"ပြော..သူနမ်းတဲ့နေရာတွေအကုန် တစ်နေရာမှမကျန်အောင် ကိုယ်ပြန်နမ်းမယ်"
"ဟင့်အင်း.."
"ဒါဆို ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ။ မင်းဒီတိုင်းဆက်ပွတ်နေမယ်ဆို နှုတ်ခမ်းတွေက ပေါက်ပြဲကုန်တော့မှာ"
"ကျနော်...ကျနော် မသိဘူး"
"လာခဲ့....သိအောင်လုပ်ပေးမယ်"
ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် jungkook က ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးကို နံရံဆီကပ်လိုက်ပြီး ခါးသွယ်သွယ်လေးကို သိုင်းဖက်၍ မျက်နှာကိုဆွဲမော့စေကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွေကို ငုံထွေးလိုက်သည်။
အွန့်~
လမ်းပျောက်ခြင်းတွေသည် ခုမှစသည်။
ထူထူအိအိနှုတ်ခမ်းတွေကို မွတ်မွတ်သပ်သပ် နမ်းရတဲ့ခံစားချက်က တိမ်တွေပေါ်လွင့်မြောနေရသလိုပင်။
ကြက်သီးတွေပါ ထသွားရလောက်သည်ထိ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းခံစားလိုက်ရသည်။
ရှိန်းခနဲ ထသွားတဲ့အပူလိုင်းတွေကြောင့် ကျနော့်ခန္ဓာကိုယ်က မီးခိုးတွေထွက်နေမလားပဲ။
Jimin ကအစကတော့ ကျနော့်ကိုတွန်းပေမယ့် နည်းနည်းကြာတော့ အနမ်းတွေကို တုံ့ပြန်လာသည်။
အပေးအယူမျှမျှနှင့် နှုတ်ခမ်းထူထူအိအိတွေသည် ရူးလောက်အောင်ပင် နမ်းလို့ကောင်းသည်။
ဆန့်ကျင်ဘက် လူနှစ်ဦးက ပိုလိုက်ဖက်တယ်ဆိုတာ တကယ်ပဲထင်တယ်။
ဥပမာ ပါးရှပ်ရှပ်နှုတ်ခမ်းတွေရှိတဲ့လူနဲ့ ထူထူအိအိနှုတ်ခမ်းတွေပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့လူ...။
ရင်ဘက်ထဲက အကောင်ကလည်း အပြင်သို့ ခုန်ထွက်ခဲ့တော့မည်ကို စိုးရိမ်ရသည်ထိ သောင်းကျန်းနေခဲ့သည်။
အထက်တစ်လှည့် အောက်တစ်လှည့် ငုံထွေးနေရင်း ထူထူအိအိဂျယ်လီတုံးလေးအား ကျနော်အသဲယားကာ ကိုက်လိုက်မိသည်။
"အ့..နာတယ် jungk.o.o..အွန့်~"
စကားပြောဖို့ပင် အခွင့်မပေးဘဲ မွတ်မွတ်သပ်သပ် ပြန်နမ်းနေခဲ့သည်။
ခနနေတော့ အသက်ရှူမဝတော့တဲ့ ကောင်လေးက ကျနော့်ရင်ဘက်တွေကို လာရိုက်တော့မှ အနမ်းတွေကို ရပ်တန့်ပေးခဲ့သည်။
