Mistakes We Can't Undo

CHAPTER 14

Mistakes We Can't Undo

Chapter 14

Simula ng pananahimik ni Leandro sa Resto, ilang beses ko nalang talaga siyang narinig na nagsalita. Bumubukas lang ang bibig niya tuwing tatawagin ako para kumain at tuwing may direct order siya. Gaya ng:

"Eat your lunch, outside."

"Wait for me at the parking area,"

"Don't talk to random boys."

Like seriously? Mas mahigpit pa siya kay Mama. Later on na-realize ko na, bakit ko naman susundin ang mga gusto niya? Hindi ko naman siya tatay. Hindi ko siya kuya. Hindi ko siya kapatid.

Kaya nung hapon ring 'yon, hindi ko siya hinintay sa parking lot. Alam ko naman ang daan pauwi kaya lumabas na ako at nag-abang ng taxi.

"Cheesegirl!" Kapag talaga mag-aabang ako sa labas, dadaan si Juniper. Anghel yata to e, na hulog mula sa kung saan.

"Hey," Ngumiti ako sa kanya.

"Pauwi ka na?" Tumango ako. "Hindi mo dala ang kotse mo?"

"Hindi, e." Lagi naman kasi akong sumasabay kay Leandro. Hindi ko na tuloy nagamit ang kotse ko.

"Sabay ka nalang sa amin. We'll drop you off."

"Okay lang ba kay Merc?" Nakakahiya naman kasing makisakay.

Tumawa lang si Juni at Merc. "Of course. Now hop in," Pagkabukas ko sa pinto ng backseat, hindi ko inaasahang nandun pala si Hyden. Tinted naman kasi ang kotse ni Merc. Hindi ko tuloy nakita kong ano ang nasa loob.

"Hindi nangangagat si Hyden, Cheese. Sige na, pumasok ka na." Wala na akong ibang nagawa kundi pumasok. Cool naman kasi ako kay Hyden pero may konting---- awkwardness? I guess.

"So, hindi ka sumabay sa gwapong engineering student?" Nagulat ako sa tanong ni Juni. Nakita niya pala?

"May kasabay naman siyang chemical engineer, Juni. Okay lang yan," Napakunot ang noo ko sa sinabi ni Merc. Ang sabi kasi ni Hyden sa akin noon, business management ang kinuha niyang course.

"Alam mo kasi, Cheese. Yung isa dyan, nagshift ng chemical engineering nang nalamang type mo pala ang mga Engineer. Tapos related pa sa Science, kaya kumpatible kayo." Namula ako sa tukso ni Juni. Naguluhan rin ako dahil alam naman nila na may girlfriend si Hyden pero heto silang dalawa ni Merc, nagtatawanan pa habang tinutukso kami! Anong meron?

Inilabas ko ang cellphone ko para i-text sana si Leandro nang may natanggap akong text mula sa isang unknown number.

"Your not with your boyfriend, huh?" Alam ko naman kung kanino galing to e. Sinabihan ko naman kasi siya na wag na akong i-text o tawagan. Ang kulit niya talaga.

Tiningnan ko lang ang text niya pero hindi ako nagreply. "Merc, sa tapat lang ako ng Cone towers,"

Salamat nalang talaga at malapit lang ang uuwian ko. Hindi ko makakasama ng matagal si Hyden. Pagkatapos kong magpasalamat kina Merc at Juni, lumabas na ako sa kotse.

Pagdating ko sa unit, hindi ko inaasahan ang pagtawag ni Hyden. Nagdadalawang isip pa ako kung sasagutin ko ba o hindi pero bahala na nga. Tawag lang naman 'to.

"Why didn't you reply on my text?" Bungad niya pagkasagot ko sa tawag.

"Sinabi ko naman sayo na wag mo na akong itext diba? Ayoko ng gulo, Hyden."

Sarkastiko siyang tumawa sa kabilang linya. "Really? Ayaw mo ng gulo o ayaw mong malaman ng Engineer mo?"

