”မင္းခန့္တို႔ကလည္းကြာ..ဟိုအေသးေလးကိုေျပာတာေတြ လြန္တယ္ကြာ သူမ်ားအားနည္းခ်က္ကို”
”ရွိုင္းထက္ ေယ်ာင့္မင္းခန့္ေျပာတာ ဘာမွမလြန္ဘူး။ဟိုကေတာင္ဘာမွမျဖစ္တာ မင္းက ဘာနာေနတာလည္း”
”ငါ့ဘာသာမင္းခန့္ကိုေျပာေနတာ မင္းေသြးပိုင္။မင္းနဲ႕ေသာက္စကားမမ်ားခ်င္ဘူး”
”ဘာလည္း။မင္းက ႀကိဳက္သြားလို႔လား”
”ႀကိဳက္ေတာ့ေရာ ီးျဖစ္လားကြာ”
မင္းေသြးပိုင္က ဆဲသလို ရွိုင္းထက္ကလည္း လက္႐ြယ္ေနတဲ့အခါ မင္းခန့္က
”ေတာ္ၾကေတာ့ကြာ...ဘာမွာမဟုတ္တာေလးနဲ႕ ရန္ျဖစ္ေနၾကတယ္။မင္းတို႔ေၾကာင့္ ငါ့မမစီသြားဖို႔ ေနာက္က်ေနၿပီ အတန္းဘဲ ျပန္သြားတက္ေတာ့မယ္”
………………………………………………………………………
မင္းခန့္တို႔သုံးေသာက္သား ကိုယ့္အခန္းကိုယ္ ျပန္လာၾကေတာ့ sensei (ဆန္းေစးလို႔ အသံထြက္ပါတယ္ေနာ္)ေတာင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။
”မင္းစံ၊ရွိုင္းစံ၊ပိုင္စံ သုံးေယာက္လုံး အတန္းထဲဝင္ျပႇး စာလုပ္ေနမယ္မရွိဘူး။အတန္းစတာသုံးရက္ရွိၿပီ အဲ့တာကို မင္းတို႔က ဘယ္ေတာ့မွ မမွီဘူး။စာလည္းေသခ်ာလိုက္မလုပ္ဘူး ဂ်ပန္ကိုေရာက္အုံးမယ္ ဂ်ပန္ဆိုတာ အခ်ိန္တိက်တဲ့နိုင္ငံကြ”
”ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း တက္ခ်င္လို႔တက္တာမဟုတ္ဘူး။ပ်င္းလို႔ ေနာက္ၿပီး မမကလည္းတက္ေနလို႔။မမကို ဂ်ပန္လို ရည္းစားစကားေျပာခ်င္လို႔ လာတက္တာ”
”ဘာေၾကာင့္ပဲ တက္တက္ ငါ့စီလာတက္ရင္ ငါ့စည္းကမ္းတိုင္းေန”
”Hai!!!”
သုံးေယာက္လုံး ၿပိဳင္တူအသံထြက္လာေတာ့ စာအုပ္စီေနတဲ့ sensei ေတာင္လန့္သြားသည္။
”ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ္သြားထိုင္ၾကေတာ့။ ဒီေန႕နယ္ကေန လာတက္တဲ့ အသစ္ေလးရွိတယ္မလား။ထၿပီးနာမည္မိတ္ဆက္ပါအုံး”
sensei ကၿပဳံးၿပီး ဆို၏။
”ဟုတ္..ဟုတ္။သား....သားနာမည္က ေကာင္းထက္ယံပါဗ်”
YOU ARE READING
အမှတ်မထင်ချစ်ခြင်း
Romanceအူတူတူကောင်လေးနဲ့ ခပ်ချေချေကောင်လေးတို့ရဲ့အချစ်ဇာတ်လမ်းကဘယ်လိုဖြစ်မလည်း
