ZORBA

ᯓ15

(Jimin'den)

"Hayır hiç bir alakamız yok! olamazda."

Kendimce kendimi savunmaya çalışıyordum, ama onlar bana inanmıyorcasına bakıyordu. Ne bakıyorsunuz diyip hepsine birer yumruk atsam ne olurdu ki!?

"Jimin emin misin? Bana doğruyu söyle, sonra ne yaparsan yap."

Bir yalan uydurmam lazımdı ama, ne söylersem söyleyeyim bana inanmayacaklardı. Bu yüzden doğruyu söylemek en iyisi olabilirdi, ama asla!

"Jimin!"

Yoongi korkunç bir şekilde dişlerinin arasından tıslayınca korkmadım değil. Bir yalan bulmalıyım ama ne yalanı?

"Peki, şöyle ki sadece bana gerçek sesi birisini anımsatıyor. Oldu mu?"

Rastgele kafamdan attığım saçma ama inandırıcı bir ses tonu ile konuşmuştum. Umarım inanırlar yoksa ben asla bu çukurdan çıkabileceğimi düşünmüyorum.

"Kimi anımsatıyor? Biz tanıyor muyuz, Yada yakınlık dereceniz ne?"

"Ben sadece birisini anımsatıyor dedim. O kişinin yüzünü çıkarttım veya tanıyorum demedim sadece sesi tanıdık geldi o kadar."

Soğuk kanlı davranmayı başarmıştım ve gerçekten bana yarım yamalak inanmışlardı. Daha inandırıcı olmam gerekiyor sanırım.

"O ses çok tanıdık geliyor ama çıkaramıyorum bir türlü. Ve gri gözleri... çok tanıdık geliyor anladınız mı? Onu tanıyor olabilirim ama tanımıyorda olabilirim sesini hatırlamaya çalışıyorum ama olmuyor."

Umutsuz vaka olduğumu anlayınca birer of çekmişlerdi. Soyeon hala bir şeyler anlamaya çalışıyor gibi yazdıklarını okuyordu.

"Komiser Minho, bir şeyler çıkardım ama emin olmam için bir yere gitmem gerekli-"

"İzin verildi dedektif, gidebilirsin."

Soyeon dedektif başını sallamış, arkasına dönüp gidecekken komiser'in sözleri onu tekrardan durdurdu.

"Ama eğer elin boş dönersen sonuçları kötü olur haberin olsun. Ha birde şu aptalı sorguya çekmem için izin kağıdı alıp bir kaç soru hazırla bende sonrasında eklerim. Şimdi gidebilirsin."

"Bu Yoongi'nin ikizi gibi olup, kediye benzeyen küçük- pardon yaşlı şeytan bana aptal mı dedi!?"

Diye ağzımdaki baklayı dışarı çıkarınca Yoongi hemen eliyle ağzıma siper olmuş çenemi kapatmıştı. Çenemi kapattığı gibi elini ıssırmam bir olmuştu.

Kimse Park Jimini durduramaz! çok üzgünüm ama kimse bana hiç bir şekide aptal muamelesi yapamaz.

Minho bana şaşkınca bakarken J-hope susmam için bana kaçamak bakışlar atıyordu ve Yoongi, dişlerimi geçirdiğim yere bakıp bana canavarmışım gibi bakıyordu. Kabul! biraz fazla ıssırmış olabilirim.

"Sana sorgu-morgu vermiyorum kardeşim, ikide birde üstüme gelip duruyorsunuz ama bende insanım be yeter, gelen geçeni sorguya alamazsın-"

"Evet alırım, ben Komiserim-"

"Anladık be! komisersin anladık-"

"Jimin! Artık sussan mı?"

Minho komiser benim sözümü, ben onun sözünü, Yoongi'de yine benim sözümü kesmişti. Neden herkes susmamı istiyor? Aman be susma hakkımı kullanırım bende.

Ellerimi göğsümde birleştirmiş arkama yaslanmıştım, odaya girdiğim iki günden beri hiç odayı incelememiştim ve benim odamdan kat ve kat daha güzel olduğunu fark ettim. Hastanede bile ayrımcılık, süper!