Mafia Husband | Taekook

40-Final

xXSelammm

Finale hoş geldiniz♡ Bir çoğunuz bunu beklemiyordu muhtemelen ama oldu bir şeyler verdik bir karar.

Buraya kadar okuduğunuz ve beni desteklediğiniz için teşekkür ederim. Saçma sapan insanların büyümeye başladığı bu platformda özgün ve temiz içerikler çıkarmaya çalışan beni takip ederseniz çok sevinirim. 1k olalım artık yeter ndkdmdk

Her neyse umarım bölümü seversiniz. Son kez vote verip, yorum yapmayı unutmayın. Yazım yanlışları varsa kusuruma bakmayın lütfen♡♡

Keyifli okumalar dilerim<3

***

[3 Ay Sonra]

"Sonunda evimize dönüyoruz...Jungkook evimi çok özledim.". Taehyung uçak kalkmadan önce camdan dışarı bakarken mırıldanmıştı. Şu an o kadar mutluydu ki...

Yeniden eskisi gibi olacaktı her şey. Oğlu ve kocası ile sonsuza dek beraber olacaklardı. Taehyung bunu ümit ediyordu ki öyle de olacaktı...

Mark, Jungkook babasının kucağında tabletiyle oynarken Jungkook babası da Taehyung babası ile ilgileniyordu. Başını güzelinin boynuna gömmüş hassas teni doya doya öpüyor ve kokluyordu.

"Bundan sonra bütün belalar bizden uzak olacak değil mi Koo? Artık tamamen mutlu olmak istiyorum, senin için endişelenmek istemiyorum.". Jungkook boşta kalan eliyle bebeğinin pürüzsüz yanağını okşamıştı.

"Söz veriyorum mutlu olacağız. Sana ve oğlumuza hiçbir şey olmayacak, evimiz de ve yeni hayatımız da huzur dolu olacak.". Taehyung kocasının gözlerinin içine bakarak, mutlulukla buruk bir gülümseme bahşetmişti. "İyi ki seninim-".

"Yot! Sen menimsin!". Andor elindeki tabletini bırakıp, Taehyung babasına dönüp konuştuğunda, Taehyung ve Jungkook gülümseyerek birbirlerine bakmışlardı. Oğulları gün geçtikçe büyüyor ve daha da sevimli bir hale geliyordu.

"Bak sen öyle mi?". Jungkook tek kaşını kaldırarak sahte bir kızgınlıkla, oğluyla alay ederek mırıldandığında Andor korkusuzca başını olumlu bir şekilde sallamıştı. Oğullarının bu tavırları onların çok hoşuna gidiyordu.

"Heyecanlı mısın bebeğim? Evimize dönüyoruz? Hatırlıyor musun Kore'deki evimizi?". Andor başını belli belirsiz salladıktan sonra, Taehyung'un onu kucağına alması için kollarını açtığında babası hiç beklemeden bebeğini kucaklamıştı.

"Babaların hep yanında olacak bebeğim...".

***

"Yaaa! Aşkımmm...". Taehyung gözlerini doldurarak bir kocasına, bir de bahçelerindeki mükemmel araca bakıyordu. Kocası yapmıştı gene yapacağını. Jungkook şu Kanada'daki üç aylık serüvenin acısını çıkarmak ve o dönem bebeğine almak isteyip de alamadığı her şeyi alacağına dair kendine yemin etmişti...

"Sana layık değil.". Taehyung kocasının boynuna sarılırken, Jungkook centilmen bir mırıltıdan sonra kollarını bebeğinin beline dolayıp, ayaklarını yerden kesmişti.

"Jungkook-ah...". Taehyung soru sormak ister gibi mırıldandığında, kocası bebeğinin boynunu şap diye öpüvermişti. "Yavrum? Söyle, Jungkook-ah ölür sana.". Yarı alaycı ve kekovari bir tavırla mırıldandığında Taehyung güzel bir şekilde gülümsemiş ve kocasının dudaklarını ıslak bir şekilde öpmüştü.

"Beni her ne olursa olsun affeder misin?". Jungkook, Taehyung'un bu sorduğu soru karşısında kaşını anlamaz bir tavırla kaldırıp, indirmişti. "Nerden çıktı bu şimdi güzelim?".