I Love Your Money, Mommy♡/gxg [TAMAMLANDI]

page 39

Beril, Hayali Ayhana 2 saat önce bırakmış ve Göktuğ sorunu ile ilgilenmeye gitmişti.

Hayal ve Ayhan yarım saatlik bir gerginlikten sonra arayı ısıtmış baya bir yakın olmuşlardı. Birlikte cilt bakımı yapmışlardı. Daha doğrusu Hayal Ayhana cilt bakımı yaparken onun çocukluk travmalarını dinliyordu.

"Bak mesela ben küçükken böyle çok yalnızdım. Arkadaş bakımından yani bence ailede bir sıkıntı yoktu. Böyle sitedeki çocuklar beni taşlarlardı. Hayır yani naptım ki ben size?"

"Çocuklar böyledir Ayhan abi bazen kıskanırlar ya da eğlenmek için başkasına kötü davranırlar"

"Öyle mi?"

"Hmhmm"

Hayal Ayhanın gözlerine salatalık koyduktan sonra tırnaklarına parlatıcı sürmeye başladı. Bu gece kötü olması gereken kişi Hayalken nasıl olduğu bilinmez bir şekilde bu duruma gelmişlerdi. Kimse de bundan şikayetçi değildi.

İki saat sonra bizim ikili pasta yapmaya kalkıştılar. Daha doğrusu kalkışamadılar. Bir tarafta hayatında hiç pasta yapmamış 8 yaşında bir kız çocuğu diğer tarafta ise hiç pasta yapamamış 27 yaşında bir adam. Böyle konularda yaşın pek de bir önemi yok.

"AYHAN ABI PASTA YANMIŞ!"

"KIZ ALLAAAH KAHRETMESIN SANA EMANET ETMEDIM MI?"

"AMA BANA KREMAYI DA YAP DEMİŞTİN"

"AY BANA BIR ŞEYLER OLUYO"

Ayhan bir anda yere yığıldığında Hayal küçük çaplı kiriz geçirip ağlamaya başladı. İkisi için de oldukça zor bir durumdu. En sonunda pasta yapma işini bir kenera bırakıp pizza siparişi verme kararı aldılar.

Pizzalar geldikten sonra garip bir Türk dizisi açıp bir yandan izlemeye bir yandan da aldıkları pizzayı yemeye başladılar.

"Uf anlamıyorum neden böyle bir evli adama bakarsın ki! Üstelik çirkin"

"Valla Ayhan abi benim de annem baktı kaçtı gitti"

"Sus kız seninki daha kötü"

Hayal bu durumu çok umursamadan pizza yemeye devam etti. Saat sabah 6 sularında film bitti enerji de bitti. Hayal Ayhanın omzunda uyuya kaldı. Ayhanın da bir gözü açık bir gözü kapalıydı. İkisi için de güzel bir gece olmuştu.

Ayhan tam uykuya dalacakken telefonu çalması ile yerinden sıçradı. Hızla telefonun sesini kısıp arayan kişiye baktığında Berilin aradığını gördü. Hayali omzundan yavaşça çekip yastığı başının altına koydu ve koltuktan kalktı.

Mutfağa geçip kapıyı kapattığı gibi telefonu yanıtladı.

"Alo Ayhan"

"Efendim"

"Naptınız?"

"Öyle takıldık yani pek bir şey yok. Tam uyuyacaktım"

"İyi zamanı tutturmuşum o zaman. Şey diye aradım Göktuğ seni görmek istediğini söyledi"

"Adamlar öldürmedi mi haha! Şuan olmaz kardeşi uyuyo"

"Çok ısrar ediyor Ayhan. En azından iyi olduğunu görsün"

"İyi tamam bekliyorum"

Ayhan telefonu kapatıp derince bir nefes aldı. Hayale planlarını anlatmışlardı. Onu kurtaran Beril değilde Ayhanmış gibi oynayacaklardı. Geçen yarım saatin sonunda telefonu çaldı. Arayanın Göktuğ olduğunu anlayınca aramayı reddetti ve kapıya gitti. Muhtemelen kardeşini uyandırmak istemiyordu.

Ayhan kapıyı açtığında karşısındaki darmaduman bedeni görmesiyle gözü yaşardı ve oldukça korktu. Her ne kadar onu artık sevmesede bir insanı böyle görmesi onu kötü etkilemişti.

