Beneath the Stars (UNDER REVISION)

21

"What brings you here?"

Kakatapos lang ng meeting ni Dad at dinalaw ko siya sa opisina niya. Bakas ang iritasyon sa kaniyang mukha nang makita akong nakaupo sa kaniyang swivel chair at pinaikot-ikot ko pa iyon na parang bata.

"Bagay sa'kin ang maupo rito, 'di ba?"

"You turned it down, kaya ilang taon nalang ay mawawala na sa pamilya natin ang kompanyang ito... all thanks to you." sarkastikong tugon niya sa akin.

I chuckled. "Well, hindi naman ako pumunta rito Dad para makipag-away sa'yo. I just want to ask you some questions—"

"Ask away. I have another meeting in five minutes." tipid niyang sagot at naupo sa visitor's chair habang nakatingin sa kaniyang relo.

Mapakla akong napangisi. "You really don't have time for me." I lowered my voice. "But anyway, may naalala lang ako dati. You and Mom were talking privately and I happen to eavesdrop."

Napatingin siya sa akin ngunit walang bakas na emosyon sa kaniyang mukha. "And?"

"Am I not a Guevarra?"

Bahagyang nanlaki ang mga mata niya ngunit kaagad din siyang umiwas ng tingin. "You are."

"But Mom said—"

"She's not your mother, Gabriella." mariin niyang tugon. "Don't ever mention that woman again." he said, warning me.

Napatakip ako sa aking bibig dahil sa gulat. Hindi niya man lang binawi ang mga salitang lumabas sa kaniyang bibig. So, in conclusion, the woman that I grew up with turned out to be my stepmother?!

"And I didn't know about this?!"

"Don't raise your tone on me, young lady." maawtoridad niyang sabi.

Napalunok ako, parang may kung anong bagay na bumabara sa aking lalamunan. Tears welled up in my eyes. So, all of it was just a lie then?

"'Y-Yung babaeng gustong ipakasal sa'yo ni Abuelo... si Cristella ba 'yon?" Nanginginig ang aking boses. Ni-wala man lang siyang pakialam kahit umiyak ako sa harapan niya.

I never felt that he loves me.

He nodded without hesitation.

Huminga ako nang malalim. "Then who's my biological mother? The woman you fell inlove with?"

"She's dead," He clenched his jaw. Muli siyang tumingin sa akin, hatred was written all over his face. "She died because of you."

Nanikip iyong dibdib ko at napaiwas ako ng tingin sa kaniya. Kaya pala... kaya pala ganoon nalang ang trato niya sa akin.

"Is that why you resented me so much?" I sarcastically said.

"You killed her,"

Three words, ang sakit sakit pakinggan.

Inosente naman ako... hindi ba?

"I didn't." giit ko. "How could you? Why would you blame a mere newborn child for the death of your beloved? Ni-wala pa akong utak no'n!" I stood up.

He did as well. "Kasi ikaw, ikaw ang dahilan kung bakit namatay si Gabrielle! Kasalanan mo! Her heart is damn weak but she chose to give birth to you!"

Matapos niya bitawan ang mga katagang iyon ay halos manlumo ako. Ang sakit palang pakinggan, galing mismo sa sarili mong ama...

"I just wish you were never been born! Wala kang ibang dinulot sa akin kundi sakit sa ulo lang palagi! You are always in for troubles, sarili lang palagi ang iniisip mo! Kaya mabuti nalang talagang ibinigay kita sa mga Castuarez dahil kahit papaano ay tumino na rin 'yang utak mo!"