Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - ΒΙΒΛΙΟ 1

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΙΖΑ

« ... όταν η Κλημεντίνη με ξεγέλασε για να δεχτώ τον αρραβώνα»

«Σε ξεγέλασε; Τι εννοείς με αυτό;»

«Θα σου πω, αλλά καλύτερα να ξεκινήσω από την αρχή. Η Λίζα είναι κόρη ενός ζευγαριού, φίλων της Κλημεντίνης. Όταν ήμασταν παιδιά με τα αδέρφια μου, μας επισκέπτονταν πολύ συχνά. Η Λίζα μου είχε πάντα αδυναμία, αλλά πραγματικά δεν μπορούσε να με νοιάζει λιγότερο. Τη θυμάμαι να λέει 'Όταν μεγαλώσω, θα παντρευτώ τον Τζάκο»

«Ω! Τι γλυκό!»

Η ειρωνεία φαίνεται στο πρόσωπό μου αλλά και στη φωνή μου. Ο Τζάκος με κοιτάζει και χαμογελάει.

«Έλα τώρα. Είμαι σίγουρος ότι υπήρχε κάποιος που ήθελες να παντρευτείς όταν ήσουν μικρό κορίτσι»

«Φυσικά και υπήρχε. Όπως κάθε κοριτσάκι»

«Ποιος;»

«Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα»

«Τι; Αλήθεια;»

«Ναι. Ήθελα να γίνω κυρία Τσε Γκεβάρα και μαζί του να ξεκινήσω επαναστάσεις σε όλο τον κόσμο»

«Μικρή, γλυκιά μου επαναστάτρια»

«Συνέχισε»

«Όπως είπα, δεν με ένοιαζε το ενδιαφέρον της Λίζας. Κανένας από μας δεν την συμπαθούσε. Ήταν εγωίστρια, κακιά και εξαιρετικά ζηλιάρα. Ειδικά με την Θαλασσινή»

Φυσικά ήξερα ποια είναι η Θαλασσινή. Ο Όμηρος μου μίλησε για αυτήν.

«Η αδερφή σου»

«Ναι»

«Γιατί την ζήλευε;»

«Γιατί εγώ και ο Αλέκος την προσέχαμε. Ήταν η μικρή μας αδερφή, ξέρεις. Μια φορά, η Θαλασσινή είχε ένα ατύχημα με το ποδήλατό της και χτύπησε το γόνατό της. Εμείς τρέξαμε κοντά της. Αυτός την αγκάλιασε για να σταματήσει να κλαίει και εγώ άρχισα να περιποιούμαι το τραύμα της. Ζήτησα από τη Λίζα να φέρει κάτι για να καθαρίσω την πληγή και αντί να φέρει οξυζενέ που δεν τσούζει, η σκύλα έφερε οινόπνευμα. Μέσα στον πανικό, δεν το πρόσεξα και όταν το χρησιμοποίησα, η Θαλασσινή άρχισε να ουρλιάζει από τον πόνο. Η ουλή υπάρχει ακόμα στο γόνατό της»

Απίστευτο! Πως μπορεί ένα παιδί να κάνει κάτι τέτοιο;

«Οι γονείς σου τι έκαναν;»

«Οι δικοί μου δεν ζούσαν τότε. Ο Γιώργος και ο Μιχάλης, ο πατέρας της Λίζας, δεν ήταν εκεί και όσο για τη Κλημεντίνη και την Αμαλία, την μητέρα της, δεν έκαναν τίποτα εκτός από μια τυπική επίπληξη»