Chasing Stars

Chapter 33 - Surprise

I drove papunta sa condo ni Emery. Pinatakbo ko ng mabilis ang sasakyan para lang makarating ng mas mabilis. Ayoko umuwi sa condo ko dahil nandun ang mag Lola at for sure papagalitan ako ni Mama dahil lasing ako.


Madaling araw na kaya panigurado ay tulog na siya. I entered her condo at nagkagulatan kami nang makita ko siyang nag si-sit ups sa living room. What?


"What the hell? Ano g ginagawa mo dito? Madaling araw na- oh wait. You're drunk!" singhal niya at lumapit sakin para amuyin ako.

I pouted at her bago sumagot, "I'm sober now."


"Saan ka uminom? Sa Euphoria? Sana sinabihan mo nalang ako tss." she said.


Yumuko ako at hindi mapakali. "I...I was with A-anthea..." I said.


"What!? Wait, oh fuck. Is that a hickey? That's a fucking hickey, Danielle!" sigaw niya sa akin at naghilot ng kanyang sentido.


She's mad. She doesn't call me by my whole name, only when she's angry.



"Mer, it's okay. I ended everything-" I said pero pinutol niya.


"It's not okay. Wala ka ding kailangan tapusin dahil matagal ng tapos ang sa inyo. Ano, Dan? Dumating lang siya, quits na ba? That's how easy you are? Di na counted ang limang taon? Wake the fuck up!" sigaw niya at halos mapa-pikit ako.



"Mer, please. I'm tired. Can we talk about this tom-"


"Tired? You fucking had sex with her, didn't you? You're crazy...and hopeless." she said with so much dismay in her voice.



"Gumanti ako. I did it with her and left her kagaya ng ginawa niya sa akin."


"Did it help you, huh? How can you be so stupid!? Hindi ka naman tanga!" sigaw niyang muli.


"Emery..."


"You keep on involving yourself to her. She will hurt you again, I swear. You are a trophy, Dan. Everyone wants you kaya gusto ka din niya."


"A what? I am not. And not everyone wants me-"

"They do, everyone around you-"



"That's not true! I am not a fucking trophy, Emery. You don't even like me-" she cut me off again.


"I DO! I WANT YOU SO FUCKING BAD PERO PAULIT-ULIT KANG BUMABALIK SA TAONG HINDI KA GUSTO!" she shouted. Naestatwa ako sa pagkabigla.




"W-what?" tanong ko pero umiwas lang siya ng tingin sa akin.



"Go to the other room. Doon ka magpahinga." sambit niya pero hindi ako sumunod.


I walked towards her at niyakap siya ng mahigpit.



"Don't get mad, Mer-mer. Please..." I said. Hindi niya ako niyakap pabalik but it's okay. At least hindi siya lumalayo.


"Tsk. Pawis ako. Magpahinga ka na sa kwarto."

"I wanna sleep in your room..."


"No. You had sex with someone tapos tatabi ka sakin? That's gross."

Kinurot ko siya dahil sa sinabi niya at papalatak akong nagtungo sa kwarto. Sumunod din siya agad dahil mags-shower pa siya.


Sumasakit na ang ulo ko kaya pumikit muna ako. After 15 minutes, naramdaman ko na ang pagtabi niya sa akin.


"Are you mad at me?" I asked.

"Yes."


"Sorry na, Meeeer." pangungulit ko at saka niyakap ang braso niya. "Anong gagawin ko para di ka na magalit?"

"Stop being stupid. aniya.

"I'm not!"

"You are. Matulog ka na. May klase ka bukas. Lasenggera." sambit niya at saka kinuha ang phone niya sa gilid.

"Who are you texting? May boyfriend ka ba? Hindi ka nagsasabi sa akin." sambit ko at saka ipinasok ang kamay ko sa tiyan niya.


"Stop tickling me! Hindi tayo bati." singhal niya sa akin.


"I'm not tickling you! Hawak ko lang abs mo dahil naiinggit ako."


"Paano puro ka alak kaya anlaki ng tiyan mo." sambit niya.


Itinaas ko ang suot ko para tignan kung malaki na ba talaga. Hindi naman! It's still completely flat.


"Sexy parin ako, look oh!" she looked at my tummy ang nanlaki ang mata niya.

"Baba mo nga 'yan! The lower part of your boobs are showing. Ew!"

"You just told me earlier that you like me tapos ayaw mo makita dede ko! Liar! Hmp." sagot ko at bumaling na sa kabila.

"You misheard it." tanggi niya.



"You yelled it in front of my face, Mer." nanghihinang wika ko. I'm tired. "I'm sleepy..."



Kaulaunan ay tuluyan na akong napapikit habang siya ay humiga na din at kinumutan ako.



