Chapter 14
Hurt soo good
Written by Annaඋදේ පාන්දර යුංගීගෙන් බේරීලා නිදහසේ හුස්ම ගන්න යද්දී ම ජන්කුක්ගේ මූණ ආයේ දෙල් වුණේ තමන්ගේ පියාගේ දුරකථන අංකය තමන්ගේ දුරකථනයේ ස්ක්රීන් එකෙන් මතුවුණ නිසා... හොද හුස්මක් අරගෙන ජන්කුක් දුරකථනය තමන්ගේ කනේ තියාගත්තා...
"කොහෙන්ද මේ නම්බර් එක හොයාගත්තේ...."
"වැඩක් නෑ.. නෑ වැඩක් තියෙනවා අප්පා... මගේ පස්සෙන් ඔත්තු බලන්නත් කට්ටිය දාලා ඉන්නවා කියන්න මම දන්නවා...."
"මොකක්ද ආයේ ගෙදර එන්න.. එතකොට සමාවදෙන්නම්...."
"මේ හෙලෝ.. මිස්ටර් ජියොන් සමාගන්න තරම් වැරැද්දක් මං කලේ නැහැ... මං ආයේ ඔහෙට එන්නේ හේරී එක්ක...."
"මොකක්ද.... ආයේ මගුලක් ගැන කියවනවා.. මේ මං ඔය කසාදෙට කැමති නැහැ... ඕනේ බම්බුවක් කරගන්න එකයි ඇත්තේ... ඔච්චර අමාරුවක් තියෙනවා නම් ඔයා බැඳගත්ත නම් ඉවරනේ අප්පා...."
"හේරී... ආයේ ඔයාගේ කටින් මගේ කෙල්ලගේ නම කියන්න එපා... "
"මොකක්ද කියන්නේ ... හේරී මට කැමති නැහැ..හහ්... එයා කැමති ද නැද්ද කියන එක ගැන මම බලාගන්නම්කෝ... අහ්.. ඔයා නේද ඒ කෙල්ලගේ ඔලුවට එක එක කුණු දැම්මේ... "
"අනාථ කෙල්ලෙක් ඔයාගේ පවුලට ගැලපෙන්න නැහැ... අහ්... කමක් නෑ මං ඔයාගේ පවුලෙන් අයින් වෙලා ඉන්නම්කෝ හරිනේ එතකොට..."
"හේරී මට කැමති වෙන්නේ නෑ... ආයේ මොන විකාරද දොඩවන්නේ... මං එයා කැමති කරගන්නම්.. ඔයා ඒ ගැන වදවෙන්නේ නැතුව ඉන්නකෝ.."
"එයා අකැමැති වුණොත් ද... බයවෙන්න එපා අප්පා... එයා අකැමැති වුණොත් මං එයාව බලෙන් ම මගේ කරගන්නවා.... මං කොහොමත් මගෙයි එයාගෙයි මැදට කාටවත් එන්න දෙන්නේ නැහැ... ඔයාටත් කියන්න තියෙන්නේ එච්චරයි... "
මිස්ටර් ජියොන් කියන කියන හැමදේට ම හරහට කතා කරපු ජන්කුක් ලග තිබුණ පුටුවත් විසි කලේ තරහ පාලනය කරගන්න බැරුවයි... එතන හිටපු ජින් උගුර පාදපු නිසා ජන්කුක් ආයේ පියවි සිහියට ආවා...
"අන්කල් වාතයක් වීගෙන එනවා වගේ නේ...."
"හ්ම්..."