"මේ අහන්න අන්කල් මේ කරන්න යන වැඩේ ගැන ආයේ පාරක් හිතලා බලන්න..."
"හේරී ඉන්නේ අසනීපෙන්... එයාව තව ලෙඩ කරන්න එපා අන්කල්.."
"අහන්න අන්කල්, හේරීට ඔයාගේ පුතාගේ ආදරේ ඕනේ, සමහර ලෙඩ තියෙනවා බෙහෙත් පෙතිවලින් හොද කරන්න අමාරු..ඒත් ආදරෙන් හොද කරන්න පුලුවන්... හේරීට දැන් දෙන්න පුලුවන් හොදම බෙහෙත ජන්කුක්ගේ උණුහුම ඒවගේම එයාගේ අසීමිත ආදරේ...එයාලව වෙන් කරන්න එපා අන්කල් ඔයාට පව් පිරේවී..."
"මම බණ කියන්නේ නෑ... ඒත්.. මං කියන දේ... හෙලෝ.... හෙලෝ..... "
මිස්ටර් ජියොන් එලීගේ කතා අහන් ඉන්න බැරිකමට ෆෝන් එක කට් කලා.. එලීත් හැටට හැටේ ෆෝන් එක දිහා බලාගෙන ඔරවන්න පටන්ගත්තා...
"ආයිෂ් මේ නාකි මිනිහත් එකයි.. එයාගේ පුතණ්ඩියත් එකයි... නයිකොච්චි කාලා වගේ හැසිරෙන්නේ ඇයි ද මන්දා..."
ආයෙමත් එලීගේ දුරකථනය නාද වෙන්න පටන්ගත්තා.. ඔරවන ගමන් ආයෙමත් ෆෝන් එක කනේ තියාගෙන මිස්ටර් ජියොන් කියන බණ පද ටික අහගෙන ඉන්න පටන්ගත්තා.. ඔහුට තේරුම් කරලා වැඩක් නැති නිසා එලී තමන්ට නියමිත වෙලා තිබුණු වැඩ රාජකාරිය කරන්න කැමති වුණා...
"හරි.. හරි.. මම දැනටමත් එයාටිකට් එකක් බුක් කරලා තියෙන්නේ.."
"ඔව්...ඔව්..හෙට දවල්ට ෆ්ලයිට් එක තියෙන්නේ..."
"හරි.. හරි... ජන්කුක් හෙට දවල් වෙද්දී ෆ්ලයිට් එකට නැගලා ඉදීවී.. අනිද්දා වෙද්දී ලන්ඩන්වල ඉදීවි... හරිනේ..."
"නෑ..නෑ... මං දැන්ම එන්නේ නැහැ.. ඇයි ඔයා කිව්වේ ටේ ගැන ඇහැ ගහගෙන ඉන්න කියලා..."
"නෑ.. නෑ... මට මෙහෙ නවතින්න වෙන හේතු නැහැ.. වැඩේ ඉවර වුණු ගමන් මං ලන්ඩන් එනවා..."
"ඔව් අයියෝ... මං ඔයාගේ බොඩිගාඩ්ලාට ඒ ගැන කියලා තියෙන්නේ... ඔව්.. ඔව්.. කන්ටේනර් එකක් හයර් කලා.."
"ඔව් වදේ..ඔයා කිව්ව විදිහට කන්ටේනර් එක හෙට උදේට ඒ වැඩේ කරාවී... හැබැයි පොරොන්දු වුණා වගේ හේරීට කරදරයක් වෙන්න බැහැ... තේරුණාද අන්කල්..."
"මං ආයේ ජන්කුක්ට හොදින් කියලා තේරුම් කලොත් ඔයා මේ වැඩේ නවත්තනවද..."
