45 yıl önce
"Hayattin! Bak ne buldum!" Diye bağırarak gelen kardeşine baktı Hayattin. Elinde camdan bir şişe vardı. Tuhaf görünüyordu.
"Bak bu deney tüpüymüş! Bunun içinde sıvıları karıştırıyorsun ve patlıyor!"
Hayattin büyülenerek kardeşinin dediklerini dinledi. "Patlıyor mu? Deneyebilir miyiz?!"
Hüseyin kafasını olumsuz anlamda salladı. "Yapmak için büyük adam olmalıymışız! Bilim insanı!"
"Bilim insanı mı? Hayır! Ben dermatolog olmak istiyorum! Sen bilim insanı ol ve bana göster!"
"Bende narkozcu olmak istiyordum! Ama belki bilim insanıda olabilirim. Acaba hangisinde daha çok para vardır?"
"Bilim insanlığında tabiki! Bana söz ver. Bilim insanı olacaksın." Diyerek serçe parmağını kardeşine uzattı Hayattin. Hüseyin gülümseyerek parmaklarını bağladı. "Söz, sende söz ver. Dermatolog olacaksın."
"Söz veriyorum."
.
.
.
40 yıl önce
Hayattin Newtonsiker elindeki topuyla mahallede kardeşini arıyordu.
"Hüseyin! Nerdesin? Hüseyin!" Diye feryat ederek adımlarını hızlandırdı. Kardeşi ile saklambaç oynarken babası onları çağırmış, çamaşırları asmalarını söylemişti fakat Hüseyin yaramaz bir çocuk olduğu için babasına dil çıkarıp kaçmıştı. Hayattin, çamaşırları astıktan sonra babalarının onlara aldığı topu görmüş ve kucaklamıştı. Şimdi ise sokaklarda kardeşini arıyordu.
"Hüseyin! Hadi top oynayalım! Nerdesin?" Diye yeniden bağırdı. "Babaannemiz gelmiş biliyor musun!"
Hayattin,bağırarak bir ara sokağa girdiğinde birisi yakasından tutup onu havaya kaldırdı. Çocuk korkuyla arkasına bakıp onu tutan siyah kapşonlu kadına baktı. "Çok yakında hayattın değişecek Hayattin." Diyerek onu sertçe yere bıraktı. Çocuk ne olduğunu anlayamadan topunu orada bırakıp koşarak eve gitti. Ağlayarak içeri girdi, bir yandan gözlerini ovuşturuyordu.
"Baba..Hüseyin kaybolmuş bulamadım! Bir tane abla beni kaçırmaya çalıştı çok korktum!"
"Lan dalyarak ne zırlıyon burdayız işte. Enayi birde çamaşırları asmış."
Hayattin kardeşinin sesini duyduğunda hemen gözlerini ovmayı bıraktı. Kardeşini bulduğu için rahatlasada söylediği sözlere sinirlenmişti. Hüseyin'i sertçe iterek: "NE DIYORSUN LAN IT!" Diye bağırmıştı.
"İTME BENİ!" Hüseyinde aynı şekilde hayattini ittiğinde Hayattin etki-tepki yasasını keşfetmişti.
Onlar atışırken duydukları topuklu ayakkabı sesi ile durup mahcup halde dizilmişlerdi. Babaannelerinin beyaz saçlarını görünce "Özür dileriz babaanne." Demişlerdi aynı anda.
Babaanneleri önlerinde diz çöküp: "Artık bu hayatı yaşamayacaksınız." Dedi.
.
.
.
30 yıl önce
"Hüseyin hadi top oynayalım!" Diyerek halı sahada kardeşinin suratına şut çekti Hayattin. Hüseyin kaşlarını çatarak: "DUDAĞIM ACIDI!" Diye haykırdı.
"Ay pardon botokslarını patlattım!" Hayattin'in kahkahası halı sahada yankılandı. Hüseyin topu yerden alıp Hayattin'in suratına sertçe fırlattı ama Hayattin çevik bir hareketle kenara kaçtı. Saniyeler sonra acılı bir kadın bağırışı duydular. Dişi kırılmış babaanneleri onlara sinirle bakıyordu. "TOPUNUZU SIKERIM ULAN! BEN SIZE BUGÜN ŞIRKETIME GELECEKSINIZ DEMEDIM MI!?"
