I Love Your Money, Mommy♡/gxg [TAMAMLANDI]

page 25

Uyandığımda başımda hissettiğim yoğun ağrı ile yüzümü buruşturdum. En son hatırladığım tek şey Ayhanın barmeni bir şekilde ayarlayıp içmemizi sağlamasıydı. Dün gece hakkında hiç bir şey hatırlamazken yattığım yerden doğruldum. Yine tek başımaydım. Muhtemelen Nisa yine işe gitmişti.

Duvara bakıp hayatı sorgulamaya başladığımda bir anda kapı tıktıklanması ile bakışlarımı kapıya çevirdim.

"Gelebilirsin"

İçeriye genç, orta güzellikte, kumral bir kız girdi. Kim olduğunu anlamaya çalışıyorken bana gülümseyip konuşmaya başladı.
"Efendim aşağıya kahvaltınızı hazırladım, izniniz olursa odayı toplayacağım"

"Ne?"

"Nisa Hanım söylemedi galiba. Ben dün gece işe alındım, bugün sabah başladım"

Normalde hiç hizmetli görmediğim evde bir anda temizlikçi tutulması garibime gitmişti. Ara ara temizlemeye gelen kadınlar oluyordu ama böyle bir şey ilk kez oluyordu. Sessizce kafamla onayladım ve banyoya gittim.

Baş ağrımın üstüne bir de bu olunca iyice moralim bozulmuştu. Neden Nisa benim fikrimi sormadı ki? Normalde hep sorardı. Banyodan çıkıp odaya gittiğimde kızın yatağımı topladığını görünce baş ağrım iki katına çıkmıştı.

"Ben bu odayı toplamanın istemiyorum"

"Ama Nisa Hanım dedi ki-"

"Ben derim ona, bir şey demez. Sen toplama lütfen"

"Peki efendim"

Genç kız hızla odadan çıktı. Yatağa yavaşça gidip kendimi yorgunca yatağa attığımda, Aylini arama kararı aldım. Bugün onunla takılmak istiyordum. Telefonu çıkarıp rehberden Aylini buldum.

"Kızım sana geliyorum"

"Gel de saçımızı yapıp möö kurabiye yapalım kızım"

"Olaayy! Kapat geliyorum"

Yataktan hızlıca çıktım ve giyinme odasına gidip üstüme body altıma işe rahat bir mini etek aldım. Hızla odadan çıkıp merdivenlerden indiğimde temizlikçi kızın koltukta pişkin pişkin oturup sakız çiğnediğini ve televizyona baktığını gördüm. Bu görüntüyle Kaşlarımı çatıp kıza baktığımda bana gülümseyip el salladı.

"Sen ne zaman gideceksin?"

"Saat 6 da efendim"

"İşin erkenden bittiyse çıkıp gidebilirsin. Durmana gerek yok"

"Tamam giderim şimdi"

Ona gergince baktığımda televizyonu kapattı ve ayağa kalktı. Neydi bu pişkinlik? Sabır dilenip evden çıktığımda derin bir nefes aldım. Normalde Nisaya haber ederdim ama bu sefer sinir olmuştum. Serkanı da aramayacaktım. Taksi çevirir binerdim.

Taksiyi çağırıp beklemeye başladım. Telefonum çaldığında arayan kişinin Nisa olduğunu gördüm ve açtım.

"Uyandın mı bitanem?"

"Yok"

"O zaman kalk da hazırlan. Kahvaltı yapmaya gidelim ne dersin?"

"Ayline gideceğim ben"

"Geleyim götüreyim?"

"Taksi çağırdım çoktan"

"Bir şey mi oldu?"

"Hayır olmadı başım ağrıyor sadece"

"Emin misin?"

"Hmhm"