. When I didn't see her in her living room, dumiretso ako sa kwarto niya.

She's sleeping peacefully with her undies on pero di na ako nag atubiling tumabi ako sa kanya at niyakap nalang siya. I'm sorry kung magigising ka, Mer.

Pagkalipas ng ilang minuto ay bumaling sa siya sa akin at niyakap ako pabalik.

"What's wrong?" she said with her bedroom voice. Baka kakatulog lang niya at ginising ko na agad.