🦊Chapter 20
Arc 2 - လူမှားလက်ထပ်မိခြင်း
2.11
ရှုယုံယီ၏ရုံးခန်းက တန်ဖိုးကြီးဇိမ်ခံပစ္စည်းများနှင့် အလှဆင်ထားသောကြောင့် ပုံမှန်အားဖြင့် ချမ်းသာခြင်းဟူသောစကားလုံးကို နေရာတိုင်းတွင် ကမ္ဗည်းထိုးရေးသားထားသလိုပင်။
ရွှယ်လင်က မိမိကိုယ်ကို ဧည့်သည်တစ်ဦးအဖြစ်မသတ်မှတ်ပေ။
ကိုးလ်အား ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်ရန် ဖိတ်ခေါ်လိုက်ပြီး သောက်စရာ ဗူးနှစ်ဘူးကိုရေခဲသေတ္တာထဲမှထုတ်လိုက်သည်။
ရွှယ်လင်၏ အပြုအမူက ကော်ပိုရေးရှင်းကြီးမှ သူဌေးကြီးတစ်ဦး၏ ပုံစံမျိုးနှင့်မည်သို့ဆက်စပ်မှုမျှမရှိသည့်အပြင် ပို၍ကလေးဆန်စွာ ပြုမူနေသေးသည်။
သူ့ကို ကြည့်နေသော ကိုးလ်၏မျက်ဝန်းများက နူးညံ့နေသည်။
“ ဘာလို့ပြန်လာတာလဲ…မင်းဘာလုပ်ချင်လို့လဲ…"
ရှုယုံယီသည် တစ်ဖက်လူ၏ သူ့ပိုင်နက်လိုပြုမူနေသောလုပ်ရပ်မျိုးကို လက်မခံနိုင်ပေ။
သူ လွန်ခဲ့သောနှစ်အနည်းငယ်က ဝမ်အဖွဲ့အစည်းထံသို့ရောက်လာပြီး သူ့ဦးခေါင်းကို ငုံ့ချထားကာ သားမက်ကောင်းတစ်ဦးကဲ့သို့ပြုမူခဲ့စဉ်ကလိုမျိုး သူ့ကိုခံစားမိစေသည်။
“ ဘာမှမရှိဘူးဆိုရင်ထွက်သွားတော့…. ရှုအဖွဲ့အစည်းကမင်းကိုမကြိုဆိုဘူး…"
ရွှယ်လင်က နောက်ပြန်လှည့်လိုက်ပြီး မျက်ခုံးများပင့်ကာသူ့ကိုကြည့်လိုက်သည်။
“ရှု အဖွဲ့အစည်းဆိုတဲ့ စကားလုံးကိုအေးအေးဆေးဆေးတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပြောနိုင်ဖို့ဆို ယောက်ဖရဲ့ မျက်နှာက နံရံလိုမျိုး ပိုပြီးထူနေရမယ်…အမှန်တကယ်လေးစားဖို့ကောင်းတာပေါ့ …”
ပုံမှန်အားဖြင့် ရှုယုံယီက သူ၏ထေ့ငေါ့သောစကားများနောက်ကွယ်မှ ရည်ရွယ်ချက်ကိုနားလည်နိုင်သည်။ သူအသိစိတ်ပြန်ကပ်သွားသောအခါ သူ့မျက်နှာ အေးတိအေးစက်ဖြစ်သွားသည်။
“ မင်းက အစုရှယ်ယာတွေကို အဲ့အချိန်တုန်းကငါ့ဆီရောင်းချခဲ့တယ်လေ… အခုအဲ့ဒါကို ရှုအဖွဲ့အစည်းလို့ပဲခေါ်ခေါ် တခြားဘယ်လိုပဲ ခေါ်ခေါ် မင်းနဲ့လုံးဝမဆိုင်ဘူး…”
