Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - ΒΙΒΛΙΟ 1

Η ΝΗΝΕΜΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

Τελικά, είναι αστείο το πώς εξελίσσεται η ζωή μερικές φορές. Τη μια μέρα δεν έχω τίποτα και την άλλη έρχεται ένας άντρας στη ζωή μου, ένας τέλειος άντρας που μου δίνει όλα όσα ήθελα. Ευτυχία, ασφάλεια, μία αγαπημένη οικογένεια και ευχαρίστηση. Τόνους ευχαρίστησης.

Η χθεσινή βραδιά ήταν απολύτως μαγική! Έχασα το μέτρημα του αριθμού των οργασμών μου. Όχι! Δεν κάνω πλάκα. Όταν τελειώσαμε, ένιωσα εντελώς αφυδατωμένη. Ήμουν απόλυτα ολοκληρωμένη και ικανοποιημένη. Όλο το βράδυ ήταν αφιερωμένο σε μένα! Ο Τζάκος δεν νοιάστηκε καθόλου για τον εαυτό του. Το μόνο που τον ένοιαζε ήμουν εγώ! Με βασάνισε γλυκά για ώρες. Στην αρχή γκρίνιαξα για λίγο αλλά στο τέλος παραδέχτηκα την αλήθεια. Το ότι πήρε τον χρόνο του ήταν υπέροχο. Η αναμονή το έκανε καλύτερο!

Τη στιγμή που με άγγιξε πάνω από το εσώρουχο και άρχισε να τρίβει το δαντελένιο ύφασμα, ένιωσα την κλειτορίδα μου να πρήζεται κάτω από το άγγιγμά του. Ξάπλωσε δίπλα μου, με το χέρι του ακόμα ανάμεσα στα πόδια μου, και έβαλε το στόμα του στο αυτί μου.

«Η κλειτορίδα σου έχει οχτώ χιλιάδες νευρικές απολήξεις. Θα ερεθίσω κάθε μία από αυτές!»

Μου τράβηξε το εσώρουχο στην άκρη και άρχισε να παίζει με την κλειτορίδα μου. Τα δάχτυλά του πίεσαν, έτριψαν και τσίμπησαν όπως και όπου έπρεπε πριν δύο από αυτά γλιστρήσουν μέσα στον κόλπο μου εντελώς ξαφνικά. Ούρλιαξα.

«Συγγνώμη, Αγγελούδι, αλλά γλιστράει τόσο πολύ εκεί κάτω. Είσαι μούσκεμα! Με τρελαίνεις!»

Είχα φτάσει στα όριά μου. Τα δάχτυλά του γλιστρούσαν μέσα και έξω μία αργά και μία γρήγορα, ενώ η φτέρνα της παλάμης του πίεζε την κλειτορίδα μου. Και ο ήχος. Ω Θεέ μου! Αυτός ο ήχος! Ο ήχος της υγρασίας μου! Προσπάθησα να μιλήσω, να ουρλιάξω, να του πω ότι είμαι έτοιμη να τελειώσω, αλλά δεν μπορούσα να πω ούτε μια λέξη. Αλλά όπως έχω ήδη πει, όταν πρόκειται για τον Τζάκο μου, τα λόγια είναι περιττά! Μια ματιά αρκεί.

«Τι είναι μωρό μου; Είσαι έτοιμη;»

Έγνεψα απελπισμένα αλλά με ευγνωμοσύνη.

«Ας δούμε λοιπόν τι μπορώ να κάνω για σένα»

Με μια δυνατή ώθηση, έσπρωξε τα δάχτυλά του μέχρι μέσα, λυγίζοντας τα προς τα πάνω. Του έπιασα τα μαλλιά και σήκωσα τον κορμό μου. Οι ματιές μας κλείδωσαν.

«Τι, μωρό μου; Γρηγορότερα;»

Έγνεψα πάλι καταφατικά και αύξησε την ταχύτητά του. Τα μακριά, ντελικάτα δάχτυλά του πάλλονταν μέσα μου, δίνοντάς μου μια από τις πιο έντονες κορυφώσεις της ζωής μου. Ξαφνικά επανήλθε η φωνή μου και ούρλιαξα. Κατέρρευσα στο στρώμα, αναπνέοντας βαριά. Ο Τζάκος τράβηξε τα δάχτυλά του και ένιωσα να απελευθερώνομαι όταν οι χυμοί μου βγήκαν από μέσα μου. Μετά βίας μπορούσα να κουνηθώ, αλλά ο Τζάκος δεν είχε τελειώσει μαζί μου. Όχι ότι παραπονιέμαι γιατί αυτό που έγινε μετά και ήταν πολύ καλύτερο! Έφερε το χέρι του μπροστά στα μάτια μου, κουνώντας τα δάχτυλά του.