Muhtemel Olmayan Seçimler : Mutlak Kavga - Kuzeyin Nihai Uyanışı

SEZON FİNALİ

Bu sırada örgüt muharebeye devam ediyordu. Her iki tarafta büyük kayıplar vermişti. Örgüt tarafı da devlet tarafı da. Ama hala devlet orduları avantajlıydı. Çünkü sınırsız sayıda askere sahiplerdi. Örgütteki ister asker ister komutan olan herkes son savaşı olarak mücadele ediyorlardı çünkü bu savaşı kazanma şansları yoktu. Tam anlamıyla yoktu. Herkes yanıbaşında ölen tüm arkadaşları, yakınları adına, amaçlarını son kez gösterme uğruna savaşıyorlardı tüm güçleriyle. Fatih Restebirlilerin destek çağırmasından korkuyordu. O, böyle bir durumda bile savaşı kazanma olasılığının olduğuna inanıyordu. Ethel'in de ölüm haberini aldığında muharebedeki gücü iyice zayıflamıştı. Üzerine büyük bir ağırlık çökmüştü. Yinede son damlasına kadar savaşacak hırslı bir komutan olarak bakıyordu etrafına. Tek bir saniye bile saflardaki askerlerini yalnız bırakmıyor, onlarla mücadele etmeye devam ediyordu. Hartman en başındaki hırs ve enerjisiyle mücadele ediyordu. Muharebenin güney tarafı örgütün avantajında ilerliyordu. Bu sırada batıdaki çatışma alevlenmişti. Albay Adolf hala binbaşının hain saldırısından sonra düşen Ethel'in etkisindeydi. Şoktaydı. Dakikalardır olduğu yerde bekliyordu. Batı komutası kimsenin elinde değildi ve düşman bundan yararlanarak ilerlemeye başlamıştı. Salahaddin Albay Adolf'u kendine getirmeye çalışıyordu ama nafile. Bu yorgun adamın günlerce oturduğu yerden kalkacağı yok gibi gözüküyordu. Salahaddin'in sözlerini duymuyormuş gibi bir hali vardı. Salahaddin böyle devam ederse ordunun geriye düşeceğini farkına vardı. Ani bir karar vermek zorundaydı. Albayın hemen yanına dizlerinin üstüne çöktü, başını eğdi ve gözlerini yumdu. Aklına çocukluk yılları geldi. Her zaman bu düzene karşı bir lider olarak ayaklanmak isteyen o çocuk. Buraya kadar kolay gelmemişti ve şimdi de bir karar vermek kolay olmayacaktı. Aklındaki fikir ne kadar kendisini kasıp kavursada başka çaresi yok gibi gözüküyordu. İçindeki o küçük çocuğun bağırışıyla gözlerini tekrar açtı. Başını kaldırdı. Ruhları görüyordu. Can veren dostlarının yükselen ruhlarını. Birkaç metre ötedeki saflarda başıboş konum alan, itilen ve düzeni bozan tecrübesiz ve heyecanlı askerleri farketti. Bu komuta artık ona ait. Kimseden emir almadan kendisi aldı bu komutayı. Ayağa kalktı ve yüksek bir sesle bağırdı :

-Ciddiyetini kaybetme asker!

Saflardaki itişme sona erdi. Salahaddin yeniden bağırdı :

-İşaretimle birlikte kalkanlılar en öne geçecek, arkalarına mızraklılar konumlanacak. İşaretten sonra önde tek bir kalkanlı askeri arkada görmeyeceğim!

Tüm kalkanlılar ön hizaya doğru yavaşça ilerlerken önde başıboş savaşan tüm kılıçlı, baltalı askerler geriye çekilmeye hazırlandılar. Batıda en önemli askerlerden birisi vardı; Teğmen Eramef Ekspert. Kendisi örgütteki tek teğmen idi. Batı cephesinin boşta kalmasından ötürü çok sinirliydi ama kendisi de komutayı alamazdı. Ne yetkisi vardı ne de taktik bilgisi. Adolf'tan sonra Salahaddin'in komuta geçmesine sevinmişti. Kalkanlıların öne geçeceğini duyduğu anda elindeki kılıcı bırakıp korkmuş bir askerin elinden kalkanını aldı. Salahaddin işareti verdi :

-Hazır ol, şimdi!

Öndekiler ani bir geri çekilişle kalkanlılara yer açtılar. Kalkanlı askerler önce tereddüt ettiler. Korkuyorlardı. Restebir ve Kulüm orduları onlardan kat kat daha fazlaydı. Eramef Ekspert ise emir gelir gelmez dev gibi vücudu ile koşmaya başladı. Önde hiza almış Restebir askerlerine darbe vurmadı, adeta bir deprem etkisi yarattı saldırısıyla. Hizaya indikten sonra Restebirlilerden beş altı kişi devirdi kas yığını Eramef. Bunu gören diğer tüm kalkanlılar korkaklığını bir kenara bırakıp saldırmaya başladı. kalkanlarına siper alarak önde boşalan yerlere hızla koşuyorlardı. Önde duran tüm düşmanlara kalkanları ile sertçe vurarak savurdular ardından tek bir hizaya geldiler talimat gibi. Teğmen, bu hizaya önderlik edecekti. Restebir askerleri kalkanlıların ani atılışıyla sarsılmışlardı. Salahaddin tekrar bağırdı :