Part 17(U)

15 2 2
                                    

            ”ဟင်”

            ”အံသြသွားတာလား”

            ”မင်းရူးနေတာလား မင်းပဲကောင်းထက်ယံကိုကြိုက်နေတာဆ်ို”

            ”ကြိုက်တာနဲ့ချစ်တာနဲ့မတူဘူးလေသွေးငယ်ရာ နောက်ပြီးသူ့ပုံစံလေးကိုသဘောကျရုံပဲ”

             ”ဒါဆိုတကယ်မင်းငါ့ကိုချစ်တာလား”

          ”တကယ်ဆိုတာယုံအောင်ဘယ်လိုသက်သေပြရမလည်း”

           ”သက်သေပြစရာမလိုပါဘူး တကယ်ဆ်ိုရင်ပဲပျော်တယ်”

           ”ပျော်တယ်ဆိုတော့”

           ”ငါလည်းမောင့်ကိုချစ်တယ် ဟီးဟီသ ပြွတ်စ်”

           ”သွေးငယ်မင်းအရင်နမ်းတာနော် လာထားမောင့်အလှည့်”

          ”ပြွတ်စ်....ပြွတ်စ်......ပြွတ်စ်.”

                             …...........................

             မင်းခန့်တစ်ယောက်မနေ့ကလည်းဖြူသေးတို့တိုက်ရှေ့မှာစောင့်နေတာက်ိုထွက်လာတာမတွေ့။ဒီနေ့လည်းအစောကြီးထဲကလာစောင့်နေတာအခုထိကိုထွက်မလာသေးဘူး။စိတ်တွေလည်းရှုတ်လှပြီ၊စိတ်ရှုတ်သည်ဆ်ိုတာစောင့်နေရလို့မဟုတ် မျက်နှာလေးကိုမမြင်ရလို့သာဖြစ်သည်။လွမ်းလှပြီ။ချစ်တယ်လို့မသိခင်တစ်မျိုးပူလောင်ရ၊အခုသ်ိတော့တစ်မျိုးပူလောင်ရနဲ့။ပူလောင်တော့လည်းခံရမှာပေါ့ အာလုံးကသူ့အပြစ်တွေပဲက်ို။အဲ့တိုက်ခန်းထဲမှာဘာလုပ်နေလို့မထွက်လာသေးတာလည်း။သင်တန်းရောမသွားဘူးလား။

            ထက် ရှိန့်အိမ်ကပြန်လာပြီးထဲကအပြင်မထွက်ရသေး၊သင်တန်းလည်းမတက်ဖြစ်။ရှိန်ကတော့အောက်မှာအချိန်တိုင်းစောင့်နေသည်။ပြေးထွက်ပြီးလည်းတွေ့ချင်မိသည်။ဒါပေမဲ့ကိုယ့်ဘက်ကချစ်ပြီးသူ့ဘက်ကသူလုပ်ချင်သလိုလုပ်နေတာမျိုးကြီးက်ိုမကြိုက်ဘူး။အဲ့ကြောင့်တွေ့ချင်စိတ်က်ိုချိုးနိုမ့်ထားရသည်။တစ်ခုခုဝယ်စရာရှိရင်တောင်အခန်းဖော်ကိုအကူအညီတောင်းရသည်။ကြာတော့လည်းအားနာရသည်။ညီသစ်ကသဘောတော့ကောင်းပါသည်။

               သူနဲ့သာထိပ်တိုက်မဆုံချင်တာ သူ့က်ိုမတွေ့ရရင်လည်းမနေနိုင် အဲ့တာကြောင့်အပေါ်ထပ်ကနေကနေသာသူမမြင်အောင်ချောင်းချောင်းကြည့်ရသည်။ဒီလ်ိုကြီးလာလာစောင့်နေတာသူပင်ပန်းမှာပေါ့ သွားပြောရင်ကောင်းမလား၊မပြောပဲနေရမလား။ပြောလိုက်တာပဲကောင်းပါတယ်။

အမှတ်မထင်ချစ်ခြင်းWhere stories live. Discover now