8 BÖLÜM

245 13 26
                                    

Aradık tabi, hiç cevap yok mu?

Nasıl böyle bir umursamaz adama dönüştüm?

Öylece sevdim kadının gidişini izledim

Ömer kapıyı açmıştı ve biz Zeynep ile korkudan nereye saklanabiliriz diye düşünüyorduk. Ne Ömer Ne de Eren poyraz'ı sevmiyordu. Onlara göre Poyraz yavşak bir insandı.

Ömer kapıda poyraz'ı görünce, yüzündeki sakin ifade dahada alevlenmişti. Bir tek Ömer değil Eren'in suratı da 'bu gene mi geldi' der gibiydi.

Ege ise hala yemek yiyordu, çocuğun umrunda değildiki hayat.

Poyraz'ın elinde çiçekler vardı ve diğer elinde ise hediyeler. Gerçekten bu napıyordu? Ömer'in gözleri ilk çiçeklere değmişti. Çiçeklerin üzerinde bir not vardı ama okuyamıyordum.

Zeynep ise kapının ucundan notu okumaya çalışıyordu. Ömer notu okumuştu, nedense gözlerinde bir nedensizlik bir kıskançlık kaplamıştı. Poyraz ne olduğunu anlamamıştı.

Ömer gözünü ondan ayırıp, Zeynep'in arkasında olan bana bakmıştı. Ne yazıyordu o notta?

Eren'de ayaklanıp Ömer'in arkasına geçmişti. Onlar kavga etselerde, vursalarda bir ortak değil kardeşlerdi. Zeynep'in arkasından ben çıkmıştım. Poyraz'ın gözleri beni görünce gülümsemişti. Zeynep'de benle beraber çıkmıştı.

Poyraz,"Buglem bunlar kim? Ben evde tek olursun sanıyordum" dedinde Ömer'in sinirleri dahada gerilmişti. Herkes benden bir cevap beklerken dahada oyalanmayıp. "Misafirlerim poyraz sen ne için gelmiştin?"diyince Poyraz kafa sallamıştı.

Poyraz Ömer'in dibinden geçip, eve girmişti. Zeynep Eren'i kolundan tutup koltuğa oturmuştu. Yanına ise kendisi, Ömer şuan sadece bana bakıyordu, sadece bana.

Poyraz Ege'ye selam verip tekli koltuklardan birine geçmişti. Ömer ve ben hala ayaktaydık. Poyraz yerinden kalkıp, elindeki çiçeği ve hediyeleri bana vermişti. Ömer bunu görünce dahada alevlenmiş öylece bana bakıyordu.

Poyaraz'a şaşkın gözlerle bakıp, "Bune poyraz?" Dedimde poyraz derin bir nefes alıp, "Sadece notu oku" dedinde çiçeğin üzerinde'ki notu elime alıp, notu incelmiştim. Notta,

"Benimle çıkar mısın?"

Yazıyordu, Ömer bu notu okumuştu! Şaşkın gözlerle Poyraz'a bakmıştım. Poyraz elimi tutup, "Senden hoşlanıyorum, Buglem bana bir arkadaştan daha fazlasısın" dedinde Ömer araya girip, "Arkadaştan daha fazlası dostur pezenenk" dedinde ege ve Eren kendini tutamayıp kahkaha atmışlardı.

Ben ise öylece Zeynep'e bakıyordum, Zeynep ise gülmekten yere düşmüştü. Tanrım biz ne yaşıyorduk!

Poyraz, Ömer'e dönüp, "Siz Buglemin neyi oluyorsunuz beyefendi?" Dedinde Ömer, bir kaşını kaldırıp kin gözlerle Poyraz'ı süzmüştü. "Hiç bir boku değilim, ama ilerde birşeyi olmayacağım anlamına gelmez" dedinde bu sefer Zeynep yere oturup abisine, 'bak sen koçuma' der gibi bakıyordu.

Ege ile Eren öylece hangisi kazanır diye söyleniyorlardı, alın beni buradan!

"Tabi beyefendi, ilerde arkadaşı, sırdaşı olabilirsiniz bu doğal birşey" dedinde Ömer'e bakmıştım, Ömer'in gözleri bendeydi. Beni izliyordu, ben ise cevabını.

MANTIKAM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin