Chapter 42
ජන්කුක් මැනිෂන් එකේ ඉදලා ආයෙමත් එලියට ආවේ තමන්ගේ වාහනේ ඇතුලට ගන්න ඕනේ නිසා වුණත්, මැදි වයසේ මනුස්සයෙක් මැනිෂන් එක දිහා බල බල එහෙටෙහෙට කැරකෙන බව ඔහු දැක්කා..ඒ නිසා ඔහු ඒ පැත්තට ගියා..
"යා.... ලොකු උන්නෙහේ මොකද මේ පැත්තේ රවුම් ගහන්නේ...."
"අහ්.. මේ.. මේ... මං යන්නම්..."
"මං ඇහුවේ මෙතන මොකද කරන්නේ කියලා..."
"මැඩම් කෙනෙක් ආවා... එයාව මේ වගේ තැනක තනියම දාලා යන්න බැරි නිසා ඇහුවේ..."
"කවුද.. මැඩම් කෙනෙක්...."
"ඔව්.. මේ වාහනේ පස්සෙන් ආවේ...."
"මෙයා ද...."
ජන්කුක් එකපාරට ම තමන්ගේ දුරකථනය ඇදලා අරගෙන තමන් හා හේරී ඉන්න පින්තූරයක් රියදුරාට පෙන්නුවා...
"අහ්.. මේ මැඩම් තමයි...."
"කෝ දැන් මැඩම්...."
"එයා ඇතුලට ගියා..."
"මොකක්..."
"ඇයි සර්... කරදරයක් නම් අපි පොලීසියෙන් උදව් ඉල්ලමු..."
"නෑ... නෑ... තමුසේ යනවා දැන්... මං ඒ මැඩම් ගැන බලාගන්නම්.."
"ඒ වුණාට සර් මාත් එක්කනේ මෙතනට ආවේ...මොනවහරි වුණොත්...."
"මේ ඉන්නේ මගේ වයිෆ් අයිසේ.. මේ මගේ ගෙදර... මොනවා වෙන්නද මගේ ගෙදර ඇතුලේ මගේ වයිෆ් ට...තමුසේ තමුන්ගේ වැඩක් බලාගෙන ගෙදර යනවා..."
"හරි සර්..."
"අහ්.. මේ...අනික තමුන් මෙයාව දැකලත් නෑ. මේ පැත්තට ආවෙත් නෑ... තේරුනා ද. මොනවා හරි මෝඩ වැඩක් කරලා තිබ්බොත් හෙට නිව්ස්වලට යාවි නාදුනන මල සිරුරක් මුහුදේ පාවේ කියලා. දැන් මෙතනින් යනවා. "
"හරි සර්..."
ලොරි ටෝක් දුන්නා වගේ නෙවෙයි ජන්කුක්ට හේරී මැනිෂන් එක ඇතුලට ගියා කියපු වෙලාවේ ඉදලා හීන් දාඩිය විතරයි දැම්මේ නැත්තේ..ඒ තරමට ජන්කුක් කලබල වෙලා හිටියේ...එච්චර විසාල මැනිෂන් එක ඇතුලේ කාටවත් සැක නොහිතෙන විදිහට හේරීව හොයන්නේ කොහොමද කියලා ජන්කුක් දාහතේ කල්පනා කරනවා...ඉන්න තැනක්වත් නොදන්න නිසා ඉක්මණට තමන් ක්‍රියාත්මක වෙන එක ඇගට ගුණයි කියලා ජන්කුක් හිතුවා.. වාහනේ ඇතුලේ තිබුණ තමන්ගේ ගන් එකත් සාක්කුවේ රදවාගෙන ඔහු ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට ආවා...තමන් ගේ ගෙදර ම තමන් අතරමං වෙලා වගේ ජන්කුක් ගාර්ඩ්න් එක මැද හිටගෙන කල්පනා කරන්නේ හේරී කොහෙට ගියාද කියලා...
