Mektup arkadaşı «izana kurokawa x reader»

<sadece bana karşı>

<Cinsellik!>

Acı vericiydi. Karanlık odada, bacak arasındaki acıyı görmezden gelmeye, titreyen bacaklarını engellemeye çalışıyordu çaresizce. Fakat üstündeki genç, bunu umursamayarak işini yapmaya devam etmişti.

Yine de normalinde olduğu kadar sert yapmıyordu. Eflatun gözlü çocuk, her zamankinin aksine gözlerini olabildiğince kapalı tutuyor ve harushi'ye bakmamaya çalışıyordu. Harushi'nin yüzüne bakınca saniyesinde boşalabilirdi çünkü.

“çok sıcak... Eriyeceğim şimdi” diye mırıldandı. Aletini fırına sokmuş gibi hissediyordu. “izana... Seni seviyorum” diye mırıldandı harushi. Yaşlı gözlerini silmeye çalışırken, yarı uykuda gibi hissediyor, ne söylediğini bile tam olarak bilmiyordu. “ne?” diye sordu izana bir yandan hızını yavaşlatırken.
“seni seviyorum... Seni seviyorum” sözünü kesen şey, dudaklarına yapışan başka dudaklardı.
-
-
-
-
-
-
-
-
-

Normalde hava bu kadar serin değildi fakat on katlı bir binanın teras katında olunca, bu kadar esintili olması normaldi tabi. Neredeyse tüm Tokyo ayaklarının altında görünüyor gibiydi. Güzel bir manzaraydı fakat bu kadar beton yığını, diğer insanların aksine harushi'ye o kadar çekici gelmiyordu.

Olduğu binanın aşağısına bakmaya çalışsa bile, yükseklikten dolayı başı dönecek gibi oluyor, içine bir korku yayılıyordu.
Aynı ortamda bulunduğu genç oğlanlar kadar cesur değildi.
O kadar yüksek bir binanın tam kıyısında oturacak kadar yani.

Esmer çocuga ve yanında dev gibi duran uzun boylu oğlana bir bakış attı.
Bunların kim olduğu ile alakalı en ufak bir fikri yoktu.
Büyük bir ihtimal çete dünyası için oldukça önemli kişilerdi.
Hatta o kadar önemli ki, son günlerde izana'nın yanında kakucho'dan çok bu ikisini görüyordu.
Gözlerini onlardan çekip izana'ya baktı. Malum olaydan sonra, izana genç kızın yüzüne bakmamıştı.
Aynı ortamda bile bulunmamıştı neredeyse.
Bu biraz... Üzücüydü.

Gözleri bir anda, oldukça sert adımlarla gelen o çocuga kaydı. Kaşları çatık, damarları belirgindi.
Oldukça sinirli olduğu her halinden o kadar belliydi ki, genç kızın tüyleri diken diken olmuştu. Kakucho, harushi'nin orada olduğunu bile fark etmemiş, doğrudan beyaz saçlı çocuğa yanaşmıştı. “İZANA! OLMAZ ÖYLE BİR ŞEY” dedi, ona doğru dikkat kesilmiş o ikiliye bakarken. “NİYE BUNLARLA İŞ BİRLİĞİ YAPIYORSUN?” diye sordu.

Harushi, kakucho'nun bu tavrına oldukça şaşırmıştı. İzana'ya hiç bu kadar sert bir karşı çıkışta bulunmamıştı. Onun kakucho'ya dikkat kestiği gibi, kisaki'de bir o kadar dikkat kesmişti.
“kes! Tomanı yenmemizin tek yolu bu.” diye kesin bir ses çıktı asıl otorite kaynağından. Sesi, arkasındaki oğlana kıyasla daha sakin, ve daha kararlıydı.

Kakucho oldukça stresli bir şekilde yutkundu. Neredeyse soğuk terler akıtıyordu. “öldürmek için, bir sebep... Görmemiyorum!” dedi, sesi gerçekten titremişti. Bu sözleri duyması ile,genç kızın gözleri fal taşı gibi açılmıştı. Gerçekten onları hiç böyle görmemişti. Kimi... Öldüreceklerdi?
Ölecek olan kişi kimdi ki, kakucho bu denli telaş yapmıştı. Hiç bir şey anlayamıyordu. Kakucho öfke ile elini alnına koymuş, arkasını dönerek derin nefesler almıştı. Sakinleşmeye çalışıyordu.