Beauty with the Beast (Cast a Spell Series #1)

XL

This is the last chapter! Maraming salamat sa mga sumubaybay!╥﹏╥

***

Her

Iniwan nila ako. It turns out, he was waiting for her, not the bus.

For her.

He waited.

I envy her.

Matamlay ako habang naglalakad pabalik sa bahay namin ngunit natigilan ako nang may makitang pamilyar na lalake sa malayo. My eyes widened as I try to contemplate whether to fight or flight.

Tatalikuran ko na sana siya para makatakbo-

"Arabelle." Aston called, my feet froze on the ground.

Malakas ang kalabog ng puso ko. Alam kong galit siya sa akin dahil trinaydor ko siya. He was quiet for years! Bakit ngayon siya nagpakita? Bakit ngayon sila biglaang nagpakita?!

"Nakalabas ako sa kulungan kahapon lang." Aniya kaya mas lalo akong nanlamig.

He was imprisoned?

"At ikaw ang una kong pinuntahan." Dagdag niya.

Hindi ako nakagalaw. Maybe because his voice reminded me a lot of my past? I just know that everything in me stopped. Nawalan ako ng lakas, ni hindi ko magawang itaas ang kamay ko dahil sa takot na baka magpaputok siya ng bala.

"You know . . . even when Cara pretended to be you. I still chose you."

My eyes widened at that. Wala akong nagawa nang pumunta siya sa harapan ko. My lips quivered in fear when I met his eyes. Kulay abong mga mata.

And then I realize something . . .

Siya ang lalaking tinutukoy ni Cara na may kulay-abong mga mata sa unang pahina ng diary niya!

"Noong una, naniwala akong siya ikaw pero kalaunan, napagtanto kong hindi siya si Arabelle."

Kaya ba . . . kaya ba tumakas si Cara? Did she . . . fell love at first sight when she met him?

"Alam mo kailan ko 'yon napagtanto?" He asked with a smile.

Hindi ako nakapagsalita. My eyes roamed around and I realized I was alone in this quiet street. The street lamp was on but there were no nearby houses. Malayo ako sa mga tao, malabong may taong maglalakad ng ganitong oras sa gabi and all I could hope was that a vehicle would stop by in this street.

"Noong nakita ko ang katawan niya. When she was bare and naked, I saw all the unfamiliar scars. I knew it wasn't you. I've seen how flawless your skin was. You didn't have bruises in your arms and feet. Or cuts on your wrist."

Nanlaki ang mata ko dahil doon.

"And she wasn't a virgin! Ikaw, alam kong virgin ka dahil walang lalakeng umaaligid sa iyo!" He smirked.

Doon ako nagkaroon ng lakas. My palms pulsated when it hit his hard face. Sa sobrang lakas noon ay nag-iwan ito ng bakas sa mukha niya. Pakiramdam ko nabali ang kamay ko, pero ayos lang dahil mukhang nabali ang leeg niya.

"Tangina mo." I spat and turned my back on him.

Aalis na sana ako, gusto ko nang tumakbo pero natigilan ako nang mahigpit niyang hinawakan ang braso ko.

"Aston!" Banta ko.

"Did you know? Your crazy twin fucking manipulated my sister to take her own life!" He spat as he pulled my arms roughly.

"Pakawalan mo ako! Makukulong ka ulit kung hindi mo ako papakawalan!" Banta ko kahit na ramdam ko ang panginginig ng buong sistema ko.

"Hindi! Papatayin kita bago ako makulong ulit!"