Natawa na rin ako sa sinabi niya. "Engineer ko talaga, huh? Ano namang pake mo?"

"Engineer rin naman ako, Chisa. Why not me?" Lumambot ang boses niya. Anong kadramahan ba to ni Hyden?

"Engineer ka nga, may girlfriend ka naman. Alangan namang ipilit ko ang sarili ko sayo? Hindi ako tanga, Hyden." Hindi nga ba?

"Hindi mo naiintindihan ang sitwasyon ko, Chisa." Humina ang boses niya, tonong hirap na hirap na. Anong sitwasyon ba ang tinutukoy mo, Hyden? Ang pamamangka sa dalawang ilog? Talagang mahirap yun.

"Naiintindihan naman kasi kita Hyden. Malakas ang radar mo sa mga babaeng virgin. Kaya nga nakuha mo ako, diba? Mas prefer mo yung mga babaeng hindi maluwang, right?" May halong pait na sabi ko. Oo, gusto ko talaga si Hyden. He is my first in everything. Siya ang unang lalaki sa buhay ko kaya mahirap siyang kalimutan. Sobrang hirap niyang baliwalain.

"I'm not after sex!" Tumaas muli ang boses niya. Unbelievable rin to, e. Kahit inexperienced ako sa mga ganitong bagay, unti-unti namang namulat ang mga mata ko. Kadalasan habol ng mga lalaki sa babae ay sex lang. Boys treat girls as toys and after using them, they'll just throw them away. That's really ruthless of them.

"Ano palang habol mo sa akin, Hyden? Nakuha mo na ang gusto mo."

Narinig ko ang marahang paghinga niya sa kabilang linya. "I'm after you, Chisa. Ikaw ang gusto ko. Damn it! Mahirap ba yung intindihin?" Tumawa ako ng pagak sa sinabi niya.

"Ang tamis mo talagang magsalita, Hyden. Gusto mo talaga ako o baka gusto mo akong ikama?" Naiinis na sabi ko. Naiinis ako sa sarili ko dahil gusto ko nga siya kahit na ginagamit niya lang ako. Gusto ko siya pero hindi pwede...hindi tama.

"Have you been inlove, Chisa?" Pinigilan ko ang sarili na hindi sumagot. "Kasi ako, naiinlove na ako. I'm falling for you, can't you see? I'm inlove with you. Hindi mo ba napapansin na lagi akong gumagawa ng paraan para lang makausap ka? Mahal na kita. Damn it! I'm madly inlove with you! Kahit anong pilit ko, hindi ka mawala sa sistema ko. I love you,"

Bumilis ang pintig ng puso ko sa sinabi niya. He's falling for me? He's inlove with me? Dapat na ba akong maniwala? Dapat na bang pairalin ko ang pagkamarupok? Handa ba akong magpakatanga ng paulit-ulit?

Huminga ako ng malalim at pilit na pinakalma ang sarili. "Hindi ako ang dapat sabihan mo n'yan, Hyden. Si Samantha dapat ang tinawagan mo, hindi ako." Mahinahong sabi ko kahit na sobrang bilis pa rin ang pintig ng puso ko.

"Why do you always drag Samantha's name? Ikaw at ako ang pinag-uusapan natin dito. Ikaw ang gust--"

"No. Stop fooling around, Hyden. Tama na. Hindi mo ba naisip na masasaktan si Samantha? Think of your girlfriend. Ang unfair mo rin, ano? May Samantha ka na, mahal mo pa ako. Ilan ba ang puso mo, Hyden?"

"I fall out of love. Nagising nalang ako isang umaga, na ikaw na pala ang mahal ko. I'm in love with you. Please, be with me. Nasasaktan akong makita na kasama mo ang Engineer na yun. Ako dapat ang kasama mo, Chisa. That should be me, baby." Napakagat-labi ako habang nakikinig sa mga sinabi niya. It was suppose to be you, Hyden. Pero hindi nga pwede...mali. Wala tayo sa tamang panahon. Kung sana lang wala si Samantha sa buhay mo, masaya sana tayo kung totoo man yang mga salitang binitiwan mo.

