Hello, Mr.Act of Service

KABANATA XXV - Meeting

Samantha POV:

A-ano raw?nang makitang nanigas ako sa lugar ko, siya'y ngumiti at pinisil nang mahina ulit ang pisngi ko at tuluyang umalis na.

"Anong nangyari saiyo, teh?ba't parang nakakita ka ng multo jan?"Jovie asked when she saw me not moving at all.

I got back to reality and fixes my self. "Ano ka ba, okeyy lang ako! nagpra-practice kasi akong mag-acting"sabi ko at inayos ang sarili ko.

Keep your focus, Sam!

"You're sucks at lying"Raven commented, making me roll my eyes for a moment.

Pinipigilan kong isipin ang sinabi niya, pero bigla biglang bumabalik sa alaala ko! nakoo.

*******
Nakita ko siyang prenteng nakaupo sa hindi niya upuan, mag-isa na parang may tinitingnan sa notebook niya.

Kaya kinuha ko itong chance para gulatin at tanungin siya about kanina. Na kanina pang bumabagabag din sa isipan ko!

"Hiii!"agad kong bulalas at ginulat siya mula sa likuran.

Tamang gulat lang ibinigay niyang reaksyon sa aking ginawa. Nang magtagpo ang mata namin ay ngumiti siya, na nagpangiti rin agad sa'kin.

"Woah, nagulat talaga ako"sabi niya na nagpasimangot sa'kin, ginulo niya naman nang mahina ang buhok ko.

Kakasuklay ko lang =____=

"Yung humor mo talaga, pa iba-iba kada oras"wika ko.

"May schedule ka?patingin"dagdag pa niya.

"Sarap mo batukan eh 'no?"sabi ko at umupo sa bakanteng upuan.

"Anong kailangan mo?my princess?"casual niyang pagtatanong sa'kin.

Yan ang problema koooo!

"Y-yan, ba't mo ako tinatawag ng ganyan?"tanong ko at napa-iwas ng tingin. Alam na alam niya kung pa'no ako kunin eh.

"Yung ano?"tanong niya sa'kin.

Nagmamang-maangan ba siya?o talagang lutang lang talaga siya??

"Yang nickname, Rej"sabi ko at tiningnan siya. Nagtagpo naman ang aming mata na tila matagal ng naghahanap sa isa't isa.

"Yung my princess ba?"he asked. I slowly nod.

"Why?bawal ba?"tanong niya sa'kin na agad kong inilingan.

"It's not that, ano lang..basta, an—"hindi ko natapos ang sasabihin ko nang makita kong parang maiging nakikinig kung ano ang rason.

"Because?"mahinang tanong niya at pinahaba pa talaga ang huling letter.

"Basta a-ano, nakakahiyang sabihin eh"wika ko pa.

"Tell"he uttered with his not so serious face, that can convice you to say something.

"Kinikilig ako!"

I saw him stop moving for a sec, bút immediately got his self back and I saw a smile on his lips.

While on me, I can feel the heat and blood of my body slowly increasing to my face, making my cheeks getting red.

He lean closer to me a little, keeping a contact in my eyes. "That's the point and it suits you too, you're truly a princess. In my eyes, you're more than a princess, I queen rather."

A smile quickly formed in my lips, not just an ordinary smile.

"B-bolero!"I exclaimed and avoid his gaze.