"Kumuha ka muna ng maisisuot mo sa closet ko. Di ko malaman ang gusto mong mangyari sa buhay. Mag-asawa ka nalang kaya? Ihahanap kita ng lalaki." Emery said habang nagluluto ng pancakes.



"Ayoko. Hindi nalang nga ako mag-aasawa. Sinabi ko na 'yon kay Mama pero gusto niya daw ng apo."


"Hindi natin alam. Anthea might get you pregnant though." she said kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"Shut up, Mer."


"Paano ngayon 'yan? She just signed a contract. Baka araw-araw kayong magkita. Marupok ka pa naman, isang haplos lang bumibigay ka kaagad." she said and rolled her eyes at me.


"Iiwasan ko siya. Simple." I said.

"Let's see that."

Today ang official switching namin ni Anthea. Sa third year ako, at siya naman sa freshmen. Same building pero hindi same floor. Mabuti nalang.

Narinig ko ang bulungan ng mga estudyante nang pumasok ako.


"Pare, that's her. Yung crush kong professor. Ganda talaga, tangina." rinig kong sabi ng isa. Hindi na ako nag rereact sa mga ganung pahayag. Lalo pa noong freshman palang ako, palaging may ganyan akong naririnig kapag parating na ang masungit na si Miss Vergara.

Nagpakilala ako at nagpatuloy sa discussion kung saan sila huling natapos. It went well at kahit papano ay nakagaanan ko ng loob. Unlike the freshmen, ang mga estudyante sa level na ito ay hindi takot sa mga propesor. But they are mostly matured at seryoso dahil wala na silang minor subjects.


"Uh, Professor Cortez, papayag po ba kayo kung aayain ko kayong kumain sa labas?" tanong ng isa. He's the one who said kanina na crush niya ako.

Ngumiti lang ako ng simple at iiling na sana pero may sumagot na sa likod ko.


"Mister, it is not appropriate for a student like you to ask a professor for a date. So, no." sagot ni Anthea. Anong ginagawa niya rito?


Kamot ulo nalang itong naglakad papalayo habang kinakantsawan siya ng mga kaklase.

"What are you doing here? I thought we were clear about not bothering each other agai-" she cut me off.


"I wanna ask you about the syllabus. You gave me a revised one. Ito ba ang susundan ko?" seryoso niyang tanong.

"Y-yes." I said. Natutuyuan ako ng laway.


"One more thing, there are students who keep on demanding me to give them a remedial. I wanna inform you that I will not give them considerations like you did. I am not spoon-feeding them everything." she said.


"There are some of them who are unable to get the lessons quickly. I'd appreciate it if you could be a little more understanding. EJ and Marjorie in particular." sambit ko, trying to sound calm pero ang totoo ay kinakabahan ako sa presensiya niya. Dagdag pa ang mga mata niyang parang kutsilyo kung tumingin kahit walang ekspresyon ang mga ito.



"Professor Cortez, I anticipated more from you. I had no idea you would be a terrible teacher. You're too loose, those kids didn't learn anything. They have no fear of you. That's not the way things are intended to work. Hindi sila matututo." she said abruptly to my face.




"Professor Vergara. I don't think it's appropriate to criticize how I taught my students. I'm not like you, who assigns unexpected tests, lengthy quizzes, and intractable difficulties. I wasn't a pain in their neck like you were."




"Huh. So I was a pain in your ass when you were my student?  If it weren't for me, none of you would have been pushed to your limits. Life is difficult. I would not allow you to be easily defeated by anything, which is why I was hard to all of you." she exclaimed.


She has a point. Dahil alam naming lahat na sobrang strict niya, wala sa amin ang hindi naghahanda para sa subject niya. We sacrifice sleep para lang magreview sa mga pa-exam niya.


But then, nang ako na ang nasa posisyon niya, narealize ko na hindi pare-pareho ang learning capacity ng mga bata. Kahit pa sabihin na nakapasok sila ng university because of their wealth, hindi ko hahayaan na isa sa kanila ang mahuli. I want them to learn in sync.





"Si EJ at Marjorie lang ang ipapakiusap ko sa inyo, Professor Vergara." I said at nag ayos na ng aking bag.




"What will I get in return? Maniningil ako for every favor, Professor Cortez." she said and playfully smiled at me.


"What do you want?"


"You."


"We were done talking about this last night, Professor." I said with a straight face.


"Come on, Cortez. You said the sex was good. Why can't we do it again, hmm?" sambit niya at tsaka lumapit sa akin at hinapit ako sa aking bewang.


"P-professor, this is not right... please. The students might see us..." I said trying to get off pero hindi siya natitinag.


"How about in my office? No one can see us there. You can scream as loud as you want-" bago pa siya matapos ay itinulak ko siya ng malakas.



I glared at her pero ang ngisi sa kanyang mga labi at hindi nawawala.



"You're harassing me! Nag-usap na tayo kagabi. Kahit minsan naman ay panindigan mo ang mga sinasabi mo." I said as I clench my jaw. Wala siyang karapatang bastusin ako.