I ended the call. Naguguluhan ako. Mahal ko rin siya pero ayoko namang makasira ng relasyon. Nanlulumo akong napaupo sa couch.

"Moreda?" Marahang bumukas ang pinto ng unit namin. "Damn it. Didn't I told you to wait for me at the parking?" Isa pa tong si Leandro. Hindi ko na rin siya maintindihan.

"Alam ko naman ang daan pauwi, Leandro." Matabang na sabi ko. Nakita ko namang sumeryoso ang mukha niya.

"I get it. Sumabay ka pauwi sa lalaking alam mong may girlfriend. Are you out of your mind?" Kung normal na araw lang to, magse-celebrate sana ako dahil nagtatagalog na naman siya, pero hindi e. Tinaasan niya ako ng boses na mas lalong nagpapairita sa akin.

"Ano naman sayo kung sumabay nga ako sa kanya? Wag kang makialam sa buhay ko! Stick your nose to your own business. Wag mo akong pakialam. Your just my roommate for pete's sake!" Ilang araw na rin talaga akong nairita sa kanya.

He acts really bossy na para bang may karapatan siya sa akin and for the kiss? Ni hindi siya nag-explain! Ganun-ganun nalang yun?

Kitang-kita ko ang pag-igting ng panga niya sa sinabi ko. "I'm a roommate, huh? Sa tingin mo, pinayagan ako ng daddy mo na tumira kasama ka ng walang rason? Di mo ba talaga naisip yan, Chisa Miranda? Ang manhid mo!" Napatanga ako sa sinabi niya. Shit. Ano nga ba ang rason ni Papa? Gusto kong isiping mali ang nasa isip ko pero...shit. Paano kung totoo nga?

Ako at si Leandro? Oh my God.

[unedited]

Hit that vote icon and leave comments if you like this update mwaah :*
[ Chapter 14 ]

Simula ng pananahimik ni Leandro sa Resto, ilang beses ko nalang talaga siyang narinig na nagsalita. Bumubukas lang ang bibig niya tuwing tatawagin ako para kumain at tuwing may direct order siya. Gaya ng:

"Eat your lunch, outside."

"Wait for me at the parking area,"

"Don't talk to random boys."

Like seriously? Mas mahigpit pa siya kay Mama. Later on na-realize ko na, bakit ko naman susundin ang mga gusto niya? Hindi ko naman siya tatay. Hindi ko siya kuya. Hindi ko siya kapatid.

Kaya nung hapon ring 'yon, hindi ko siya hinintay sa parking lot. Alam ko naman ang daan pauwi kaya lumabas na ako at nag-abang ng taxi.

"Cheesegirl!" Kapag talaga mag-aabang ako sa labas, dadaan si Juniper. Anghel yata to e, na hulog mula sa kung saan.

"Hey," Ngumiti ako sa kanya.

"Pauwi ka na?" Tumango ako. "Hindi mo dala ang kotse mo?"

"Hindi, e." Lagi naman kasi akong sumasabay kay Leandro. Hindi ko na tuloy nagamit ang kotse ko.

"Sabay ka nalang sa amin. We'll drop you off."

"Okay lang ba kay Merc?" Nakakahiya naman kasing makisakay.

Tumawa lang si Juni at Merc. "Of course. Now hop in," Pagkabukas ko sa pinto ng backseat, hindi ko inaasahang nandun pala si Hyden. Tinted naman kasi ang kotse ni Merc. Hindi ko tuloy nakita kong ano ang nasa loob.

"Hindi nangangagat si Hyden, Cheese. Sige na, pumasok ka na." Wala na akong ibang nagawa kundi pumasok. Cool naman kasi ako kay Hyden pero may konting---- awkwardness? I guess.

