15. Bölüm: Türküm.

2.2K 156 24
                                    

Merhaba

Kitapta gerçekleşen hiç bir olayın gerçeklik ile uzaktan yakından bir ilgisi yoktur. Şahıslar, zaman, mekan ve olaylar tamamen hayal ürünüdür, gerçekliği yansıtmamaktadır.

Bu kitap başımızı her gece yastığa rahat koymamız için dağlarda yatan şehitlerimiz ve onları yetiştiren ana, babalar adına yazılmıştır.

İyi okumalar dilerim.🤍

Yazar anlatımıyla.

Barlas uyandığın da tepesinde İz'i görmeyi beklemiyordu, İz ona şaşkınca bakarak "Niye burada uyuya kaldın?" diye sordu.

Barlas uyku mahmurluğu ile "Otururken gözüm dalmış, ben de anlamadım." diye yanıtladı, ardından oturduğu banktan biraz sola kayarak yanına genç kadın için yer açtı. İz onun oturmasını istediğini anlayınca yanına oturdu.

Barlas Aras bebeğe baktı ve "Nasıl iyi mi?" diye sordu. Görev dönüşünde biraz ateşlendiği için İz çok endişelenmişti ama şu an bebek de İz de gayet iyi görünüyorlardı.

"İyi gece biraz ateşi çıktı ama şu an gayet iyi." diye yanıtladı ve Aras bebeğin başının üzerine minik bir öpücük bıraktı.

Barlas oturduğu şekilden biraz yan dönerek kolunu İz'in sırtına doğru attı ve daha yakın olmalarını sağladı.

"İz sana bir şey söylesem inanır mısın?" diye sordu Barlas.

İz bu yakınlığa şaşırmıştı ama halinden ödün vermeyerek "Söyle bakalım." dedi ve Barlasa bakmaya başladı.

"Ben senin seviyorum aşık oldum." dedi Barlas bir anda, İz bunu demesini ellebette ki beklemiyordu.

İkisi de bir kaç dakika sessizliğe boğuldu  ardından İz konuşmaya karar verdi ve "Dediğin imkansız şunun şurasında beni bir kaç aydır anca tanıyorsun." dedi İz inanmak istemiyordu kalbi kırılsın hiç istemiyordu.

"Hayır İz sana gerçekten aşık oldum, aşk zaten zamansız gelmez mi insana he? Bir anda inci tanesi gibi düşmez mi kalbine?" dedi Barlas bu sefer sesi yeni uyanmanın da verdiği kalınlıkla oldukça erkeksi çıkıyor ve İz'in aklını karıştırmaya yetiyordu.

"Bana zaman ver Barlas her şeyi bir anda kabul edemem." dedi İz zorlukla, kalbi ona Barlasın boynuna atlamasını söylesede İz bunu yapmadı ve aklını dinleyerek zaman istedi.

"Ben seni burada bekliyorum seven insan sevdiğini bekler İstediğin kadar zaman senin olsun." dedi Barlas ardından İz'in kucağındaki bebeğin yanağını okşadı ve "Sana çok benziyor, İnşallah bizim de sana benzeyen bir çocuğumuz olur." dedi.

İz duydukları karşısında dona kalmıştı çocuk mu istiyordu hem de ondan yine yüzünde ki afallamış ifadeyi belli etmeden, kafasını salladı ve "Ben artık içeri gireyim Aras üşümesin." dedi ardından ayaklanıp karargaha doğru adımlı.

İz gittikten sonra Barlas kafasını gökyüzüne çevirdi ve "Allah'ım lütfen beni affet bunu yapmayı ben de istemiyorum ama seçim hakkım bunu yapmaya zorluyor." dedi.

Ardından o da ayaklandı ve yatakhanesine doğru gitti.

Saat daha yeni 5 olmuştu kalk saati gelmiş askerlerini içtima alanın da karşılaması gerekiyordu İz'in.

KURT Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin