ΑΠΟ ΠΟΥ Ν' ΑΡΧΙΣΩ ...;

25 4 0
                                    

Μετά από αρκετές μέρες, εκεί γύρω στις αρχές Δεκεμβρίου, η Μαίρη πάει καλύτερα από ότι περιμένανε. Αυτή βγήκε από την ΜΕΘ και μεταφέρθηκε σε ένα κανονικό, μονόκλινο φυσικά, δωμάτιο. Βέβαια, αυτή είναι ακόμα σε τεχνητό κώμα και αναπνέει με τη βοήθεια αναπνευστήρα, αλλά δεν χρειάζεται πλέον αυστηρή αποστείρωση και επίσης, αυτή μπορεί να έχει επισκέπτες.

Κάθε πρωί η Θαλασσινή και ο Βίκος περνούν αρκετές ώρες στο νοσοκομείο, βοηθώντας τον Τζάκο στη φροντίδα της Μαίρης. Τα μεσημέρια, ο Γιώργος γευματίζει μαζί του, κάνοντας του συντροφιά. Και τα βράδια, ο Αλέκος τον ενημερώνει για τα θέματα της εταιρείας ενώ ο Οδυσσέας τον βοηθάει να αντέξει όλη αυτή την ταλαιπωρία. Εκτός όμως από την οικογένεια, το ζευγάρι έχει και άλλους επισκέπτες. Ο Όμηρος και η Τζένη από το προσωπικό του σπιτιού. Ακόμη και η Κλαίρη, η γραμματέας του Τζάκου.

Επίσης όλο το προσωπικό του νοσοκομείου, ανεξαρτήτως ειδικότητας, έρχεται καθημερινά για να ενημερωθεί για την εξέλιξη της υγείας του κοριτσιού που μπήκε μπροστά από μια σφαίρα για να σώσει το αγόρι που αγαπάει και οι συγγενείς άλλων ασθενών έρχονται να στηρίξουν και να εμψυχώσουν το αγόρι που δεν φεύγει ποτέ δίπλα από το κορίτσι που αγαπάει. Και υπάρχει εκείνος ο γέρος, με τον οποίο ο Τζάκος περνά πολύ χρόνο μαζί του.

Το όνομά του είναι Παύλος και είναι ενενήντα έξι ετών. Έχει τη γυναίκα του, Άννα, στο διπλανό δωμάτιο. Αυτή είναι ενενήντα πέντε ετών και βρίσκεται σε κώμα λόγω καρκίνου στον εγκέφαλο. Η Άννα είναι σε μηχανική υποστήριξη, αλλά ο Παύλος αρνείται να βγάλει την πρίζα. Κάθε πρωί, ο Τζάκος αγοράζει δύο καφέδες και πηγαίνει να τον πιει μαζί με τον φίλο του.

«Πόσο καιρό είστε μαζί με την Μαίρη;»

«Λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα πριν τραυματιστεί»

«Πότε το κατάλαβες;»

«Ποιο;»

«Ότι αυτή είναι η μία»

«Από την πρώτη στιγμή που είδα τα μάτια της. Εσύ;»

«Σχεδόν το ίδιο. Γνώρισα την Άννα σε ένα χορό το 1924. Ήμουν είκοσι πέντε χρονών και εκείνη είκοσι τεσσάρων. Ήταν ό,τι πιο όμορφο είχα δει ποτέ. Της ζήτησα να χορέψουμε, αρκετά ριψοκίνδυνο για την εποχή, και όταν τελείωσε το βαλς, ήξερα πέρα από κάθε αμφιβολία ότι την αγαπούσα. Την επόμενη μέρα επισκέφτηκα το σπίτι της και ζήτησα από τον πατέρα της το χέρι της. Μια εβδομάδα μετά παντρευτήκαμε με μια απλή τελετή και από τότε δεν έχουμε μείνει χωριστά ούτε μία μέρα»

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - ΒΙΒΛΙΟ 1Место, где живут истории. Откройте их для себя