Η Μαίρη δεν είναι πια μαζί μας. Ο Τζάκος είναι βουτηγμένος στην οδύνη του και όλοι οι άλλοι στέκονται παγωμένοι στην θέση τους, ανίκανοι να πιστέψουν αυτό που μόλις έγινε μπροστά στα μάτια τους. Έτσι λοιπόν, ο μόνος που μπορεί να συνεχίσει την αφήγηση της ιστορίας είμαι εγώ, ο Οδυσσέας. Όχι ότι είμαι ψύχραιμος ή κάτι παρόμοιο. Για την ακρίβεια, στέκομαι και εγώ παγωμένος και παρακαλώ τον Θεό, όλα αυτά που μόλις ζήσαμε να είναι ένας φρικτός εφιάλτης και όχι η ψυχρή αλήθεια.
Το μυαλό μου γεμίζει με ερωτήσεις. Πως γαμήθηκαν όλα τόσο πολύ; Πού πρέπει να πάω; Τι πρέπει να κάνω; Πονάνε τα αυτιά μου. Ο ήχος του πυροβολισμού ήταν εκκωφαντικός. Ακούστηκε σαν βροντή μέσα στο δωμάτιο. Αμέσως μετά συνέβησαν τρία πράγματα ταυτόχρονα. Πρώτα, ο Βίκος και ο Αλέκος έτρεξαν και έπεσαν πάνω στη Λίζα, παίρνοντας το όπλο από το χέρι της. Δεύτερον, η Μαίρη πήδηξε μπροστά στον Τζάκο, αγκαλιάζοντάς τον σφιχτά. Και τρίτον, ο Τζάκος ούρλιαξε.
Αυτή η κραυγή ήταν κάτι το συγκλονιστικό. Κάτι έξω από αυτόν τον κόσμο. Δεν είχα ακούσει ποτέ κάτι παρόμοιο. Ακουγόταν σαν πληγωμένο ζώο. Ένα πληγωμένο, απελπισμένο λιοντάρι. Όσο για τη Μαίρη, τραντάχτηκε μέσα στην αγκαλιά του Τζάκου όταν η σφαίρα χτύπησε το μικροσκοπικό της σώμα. Άρχισε να πέφτει, αλλά εκείνος ήταν εκεί και δεν την άφησε να χτυπήσει το πάτωμα. Γονάτισε και την κράτησε τρυφερά στην αγκαλιά του ενώ προσπαθούσε να σταματήσει την αιμορραγία πιέζοντας την πληγή με το γυμνό του χέρι.
Γιατί, Θεέ μου; Γιατί το άφησες να συμβεί αυτό; Γιατί σε αυτούς; ΓΙΑΤΙ;
Αλλά το χειρότερο από όλα ήταν το αίμα. Ήταν τόσο πολύ και έρεε σαν καταρράκτης. Έφτασε στα πόδια μου. Πώς είναι δυνατόν ένα τόσο μικροσκοπικό σώμα να περιέχει τόσο πολύ αίμα; Κάποιος δίπλα μου φωνάζει να καλέσουμε ένα ασθενοφόρο. Κάποιος άλλος να καλέσουμε την αστυνομία αλλά δεν είμαι ικανός για κανένα από τα δύο. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κοιτάζω τον Τζάκο και τη Μαίρη.
Αυτή παραμένει ακίνητη, άσπρη σαν το πανί. Αυτός την αγκαλιάζει σφιχτά, λουσμένος στο αίμα της. Το ποτάμι των δακρύων του ανακατεύεται με το κόκκινο υγρό το κάνει να μοιάζει ροζ. Αυτή ανοίγει τα μάτια της. Κάθε ήχος στο δωμάτιο σταματά. Όλοι τους κοιτάμε με κομμένη την ανάσα.
«Γιατί κλαις, Πρίγκιπα μου;»
«Γιατί, Μαίρη; Γιατί το έκανες αυτό;»
«Για να σε σώσω»
«Και πώς θα ζήσω εγώ χωρίς εσένα;»
«Θα το κάνεις. Πρέπει να το κάνεις»
ESTÁS LEYENDO
Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - ΒΙΒΛΙΟ 1
RomanceΑυτός είναι ο ήλιος και εκείνη είναι το αστέρι της αυγής. Αυτός ψάχνει για έναν άγγελο και εκείνη για έναν θεό. Αυτός είναι ο Τζάκος Ηλιόπουλος και αυτή είναι η Μαίρη Αυγέρη... Ο Τζάκος δεν ήθελε ποτέ μια προσωπική υπηρέτρια, αλλά όταν ένα κορίτσι μ...
