NOKTA

Bölüm 8. BAŞKA BİR ZARF

❝𝓲𝔂𝓲 𝓸𝓵𝓶𝓪𝓴 𝓴𝓸𝓵𝓪𝔂𝓭𝓇𝓻 𝔃𝓸𝓻 𝓸𝓵𝓪𝓷 𝓪𝓭𝓲𝓵 𝓸𝓵𝓶𝓪𝓴𝓽𝓇𝓻❞

İyi olmak kolaydır, zor olan adil olmaktır.
Viktor Hugo

Bölüm 8. BAŞKA BİR ZARF

Rayına koymak için didinip çabaladığım hayatım yoldan çıkmak üzereydi. Bir anda gelen birden çok belirsizlik ihtimaliyle ne yapacağımı bilemiyordum. Matematikten ve iki bilinmeyenli denklemden nefret ederdim. Bizzat hayatıma giren bu denklemin bir formülü var mıydı? Yoksa çözüm yolunda debelenip duracak mıydım?

Eve girdiğimde anahtarı köşedeki kutunun içine attım. Ayakkabılarımı çıkartıp hemen elimi yüzümü yıkamaya gittim. Dışarıdan getirdiğim virüslerin oğlumun bağışıklık sistemini ele geçirmesine izin veremezdim.

Seslerimi duyup koşarak bana gelen Bulut "Anne!" diye coşkuyla bağırdı.

"Oh, oğlum. Nasıl özledim seni biliyor musun? Yumuşacık poğaça yanaklarını yemek için bekledim tüm gün."

"Ben yemek değilim ki?"

Annemle birlikte kahkaha attığımızda bize düz bir suratla baktı. Yaklaşıp annemin yanağına da bir öpücük bıraktım.

"Sultanım, ne yaptınız bugün?"

"Ne yapalım güzel kızım. Parka gittik ve sonuç geçen sefere göre daha güzel geçti."

"Harika bir haber. Sen arkadaşlarınla oynadın mı parkta annem, giderek sosyalleşiyor musun yerim seni. Hanimiş bu göbek?" diyerek gıdıklamaya başladığımda attığı kahkahalar gecemi ışıldattı. Varlığına bir kez daha şükrettim.

Annem mutfağa geri dönerken elinden bir eşya gürültülü bir şekilde yere düştü. Bulut, kollarımın arasındayken bile kulaklarını kapatıp bağırmaya başladığında onu sakinleştirmeye çalıştım.