Göktuğ ona karşı bir duyguyla bakmıyordu. Eski öfkeli bakışları yoktu. Sadece boş duygular vardı. Ayhan kapının önünden çekilip içeriyi gösterdiğinde Göktuğ içeriye doğru girdi.

Girdiği gibi gözleri koltuğun üstünde uyuyan kardeşini görmesiyle hızla onun yanına gitti. Sessizde olmaya çalışıyordu ama soluğu bile sesli duyulmaya başlamıştı.

"Şükürler olsun! Şükürler olsun!"

Sessiz sessiz dua etmeye başladığında Ayhan gözlerini çekmeden onu izlemeye başladı. İlk kez onun bu aciz yönünü görüyordu. Garibine gitmişti normal olarak.

Göktuğ belli bir süre çömeldiği yerden kalkıp Ayhana baktığında gözlerinde merhamet ve pişmanlık duygusunu gördü. Ayhan hemen kafasını çevirdi ve mutfağa doğru sessizce adımladı. Arkasından geleceğini biliyordu.

Ayhan tezgaha ellerini koymuş beklerken mutfağın kapısının kapandığını duydu. Arkasını yavaşça döndüğünde ellerini önünde birleştirmiş, kafası aşağıya eğik Göktuğu gördü. Derince bir nefes aldı ve konuşmasını bekledi.

"Ben, ben teşekkür ederim"

"Sorun değil kim olsa yapardı"

"Ben yapmazdım"

"Ben senin gibi vicdansız değilim Göktuğ. İnsanların bir kalbinin olduğunun farkındayım"

"Özür dilerim"

"Önemi yok artık"

"Ayhan ben-"

Göktuğ tam kafasını kaldırıp konuşmaya başlayacağı sırada mutfağın kapısı yavaşça açıldı. İkisi de arkasını döndüğünde kapıdaki Hayal onlara uykulu gözlerle bakmaya başladı.

"Abi sen mi geldin?"

Uykulu çıkan sesiyle Göktuğ yüzünü saklamaya ve Ayhanın arkasına saklanmaya çalıştı. Kardeşinin bu halini görmesini istemiyordu.

Ayhan duruma müdahale etmesi gerektiğini anlayıp hızla Hayalin yanına gitti.

"Hayal hadi sen uyu bu gece çok yoruldun"

"Ama abim"

"Abin de burada kalacak merak etme"

"Tamam o zaman"

Ayhan Hayali tekrardan yatırdığında Göktuğun yanına geldi.

"Bu sana son iyiliğimdi"

Arkasını dönüp odadan çıkacağı sırada Göktuğ Ayhanin bileğinden tuttu ve kendisine çevirdi. Hızla ona sarılıp kafasını boynuna gömdüğünde Ayhan şaşkınca etrafa bakınmaya başladı.

Bu haraketi beklemiyordu. Göktuğ ona sıkı sıkı sarılırken boynunda hissettiği ıslaklık ile ağladığını anladı.

Derince bir nefes verip sarılmasına izin verdi. Uzunca bir süre öyle kaldıklarında Göktuğ boynundan çekildi ve kulağına yaklaştı.

"Söz veriyorum telafi edeceğim"

"Exten next olmazmış şekerim"

"Ne"

"Ne, ne? Duymuyor musun. Göktuğ Ahahahh vallahi beni güldürüyorsun. Hayır yani görmesem bana olan tavırlarını, bilmesem... şu dakika da aşık olmuştum sana bak. Aslında şuan da pek fena değilsin sadece biraz çalışman gerek"

"Ayhan neden bana inanmıyorsun"
"Sana mezardaki saf ninem bile inanmaz be! Çek şu elini"

Ayhan Göktuğun elinden kurtulduğu gibi odadan çıktı. Açıkçası Göktuğ ilk kez böyle bir tepkiyle karşılaşıyordu.
İlk kez böyle bir insan tanımıştı.

-

Arkadaşlar alın size ibretlik hikaye. Ayhan gibi olun. Exten next olur mu?

Biz de denedik olmadı AMK OLMUYO OLMUYO🎀💞💃🫂🧘‍♀️🤼💅🥰🍬