"So, hindi ka sumabay sa gwapong engineering student?" Nagulat ako sa tanong ni Juni. Nakita niya pala?

"May kasabay naman siyang chemical engineer, Juni. Okay lang yan," Napakunot ang noo ko sa sinabi ni Merc. Ang sabi kasi ni Hyden sa akin noon, business management ang kinuha niyang course.

"Alam mo kasi, Cheese. Yung isa dyan, nagshift ng chemical engineering nang nalamang type mo pala ang mga Engineer. Tapos related pa sa Science, kaya kumpatible kayo." Namula ako sa tukso ni Juni. Naguluhan rin ako dahil alam naman nila na may girlfriend si Hyden pero heto silang dalawa ni Merc, nagtatawanan pa habang tinutukso kami! Anong meron?

Inilabas ko ang cellphone ko para i-text sana si Leandro nang may natanggap akong text mula sa isang unknown number.

"Your not with your boyfriend, huh?" Alam ko naman kung kanino galing to e. Sinabihan ko naman kasi siya na wag na akong i-text o tawagan. Ang kulit niya talaga.

Tiningnan ko lang ang text niya pero hindi ako nagreply. "Merc, sa tapat lang ako ng Cone towers,"

Salamat nalang talaga at malapit lang ang uuwian ko. Hindi ko makakasama ng matagal si Hyden. Pagkatapos kong magpasalamat kina Merc at Juni, lumabas na ako sa kotse.

Pagdating ko sa unit, hindi ko inaasahan ang pagtawag ni Hyden. Nagdadalawang isip pa ako kung sasagutin ko ba o hindi pero bahala na nga. Tawag lang naman 'to.

"Why didn't you reply on my text?" Bungad niya pagkasagot ko sa tawag.

"Sinabi ko naman sayo na wag mo na akong itext diba? Ayoko ng gulo, Hyden."

Sarkastiko siyang tumawa sa kabilang linya. "Really? Ayaw mo ng gulo o ayaw mong malaman ng Engineer mo?"

Natawa na rin ako sa sinabi niya. "Engineer ko talaga, huh? Ano namang pake mo?"

"Engineer rin naman ako, Chisa. Why not me?" Lumambot ang boses niya. Anong kadramahan ba to ni Hyden?

"Engineer ka nga, may girlfriend ka naman. Alangan namang ipilit ko ang sarili ko sayo? Hindi ako tanga, Hyden." Hindi nga ba?

"Hindi mo naiintindihan ang sitwasyon ko, Chisa." Humina ang boses niya, tonong hirap na hirap na. Anong sitwasyon ba ang tinutukoy mo, Hyden? Ang pamamangka sa dalawang ilog? Talagang mahirap yun.

"Naiintindihan naman kasi kita Hyden. Malakas ang radar mo sa mga babaeng virgin. Kaya nga nakuha mo ako, diba? Mas prefer mo yung mga babaeng hindi maluwang, right?" May halong pait na sabi ko. Oo, gusto ko talaga si Hyden. He is my first in everything. Siya ang unang lalaki sa buhay ko kaya mahirap siyang kalimutan. Sobrang hirap niyang baliwalain.

"I'm not after sex!" Tumaas muli ang boses niya. Unbelievable rin to, e. Kahit inexperienced ako sa mga ganitong bagay, unti-unti namang namulat ang mga mata ko. Kadalasan habol ng mga lalaki sa babae ay sex lang. Boys treat girls as toys and after using them, they'll just throw them away. That's really ruthless of them.

"Ano palang habol mo sa akin, Hyden? Nakuha mo na ang gusto mo."

Narinig ko ang marahang paghinga niya sa kabilang linya. "I'm after you, Chisa. Ikaw ang gusto ko. Damn it! Mahirap ba yung intindihin?" Tumawa ako ng pagak sa sinabi niya.

