Önceki bölüm
Aslında aklını kurcalayan şey, öğrencisini uçurumdan atıp atmamak idi.
.
.
.
.
Bir yanı bunda tereddüt ediyordu. Fakat diğer yanı ise bunu yapmadığı taktirde kahramanın kahraman olamayacağı ve altın parmağını alamayacağı idi.
O zaman bu kitap dünyası tamamen kaosa dönüşmez miydi?
Gelecek hakkında bildiği bir kaç şey vardı. En önemli anı mahvedemezdi. Fakat yapacağı şey hem etiğe aykırıydı. Hem de çok acımasızlıktı.
O, kötü bir insan değildi. Zavallı bir çocuğa bu işkenceyi yapmaya kalbi
dayanamıyordu. Sürekli bocalıyordu.
Küçük bir ihtimal de olsa kahramana zarar gelirse o zaman suçluluk duygusundan yaşayamazdı.
Kıdemli kardeş Kun Lun da ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Aslında onun görevi nispeten bitmişti. Kahramana altın parmağını alana kadar işkence etmekti.
Fakat bunu yapmamamıştı.
Yine de gelecek hakkında bir takım endişelere sahipti. Şüphe çekmemek için insanların yanında ona soğuk davranıyordu. Fakat biraz uzaklaştıklarında ve nispeten yalnız kaldıklarında kendi yiyeceklerinden ve ilaçlarından paylaşıyordu.
Böylece 1 hafta daha geçti!
Artık zamanı gelmişti.
Fan Buxi, çevreye bakındı ve ölmeden önce kitabına yazdığı bu yeri doğruladı.
Çeşitli sivri kayaların, kurumuş ağaçların olduğu, toprağın çatladığı, insansız ve yakında hiçbir yerleşim yeri bulunmayan, havanın ağır ve tuhaf bir şekilde nemli olduğu bu yer...
Tam da yazdığı gibiydi.
Tabi ki hala kendi yazdığı yer ile gerçekte ki hali arasında ürpertici bir fark vardı. Görmek, yazmaktan daha korkunçtu!
Fan Buxi, çevreye biraz daha bakındı ve gözüne ilerde ki uçurum çarptı. Bulundukları yerden binlerce metre uzakta olmasına rağmen süper görüşü sayesinde görebilmişti.
Biraz çatlak ve kuru bir sesle konuştu.
-Saatlerdir yürüyoruz. Çocuklar yoruldu. Burada biraz dinlenelim. Xiao Hanyu, git ve odun topla.
Shi hanyu, sessizce onayladı. O da neler olacağını biliyordu. Demek ki zamanı gelmişti. Tam da hatıralarında ki gibiydi.
Birazdan arkası dönük bir şekilde odun toplarken ustası tarafından uçurumdan aşağı itilecekti.
Tıpkı anılarda ki gibi de oldu!
Shi hanyu, sessizce ve yavaşça yerde gördüğü çalı çırpıyı topluyordu. Bir yandan da yavaşça uçuruma yaklaşıyordu.
Bir anda arkasında yumuşak bir el ve itiş gücü hissetti. Hazırlıklı olduğundan tepki vermedi ve bedeni bir kuş gibi uçuruma ilerledi ve bir rüzgarla boşluğa düştü.
Bedenini hızla geriye çevirip onu iten ustasına baktığında...
Gözleri şaşkınlıkla büyüdü.
Çünkü Fan Buxi'nin yüzünde öylesine kalp kırıcı bir ifade vardı ki...
Her an ağlayabilirmiş gibi görünüyordu. Gözleri ve kirpikleri titriyor, dudağı hafif aralık ve kaşlarını hafifçe çatmış, beyaz cildi solgun bir hale gelmişti.
Görüşü kaybolmadan önce bir kaç damlanın aşağı kaydığını gördü.
Normalde olması gerekenden çok farklıydı bu an!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ana Karakter Olmak. (BL)
FantasyÖldükten sonra ne olur? Yok mu oluruz? Yoksa yeraltı dünyasına gidip bir sonra ki yaşamımızı mı bekleriz? Ya size aslında ruhlar krallığında reenkarne olana kadar çalışıp para kazanmanız gerektiğini söyleseydim? Umutsuzluğa kapılır mıydınız? Ya...
