I Love Your Money, Mommy♡/gxg [TAMAMLANDI]

page 16

Aynanın karşısında ikinci saatimi tamamlamış hala hazırlanmayı bitirememiştim. Neden hazırlanmam bu kadar uzun sürüyor ya? Hiç bir şey de yapmıyorum ki.

Kendime son kez baktım. Altıma siyah kumaş pantolon, üstüme siyah çizgili kolsuz korse ve beni 10 cm daha uzun gösterecek siyah topuklu.
Elime aldığım siyah deri dior çanta ise kombine felaket uymuştu. Saçlarımı sımsıkı toplamış, tek bir tel dahi çıkmayacak şekilde at kuyruğu yapmıştım. Koluma çelik, zarif bir saat ve çelik damla küpeler takmıştım. İşte bu kızım. Taş gibi bir ofis kombini. Acaba bunu çıkarıp sexsi sekreter kombini mi yapsaydım. Patronu ayartmam gerek sonuçta.

Bu fikri daha fazla düşünmeyip hızlıca odadan çıktım. Ben her halimle iyiyim. Eminim pijamayla gitsem bile bana karşı koyamaz.
Merdivenlerden inip kapıya doğru ilerledim. Dışarı çıktığımda beni bekleyen siyah arabayı gördüm. Bu seferki farklı bir arabaydı. Siyah mustang'a bakarken arabanın camları açıldı. Bana gülümseyen serkanı gördüğümde ben de ona gülümsedim ve arabaya doğru ilerledim.

"Yeni bebeğimi beğendin mi?"

"Sanırım aşık oldum" dememle sırıttı. Araba cidden çok yakışıklıydı. Mustang bir insan olsaydı nolurdu acaba. Ön koltuğa bindiğimde hemen harakete geçen araba ile biraz korktum. Kemerimi taktığımda
Serkan " sanki sen patronumsun da  şirkete bırakıyorum. Bu ne şıklık?"

"Birisine gercek patronun kim olduğunu göstermeye gidiyorum şekerim" şakasına dediğim lafla Serkan kocaman bir kahkaha attı.
Yol boyunca başka bir sohbet etmedik. Çünkü ben heyecanlıydım. Sevgilimin şirketine gidiyordum ya. İnana biliyor musunuz???

Gerginlikten yerimde haraket edip dururken kocaman bir binanın önüne geldik. Binanın üstünde kocaman 'Kaya holding' yazıyordu.
Holding mi? Fakir olduğumu ve ilk kez bir şirkete girdiğimi belli etmemek için ağzımı kocamanca açıp çığlık atmadım. Derin bir nefes aldım. Serkanin 'geldik' demesiyle beraber arabadan yavaşça çıktım. Görünebildiğim kadar havalı görünmeliydim. Umarım içimden fatiha okuduğum belli olmuyordur.

Arabadan indiğimde bir kaç insanın bana baktığını gördüm. Muhtemelen Serkanı tanıyan kişilerdi ve beni onun arabasından inerken görünce sorgulamışlardı. Acaba filmlerdeki gibi şirkette dedikodu yapan tayfa var mıydı?

Binaya girdiğimizde normal davranmaya çalışıyordum. Karşımıza çıkan 'danışmanlık' yerine yavaşça gittiğimde arkamdan Serkan geldi. Kadın onu görünce
"Hoşgeldiniz Serkan Bey, size nasıl yardımcı olabilirim?" Dedi.

"Nisa Hanıma geldiğimizi haber et"
Kadın onu kafasıyla onaylayıp telefonu eline aldı ve bir numara tuşladı. Kısa bir konuşmanın ardından telefonu kapatıp " Nisa Hanım sizi odasında bekliyor, geçin lütfen" Serkan onu kafasıyla onaylayıp bana baktığında ona sakince gülümsedim ve eliyle gösterdiği yöne doğru ilerledim.

Beraber asansöre doğru ilerlediğimizde ona " Serkan Bey demek ha? Çok havalı ya bende istiyorum" Bana bakıp sırıttığında
"Sana da çok yakında derler merak etme" asansör tuşuna bastığında dediği şeyin hayalini kurup dudaklarımı dişlerimin arasına aldım.

Asansöre bindik, bir kaç kişi daha vardı. Asansörde hiç konuşmadığımız için düşünme fırsatı buldum. Buradaki herkes birbirinden çok farklıydı. Bazıları çok şık veya tarz gelirken bazıları çok umursamaz geliyordu. Herhangi birisine baktığımda kişiliğini anlayabiliyordum.  İneceğimiz kat geldiğinde geniş odaya baktım. Bir sürü masa yanyana, araları kapatılmış küçük ofisler gibi yapılmıştı.  Her birinin üstünde bir sürü dosya ve bilgisayar vardı. Oraya gitmeyip diğer koridora gittiğimizde bizi siyah bir kapı karşıladı.