Chapter 28
"හේරී කොහෙද යන්නේ.. "
"මට යන්න දෙන්න ලොකූ..."
"හේරී මං කියන දේ අහන්නකෝ මැණික.. කලබල වෙන්න එපා.."
"මට මගේ කූ ගාවට යන්න ඕනේ ලොකු.. අනේ මට උදව් කරන්නකො.. මට මගේ කූව ඕනේ..."
"අනේ මැණික නාඩා ඉන්නකෝ..."
"අනේ ලොකූ.. මගේ කූ එහෙම නෑ කියන්න ඔයා දන්නවනේ... "
ජින් හොස්පිට්ල් එකේ ඉදලා හේරීව අපාර්ට්මන්ට් එකට ආවත්, හේරී මේ හදන්නේ ඊලගට තියෙන ෆ්ලයිට් එකේ ලන්ඩන්වලට යන්න.. හේරී හොදටම අඩනවා.. අඩලා අඩලා ම නහය කම්මුල් රතු ම රතු පාට වෙලා.. අඩලා අඩලා ම ඇය හෙම්බත් වෙලා ඉන්නේ.. අපාර්ට්මන්ට් එකෙන් එලියට බහින්න නොදී අනිත් අයත් එනකල් ජින් හේරීව පාලනය කරගත්තේ බොහොම අමාරුවෙන්...
"හේරීයා..."
අඩලා අඩලා හෙම්බත් වෙලා ඉන්න හේරීව දැකපු යුංගී හේරීව තුරුලු කරගත්තා.. ඒත් දැන් හේරී හොයන්නේ එයාගේ කූගේ උණුහුම විතරයි..
"යුංගියා...ඔප්පා... අනේ මගේ කූව ආයේ ගෙනල්ලා දෙන්න..අනේ ඔප්පා...අනේ... මට මගේ කූව ඕනේ..."
"මතක් කරන්න එපා ඔය පො***ගේ නම..."
"මට යන්න ඕනේ එයා ගාවට..අනේ මට යන්න දෙන්නකො..."
"තමුසේ ඒ පො***ගේ ලගට ආයේ ගියොත් මං නරක මිනිහා කියන්න එපා හේරී..."
"ඔයා හිතන විදිහේ කෙනෙක් නෙවෙයි කූ.. අනේ එයාට හේතුවක් ඇති.. අනේ ලොකු කියන්නකෝ.. අනේ.. යුංගිට කියන්නකෝ.. අනේ මට මගේ කූව..."
යුංගිගේ හිතේ කලින් ඉදලා ම ජන්කුක් ගැන එතරම් පැහැදීමක් නොතිබ්බත් ජින් කියපු දේවල් අහලා ම ජන්කුක්ට ගැන පැහැදීමක් ඇති වුණත් ක්ෂණිකයෙන් ජන්කුක් හැමදේම විනාස කරගත්තා.. යුංගිට ආයෙමත් ජන්කුක්ගේ නමවත් අහන්න ඕනේ වුණේ නැහැ...
" හේරීයා මගේ යකා අවුස්සගන්න එපා...ආයේ ඌ ගාවට අඩියක් තිබ්බොත් මං තමුසේගේ කකුල් දෙක කඩනවා.."
"ඔප්පා....අනේ යුංගියා...අනේ එයා විතරයි මට හිටියේ... මට එයාව නැති කරගන්න බැහැ...අනේ....ඔප්පා...."
