SAMANTHA POV:
We're currently enjoying the event, despite of the little droplets of the rain.
Don't tell me..the rain is gonna make a scene today and exactly right this moment?I swear, I don't know what I will do if that happens.
We clap at every cosplayers in the stage. They all look so cool and perfect for each other. I must also say, their costumes are good too.
We don't talk about ours =___=
As Leicel and Troy take their chance to take the spotlight. The whole grade 8 students shouted, I don't know if we can describe that as a cheer for them. Some of them are casually shouting while still clapping their hands.
Meanwhile me, infront of the railings, building of grade 11 students. This is the place that the ssg president assigned us, but, since my classmate are rule breaker, they placed their seats nearer than the stage, secretly.
I'm literally standing here in the chair so I can see the view more. There's some people standing infront of the stage few meters away with their fvcking umbrella.
Hindi na nahiya eh, inang 'to, alam ng may tao sa likod na nanonood din. Ngudngud ko kaya 'to sa ground?
Hinawakan naman ni Shannelle ang upuan na tintayuan ko, habang si Jovie naman ay ina-assist ako.
Baka mahulog daw ako, edi nabungi ako.
Si Raven, naroon sa harap kasama sina Princess at Andrae. Si Shan, nasa harap ng building ng grade 12.
Hindi nagtagal, nagsipuntahan na sila sa harap. May iba ring dinala pa talaga ang mga upuan nila kahit madumi.
Aba! grabe na talaga! nakikita rin naman 'yan kung stay put lang sila sa assigned place nila ah?mga estudyante talaga!
"Kawawa naman itong pres. namin"komento pa ni Jovie, syempre nang-aasar.
"Kung batukan kaya kita?sis?try lang natin, kung hindi magwork, edi at least we tried"pahayag ko pa habang bumababa sa upuang tinatayuan ko kanina.
Napasimangot naman siya sa naging pahayag ko, na ikangiti ko. Asaran daw eh.
After 20 minutes, the rain starts to pour a heavy rain, of course, everyone immediately evacuate to a place where they won't be wet.
Yan kasi, mga oa, alam nang uulan, jan pa pwe-pwesto. Parang nawala lahat ng galit at pagkainis ko nang makita na walang mga tao sa ground.
Kung ganyan kayo, mula kanina, edi hindi na tayo nahirapan diba?lalo na ako!
****
"Bago kayo umuwi, linisan muna ang pwesto at ibalik ang upuan, maraming salamat"mensahe ni Ma'am Dan.
Napatingin ako sa mga classmate ko, sampu nalang sila out of apat na pu't isa na mga kaklase ko.
Apakagaling diba?hindi pa tuluyang natatapos ang event, nagsi-alisan na sila, mabuti pa sana kung umalis sila ay binalik na nila ang mga upuan nila diba?
"Also, kung hindi tuluyang maibalik ang upuan, ang president ang mananagot"dagdag pa ni Ma'am Dan.
Ha, pot—
"Tangin@ng mga kaklase 'to, ang tatamad"reklamo pa ni Shannelle, vice president ko.
Kaming dalawa ang nagtutulungan upang ibalik ang upuan sa loob ng classroom dahil nawala na parang bula ang mga kaklase namin.
![](https://img.wattpad.com/cover/355080404-288-k725249.jpg)
YOU ARE READING
Hello, Mr.Act of Service
RomanceSamantha Liya Caballero, is an independent, strong, attitude and kinda bossy girly who loves to do things she want in her life without depending it on someone, all by herself, since, she was raised by a strong and independent woman. But, she met som...