Mektup arkadaşı «izana kurokawa x reader»

<vesikalık fotoğraf>

Çaydanlığı ocağın üstüne koyduğunda tezgaha biraz yaslandı siyah saçlı çocuk. Bu gece içine dert olmuştu. Evden aldıkları kızı, konto meydanının ilerisindeki terkedilmiş depoya bırakmışlardı. Babasının ispiyonlayıp, tarif ettiği depoya kızının ellerini bağlayıp bırakmaları dramatik bir durumdu.

Acaba onu orada ölüme mi terkedecekler, yoksa ertesi gün alıp başka birşeyler bir yapıcaklardı... Kafası karışmıştı kakucho'nun.Normalde gram umrunda olmazdı. İzananın bir şey istediği durumda, diğerlerine ne olduğu gram umrunda olmazdı.

Ama bu kıza karşı içinde bir acıma duygusu oluşmuştu. Kendisi de anlayamıyordu bunu. Sanki geçmişten unuttuğu bir parça gibiydi. Umursuyordu onu istemsiz bir şekilde. En büyük endişesi, kızı bir geneleve verme ihtimaliydi.

Su kaynamaya başlayınca çayı demleyip beklemeye başladı. Bu geceden kalma çantaya takılmıştı gözleri. Çantayı açıp, o ara dikkatle bakamadığı çocukluk resmine bakmaya başladı. Gerçekten bir yerden çok tanıdık geliyordu. Bu tanıdıklık hissi çok rahatsız hissettiriyordu kakucho'yu. Nedeni belirsiz koruma içgüdüsü tüylerini diken diken ediyordu.

Oturup resmi daha dikkatli incelerken, gözü hemen yanında bulunan yetimhanede toplu çekilmiş resme takıldı. Diğer resmi de eline alıp incelediğinde gözleri hemen izanayı aradı. İzana ile kendisini yan yana gördüğünde ise içindeki duygusallık yüzüne yansımıştı bile çoktan. Fakat bu durum hemen yanlarında duran minik kızı görmesi ile değişti.

Ani bir idrak durumu geçirdikten sonra, harushi'nin vesikalık fotoğrafını karşı karşıya getirdi. Bir an kafasına dank etti. Bu harushi o harushi'di... Ani bir şekilde ayağa kalktı. Yutkunmakta bile zorlandı o an. Bir an izanaya söyleyip, söylememek arasında kalsa da bu durum sadece 2 saniye sürdü. Hazırladığı tepsiye bardakları koyup çayları doldurduktan sonra elindeki iki fotoğrafı da tepsinin içine koydu.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-

Siyah saçlı genç, elindeki tepsiyi dikkatlice masaya koyduğunda, izana elindeki kitabı okumakla meşguldü. Kakucho, karşısındaki gencin okuduğu kitaba biraz daha dikkatli baktı. Çinli komutan Sun Tzu ve onun savaş taktiklerini anlatan bir kitaptı. Bu görüntüyü görebilen tek kişi kakuchoydu. Çetedeki diğer kişiler görse, birkaç kişi hariç kimse anlamlandıramazdı bu durumu.

Çok geçmeden kakucho'da izananın yanına oturup çayından bir yudum içti. Ardından yetimhaneden kalan toplu fotoğrafı eline alarak “izana..” diye seslendi hafif ve kararsız bir ses tonuyla.

Okuduğu kitaptan başını kaldıran izana'nın fotoğrafı görmesi de çok zor olmamış, iç çekmesine sebep olmuştu. “sana onu at dememiş miydim?”
izana'nın arkasından kakucho'da derin bir iç çekerek, elindeki vesikalık fotoğrafı karşısındaki gence uzattı.

“kızın evinden almıştım” dedi kafası karışan izanaya bakarak.
“çay demlerken biraz inceledim, sonra yetimhane fotoğrafında da gördüm."

Kakucho açıklama yaparken, izana çoktan elindeki resimlerin ayrıntısını anlamıştı. Elindeki kitabı bir kenara bırakarak fotoğraflara daha detaylı baktı. Kakucho ise bir süre konuşmadı. Bu durumun izananın düşüncelerini değiştireceğini umuyordu. O kadar yıldan sonra sadece bir umut kırıntısıyla umabilirdi bunu.

Kendi sessizliğinden daha çok izananın sessizliği geriyordu onu. Aklından ne geçtiğini algılayamıyordu.
“bu güzel bir şey...değil mi?” diğerek ortamdaki sessizliği bozdu kaku.

İzana ise tepkisiz suratını hafif bir gülümseme ile değiştirdiğinde, elindeki fotoğrafı'da tepsiye geri bıraktı. “tabi” kenardaki kitabını alıp okumaya devam etti. Siyah saçlı çocuk onun bu tavırlarına şaşırmıyordu artık. İzanayı anlamaya çalışmaktan yorulmuştu.

eline ılıklaşmış çayını alarak kendince düşünmeye başladı. Sahiden o kadar yıl geçmiş miydi... Harushi'yi tanıyamayacakları kadar uzun bir süre miydi bu? Neredeyse 6-7 sene geçmişti şimdi düşününce. Saçları uzamış, yüzünü kaplayan perçemleri bırakmıştı anlaşılan. Gene de anlaşılamaz bir durumdu bu onlar için. Akıllarında tek bir anı bile kalmamıştı. Acaba beyinleri o zamanki anıları gereksiz görüp silmiş miydi? Bunu asla bilemeyecekler gibiydi...
-
-
-
-
-
-
-
-