"Ang tamis mo talagang magsalita, Hyden. Gusto mo talaga ako o baka gusto mo akong ikama?" Naiinis na sabi ko. Naiinis ako sa sarili ko dahil gusto ko nga siya kahit na ginagamit niya lang ako. Gusto ko siya pero hindi pwede...hindi tama.

"Have you been inlove, Chisa?" Pinigilan ko ang sarili na hindi sumagot. "Kasi ako, naiinlove na ako. I'm falling for you, can't you see? I'm inlove with you. Hindi mo ba napapansin na lagi akong gumagawa ng paraan para lang makausap ka? Mahal na kita. Damn it! I'm madly inlove with you! Kahit anong pilit ko, hindi ka mawala sa sistema ko. I love you,"

Bumilis ang pintig ng puso ko sa sinabi niya. He's falling for me? He's inlove with me? Dapat na ba akong maniwala? Dapat na bang pairalin ko ang pagkamarupok? Handa ba akong magpakatanga ng paulit-ulit?

Huminga ako ng malalim at pilit na pinakalma ang sarili. "Hindi ako ang dapat sabihan mo n'yan, Hyden. Si Samantha dapat ang tinawagan mo, hindi ako." Mahinahong sabi ko kahit na sobrang bilis pa rin ang pintig ng puso ko.

"Why do you always drag Samantha's name? Ikaw at ako ang pinag-uusapan natin dito. Ikaw ang gust--"

"No. Stop fooling around, Hyden. Tama na. Hindi mo ba naisip na masasaktan si Samantha? Think of your girlfriend. Ang unfair mo rin, ano? May Samantha ka na, mahal mo pa ako. Ilan ba ang puso mo, Hyden?"

"I fall out of love. Nagising nalang ako isang umaga, na ikaw na pala ang mahal ko. I'm in love with you. Please, be with me. Nasasaktan akong makita na kasama mo ang Engineer na yun. Ako dapat ang kasama mo, Chisa. That should be me, baby." Napakagat-labi ako habang nakikinig sa mga sinabi niya. It was suppose to be you, Hyden. Pero hindi nga pwede...mali. Wala tayo sa tamang panahon. Kung sana lang wala si Samantha sa buhay mo, masaya sana tayo kung totoo man yang mga salitang binitiwan mo.

I ended the call. Naguguluhan ako. Mahal ko rin siya pero ayoko namang makasira ng relasyon. Nanlulumo akong napaupo sa couch.

"Moreda?" Marahang bumukas ang pinto ng unit namin. "Damn it. Didn't I told you to wait for me at the parking?" Isa pa tong si Leandro. Hindi ko na rin siya maintindihan.

"Alam ko naman ang daan pauwi, Leandro." Matabang na sabi ko. Nakita ko namang sumeryoso ang mukha niya.

"I get it. Sumabay ka pauwi sa lalaking alam mong may girlfriend. Are you out of your mind?" Kung normal na araw lang to, magse-celebrate sana ako dahil nagtatagalog na naman siya, pero hindi e. Tinaasan niya ako ng boses na mas lalong nagpapairita sa akin.

"Ano naman sayo kung sumabay nga ako sa kanya? Wag kang makialam sa buhay ko! Stick your nose to your own business. Wag mo akong pakialam. Your just my roommate for pete's sake!" Ilang araw na rin talaga akong nairita sa kanya.

He acts really bossy na para bang may karapatan siya sa akin and for the kiss? Ni hindi siya nag-explain! Ganun-ganun nalang yun?

Kitang-kita ko ang pag-igting ng panga niya sa sinabi ko. "I'm a roommate, huh? Sa tingin mo, pinayagan ako ng daddy mo na tumira kasama ka ng walang rason? Di mo ba talaga naisip yan, Chisa Miranda? Ang manhid mo!" Napatanga ako sa sinabi niya. Shit. Ano nga ba ang rason ni Papa? Gusto kong isiping mali ang nasa isip ko pero...shit. Paano kung totoo nga?

Ako at si Leandro? Oh my God.

[unedited]

Hit that vote icon and leave comments if you like this update mwaah :*