Χθες το απόγευμα έλαβα ένα τηλεφώνημα από ένα από τα πολλά γραφεία ευρέσεως εργασίας στα οποία έχω στείλει το βιογραφικό μου. Η υπάλληλος μου είπε ότι έχει μια δουλειά για μένα. Όταν ρώτησα περί τίνος πρόκειται αυτή μου είπε ότι είναι μία θέση για προσωπική καμαριέρα κάποιου πλούσιου που μένει στα βόρεια προάστεια. Αυτή ήταν σίγουρη, με βάση το βιογραφικό μου, ότι ήμουν τέλεια για αυτή τη δουλειά γιατί ο πελάτης ζήτησε μια όμορφη καμαριέρα που ξέρει να μαγειρεύει και να καθαρίζει καλά. Δέχτηκα αμέσως πριν καν μου πει ότι εκτός από τον παχυλό μισθό προσφέρουν φαγητό, στέγη και ιδιωτική ασφάλεια. Δεν το σκέφτηκα καθόλου γιατί ο σπιτονοικοκύρης μου με διώχνει επειδή η κόρη του παντρεύεται και χρειάζεται το σπίτι.
Έτσι, σήμερα το πρωί, μάζεψα τα πράγματά μου, αποχαιρέτησα τον χάρτινο φίλο μου και ξεκίνησα αυτή τη νέα περιπέτεια που έμελλε να αλλάξει τη ζωή μου. Δεν ήξερα τίποτα για τους νέους μου εργοδότες. Ωστόσο, κάτι μέσα μου, ένα ισχυρό προαίσθημα, με έκανε να νιώσω σίγουρη ότι θα έπαιρνα τη δουλειά.
Πριν διασχίσω τον μακρύ διάδρομο με τα σομόν πλακάκια που οδηγεί στο νέο μου σπίτι στην οδό Αγράμπελης, έναν από τους κεντρικότερους δρόμους της Εκάλης, στέκομαι και κοιτάζω εκστασιασμένη την πολυτελή βίλα με τα τεράστια παράθυρα σε όλους τους μπεζ τοίχους του σπιτιού. Πίσω από την βίλα υπάρχουν πανύψηλα δέντρα, αλλά ο κήπος μπροστά από το σπίτι είναι μεγάλος αλλά εντελώς άδειος. Δεν υπάρχουν έπιπλα ή κάποια άλλη ένδειξη για το ποιος μένει στο σπίτι. Το γρασίδι είναι καλά κομμένο αλλά δεν υπάρχουν φύλλα στα δέντρα γιατί είναι χειμώνας.
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από μια μαύρη κάμπριο Porsche 356 Speedster και μία ασημί Suzuki Hayabusa. Τώρα λοιπόν ξέρω κάτι για τα νέα μου αφεντικά. Είναι πλούσιοι και ξέρουν πώς να απολαμβάνουν τη ζωή τους. Εντάξει! Αρκετά με το χασομέρι. Διασχίζω τον διάδρομο, πηγαίνω στην πόρτα και χτυπάω το κουδούνι. Ο ήχος της 9ης συμφωνίας του Μπετόβεν ακούγεται πεντακάθαρα πίσω από την μαύρη, ατσάλινη πόρτα ασφαλείας, η οποία ανοίγει λίγα δευτερόλεπτα αργότερα και ένας αψεγάδιαστος μπάτλερ με μαύρη στολή εμφανίζεται στο κατώφλι, χαμογελώντας. Είναι γύρω στα σαράντα και φαίνεται αρκετά συμπαθητικός. Είμαι σίγουρη ότι θα τα πάω πολύ καλά μαζί του γι' αυτό του ανταποδίδω το χαμόγελο.
«Καλημέρα. Το όνομά μου είναι Μαίρη Αυγέρη. Είμαι η νέα υπηρέτρια»
«Καλημέρα, δεσποινίς Μαίρη. Είμαι ο Όμηρος, ο μπάτλερ. Παρακαλώ περάστε»
VOUS LISEZ
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - ΒΙΒΛΙΟ 1
Roman d'amourΑυτός είναι ο ήλιος και εκείνη είναι το αστέρι της αυγής. Αυτός ψάχνει για έναν άγγελο και εκείνη για έναν θεό. Αυτός είναι ο Τζάκος Ηλιόπουλος και αυτή είναι η Μαίρη Αυγέρη... Ο Τζάκος δεν ήθελε ποτέ μια προσωπική υπηρέτρια, αλλά όταν ένα κορίτσι μ...