"Dan, have you seen this-" napatingin kaming pareho ni Anthea kay Emery na may dalang papel. "Oh- what's happening here? Are you okay?" tanong niya at saka lumapit sa akin.

"We're just talking." malamig na sambit ni Miss Vergara. Matalim ang tingin nila sa isa't isa. Kinabahan ako.

"Let's go, Mer. I'm hungry." I said at kumapit na sa braso niya at naglakad palayo. Baka magsapakan silang dalawa kung hindi pa kami aalis.



"What happened there?" Emery asked nang makalabas na kami.



"Nagtanong about sa syllabus." simple kong sagot.


"Iyon lang?" tanong niya.


"Oo. Saka kinwestiyon kung paano ako magturo. Tss."


"Hmm. Don't do anything stupid, Dan. Masasapok na kita ng malakas." sambit niya at kinotongan ako sa ulo.



"Napaka bayolente mo naman!"

"Talaga. Lalo pa't one week akong mawawala next week. With Lavinia." aniya kaya napatingin ako sa kanya.


"Wow. One week? Kayong dalawa lang? Hmmm..."


"'Wag madumi ang utak mo. Kaming dalawa ang sasama sa nationals."


"Oo nga pala. Galingan mo! Binyagan niyo ang Singapore!" asar ko pero sinamaan niya lang ako ng tingin.



Nag aasaran kami nang makita namin si Miss Lavinia na papalapit sa amin habang nakangiti. Ang ganda niya talaga. Oozing with sex appeal.



"Professor Jimenez. I've been looking for you. Hello, Dear. Ang pretty mo." she said at saka bumeso sa akin.


Tumaas ang kilay ko nang ngumisi si Miss Lavinia sa ngayo'y di mapakaling si Emery.



"Mas maganda po kayo palagi, Miss!"


"Sus hahaha. May I borrow Professor Jimenez for a while? We have something to discuss. Saglit lang, Dear." paalam niya.



I pushed Mer papalapit kay Miss Lavinia at malapad na ngumiti. "Sure, Miss. She's all yours."



"Bwisit ka." Emery mouthed.



Pag alis nila ay naglakad ako papuntang cafeteria when I bumped into someone. "Oh, I'm sorry-" I was shocked when I saw kung sino ang nabangga ko. "Sebastian..."




"D-danielle...pasensiya na, I wasn't looking. And, uh, did you perhaps, see Anthea?" tanong niya pagkatapos makabawi sa pagkagulat.



"Third floor when I last saw her." malamig kong sagot at nilagpasan siya.



"Wait!" tawag niya kaya lumingon ako ulit. "Nag usap na ba kayo?" he asked.


"No. We have nothing to talk about." I said at tuluyan nang naglakad palayo.



I cannot handle another issue today. I'm so fed up with Anthea's problems with me. Gosh, sumasakit ang ulo ko.



I'm not sure if Sebastian knows about me and Anthea having something going on between us before. Hindi naman siya dapat mabother sa akin dahil siya ang pinili ng girlfriend niya, o fiance...ewan. Anthea made me a past time habang hinihintay siyang bumalik. One lucky guy indeed.



Halos lahat ng daanan ko ay binabati ako. One of the perks of being a professor. Hindi man lahat, pero karamihan ay igagalang ka. I graduated Summa Cum Laude here so sa tingin ko ay isa rin 'yong advantage. AAU welcomed me here with open arms. Sila din talaga ang pinaka dahilan kung bakit ako successful ngayon. I am not boasting, sadyang sinwerte lang talaga ako na naabot ko ang mga pangarap ko. Malas lang ako sa pag-ibig. I remember what Emery said to me. Ako daw ang embodiment ng "magaling sa academic pero bobo sa pag-ibig".

Bumili lang ako ng coke in-can at isang clubhouse sandwich. Dadaan ako sa CASS building para magconsult  kay Professor Lim about sa program na gaganapin dito soon. He's an expert.


I heard another whispers habang naglalakad ako pero hindi ko na pinansin. Dumiretso ako sa office niya pero wala siya roon. Usually kapag wala siya ay locked ito pero ngayon hindi. I'll just wait for him.




Umupo ako sa couch at naglabas ng phone. I was scrolling through my feed when I heard something sa likuran. Naglakad ako papunta roon, si Professor Lim siguro.



Nanlaki ang mga mata ko sa dinatnan. Halos mabitawan ko rin ang cellphone sa sobrang pagkagulat.




It's Sebastian and Professor Lim. Kissing each other torridly, pulling each other's nape.




Nang mapansin  nila ako ay napabalikwas silang pareho. Sebastian's polo is midway open and so is Professor Lim's.




"P-professor Cortez..." he said.








What the hell? Why are they kissing? and, Sebastian, is he....gay?

-----

Hi.