*မေမေသဘောမတူနိုင်ဘူး သား။ဘယ်လိုအတွေးမျိုးနဲ့ ယောကျာ်းတယောက်ကိုလက်ထပ်မယ်လို့ ပြောရဲရတာလဲ..သားမှာစဉ်းစားတက်တဲ့ ဦးနှောက်မရှိတော့ဘူးလား ။မေမေတို့မျိုးရိုးထဲမှာ ဒီလိုမရှိဘူး..!*
*သားလည်းဘယ်တက်နိုင်မလဲ မေမေရယ် ။သူ့ကိုမှချစ်မိသွားတာကို ...*
*ဖြတ်လိုက်.!ယောကျာ်းချင်းပဲဘာမှနစ်နာစရာမရှိဘူး..!ပြီးရင် မေမေသဘောတူတဲ့မိန်းကလေးနဲ့ လက်ထပ်ရမယ်..*
*မဖြစ်ဘူး..!အဲလိုလုပ်လို့မဖြစ်ဘူး မေမေ။သူနဲ့ဝေးရင် သားသေသွားလိမ့်မယ်။ကျေးဇူးပြုပြီး သားတို့ကိုသဘောတူပေးပါ တောင်းဆိုပါတယ်....*
*မင်းတို့ခေတ်ကိုလိုက်လို့မမှီတော့သလို ဘာပြောရမှန်းလည်းမသိတော့ဘူး..*
*သားတောင်းပန်ပါတယ် ဖေဖေ။သားကြောင့် အရှက်ရသွားရင် အနူးညွတ်တောင်းပန်ပါတယ်.....ဒါပေမယ့် လမ်းခွဲဖို့တော့မပြောပါနဲ့။သားတို့ချင်းအရမ်းချစ်ကြလို့ပါ....*
မျက်ရည်အဝိုင်းသားဖြင့် အသနားခံနေတဲ့ဂျီမင်က မိဘေတွကိုအချိန်မလွန်ခင်ဖွင့်ပြောလိုက်ပေမယ့် သဘောတူညီချက်မရပေ။သူထင်ထားသလိုပါဘဲ မေမေကတော့လုံးဝကိုငြင်းဆန်နေတယ်။ဖေဖေသည်လည်း သက်ပြင်းတချချနဲ့ မျက်ခုံးနှစ်ခုကိုနှိပ်နယ်ကာ စိတ်မကြည်ဟန်ဖြင့် သူ့ကိုကြည့်လာတယ်။ဂျောင်ဂုမပါပဲ သူတယောက်ထဲလာခဲ့တာ နည်းနည်းတော့ကြောက်မိပေမယ့် အရဲစွန့်ပြီး ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ပြောလိုက်သည်။
ချစ်သူသက်တမ်းကြာလာပြီး အတူနေတဲ့အချိန်တွေကလည်း မရေမတွက်နိုင်အောင်ဖြစ်နေတော့ ဂျောင်ဂုကလည်း လက်ထပ်ဖို့ကိုစိတ်လောနေသည်။မေမေပြောသလို ယောကျာ်းချင်းပဲနစ်နာစရာမရှိဘူးဆိုပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးက အပေါစားဆန်တဲ့သူတွေမှမဟုတ်တာ။ေနာက်ပြီး တွေ့တိုင်းယောကျာ်းလေးတိုင်းကိုလည်း မကြိုက်ဘူး။ဂျောင်ဂုကိုပဲချစ်မိသွားလို့ သက်ဆုံးတိုင်ပေါင်းဖက်ချင်တာ။
*အဲကောင်လေးနဲ့ ဖေဖေတွေ့ချင်တယ်။သား စီစဉ်ပေးလို့ရမလား....*
*ဟုတ်ကဲ့"...စိတ်ပျက်စေမိလို့တောင်းပန်ပါတယ် ဖေဖေ.....*
*ဒါပေမယ့် တခုတော့ရှိတယ်။သားဘက်ကစွန့်လွှတ်ရမယ့်အရာပေါ့....*
