Beauty with the Beast (Cast a Spell Series #1)

Chapter XXI

Her

Hindi na ako nagtaka nang makitang nauna si Cara sa dalampasigan. She was laughing when she saw the two of us, behind her.

"Wala pala kayo, eh! Ako ang panalo!" She said giddily.

"Yeah." He chuckled behind me.

Bumaba si Cara sa kabayo at itinali ang lubid nito sa isang sanga. Narinig ko ring bumaba si Adam sa likuran ko kaya nilingon ko siya, he copied Cara and tied the knot on a tree trunk. Nakita kong excited na tumakbo si Cara papalapit sa dalampasigan kaya kumunot ang noo ko.

May plano ba siyang maligo?

"Cara! Hindi ka marunong lumangoy!" Narinig kong sigaw ni Adam dito.

"Sa mababaw lang naman!" Sigaw niya.

"Wala kang damit! Masakitin ka pa naman!"

"Pahiramin mo ako!" Aniya, nakatalikod na sa amin dahil sa excitement niyang maligo.

Their interaction was like that of a brother and sister, a brother who's caring of his careless sister and a sister who knew her brother would take care of her.

Maybe she was just confused with the boundaries between a love of a family and a love of a partner?

Another shock gasped escaped my mouth when I felt a hand on my waist as he put me down from the horse.

"Now I prefer making you shock than making you mad."

I glared at him and he just smirked.

You're shocking the hell out of me and at the same time making me mad!

"Bingo." He winked at me.

"Adam! Arabelle! Hali kayo rito! Malamig ang tubig!" Natutuwang sigaw ni Cara sa malayo.

"See you in the water, Beauty." He said before running towards Cara.

Napaiwas ako ng tingin nang naghubad siya ng damit sa harapan ko. I could see how the muscles on his back flexed when he swiftly removed his white shirt. Nilingon niya ako kaya nag-iwas ulit ako ng tingin, ni hindi ko namalayang bumalik ulit ang tingin ko sa katawan niya! Kung hindi lang sana nagtama ang mata namin, hindi ko mapapansing nakatitig na pala ako sa katawan niya!

Kasalanan 'to ng katawan niya! Hindi ko 'to kasalanan!

"Arabelle!" Aya sa akin ni Cara, nangingiti na habang sinisisid ang mukha sa dagat.

Tumabi si Adam sa kaniya, hindi pa basa ang mukha niya, he's still wearing the black mask on the left side of his face and Cara seemed used to it. Ang hanggang balikat na tubig ni Cara ay hanggang dibdib pa ni Adam. Nakatitig ang lalake sa akin, walang emosyon ang mga mata.

Wala akong damit!

Cara called me again kaya kaagad akong umiling bilang pagtanggi sa kaniya kaya napasimangot siya.

"Sige na, Arabelle! Masaya rito!" Pamimilit niya pero madiin din ang pag-iling ko.

Para masabing wala talaga akong planong maligo ay umupo ako sa buhangin, mas lalong sumimangot si Cara pero pumayag din na tantanan ako. I let out a relief sigh and silently watched the calm ocean.

Pero ang kalmadong pagmamasid ko sa karagatan ay naputol nang marinig ang hagikhik ni Cara. Napabaling ako sa kanila at nakitang naghahabulan sila sa mababaw na parte ng dagat. They looked like little kids, playing in the water with no problem in mind, I smiled at that. 

"Kapag nahuli mo ako, ibibigay mo kung anong gusto ko!" Natatawang hamon ni Cara sa lalake.

"What? You already stole half a million dollars!" He complained, Cara laughed at that.