Bölüm 19 ✵

28 2 26
                                    

Selam millet ben geldim. Beklenmedik hareketlerde bulunmak gibi bir huyum vardır. Gözlerini kapat devam ediyor. Hepinize güzel okumalar.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Vakit kaybetmeden evden ayrılmış arabaya binmiştik JK ise tedbirsizliğim yüzünden bana nutuk çekmekle meşguldü ama onu dinleyemeyecek kadar kafam başka bir yerdeydi.

"Sen beni dinlemiyor musun çocuk!" Bağırmasıyla irkilerek JK'e döndüm. Birkaç saniye gözlerimi kırpıştırdım sonra konuşmaya başladım.

"Bana dedin JK?"

"Tanrım gerçekten dinlemiyor muydun?"

"Yorgunum Kook. Söyle ne diyorsun?"

"Bir daha böyle bir şey yapmaya kalkarsan seni ben öldürürüm anladın mı!? Yüreğime iniyordu!" Benim için bu kadar korkması saçmaydı sonuçta ben onlara ihanet eden tarafın baş rolüydüm.

"Denerim JK." Demekle yetindim sonra tekrar derin düşüncelerime gömüldüm. Kimliğimi çözmüş bu herife inanmıyordum. Nasıl yapabildiğini de çözemiyordum.

"Uyumak ister misin Yoongi?"

Cevap vermeden başımı salladım ve göğsüne gömüldüm. Kolları belimi kavradı bense sadece yerime biraz daha yerleşmekle yetindim. Kapalı gözlerimse beni derin bir uykuya itmişti.

Ne kadar süredir uyuduğumdan emin değildim ama uzun süredir uyuyor olmalıydım çünkü hem vücudum ağrıyordu hemde gözlerim.

Zorlukla göz kapaklarımı birbirinden ayırıp tek kolu hâlâ belimde duran adama baktım. Diğer kolunu yastığa bastırmış çenesini eline yaslamış beni izliyordu.

"Günaydın." Diye mırıldandım onun bu haline hayranlıkla bakarak.

Dudağının tek kenarı tembelce yukarı kıvrılmıştı. İyice kendine yaslayıp cevap verdi.

"Günaydın güzelim."

Belli belirsiz bir gülümseme yer edindi yüzümde sonra da kendimi biraz yukarı çekip onla aynı hizaya geldim. Vücudumu tamamen ona yaslayıp iki avuç içimi yüzüne koydum. Napmak istediğimi anlamış gibi çenesini yasladığı eli çekip yatakta oturur bir hâl aldı.

Kucağına oturmak yerine bacaklarını aralayıp bacakları arasına oturdum ve kendi bacaklarımı beline sarıp dudaklarına kapandım. Sert bir şekilde karşılık vermesiyle istemsizce gülümsemiştim. Nefesim yetmeyince dudaklarından ayrıldım.

Belimdeki kollarından birini çekip benim gibi avuç içini yanağıma yasladı.

"Nerden çıktın geldin bilmiyorum ama iyiki geldin Yoongi hoşgeldin bu lanet hayatıma."

Tamda bu yüzden gelmiştim işte lanet hayatının arkasındaki sırları çözmeye.

"O lanet hayatın arkasındaki sırları çözmeye gelmiştim ben... Nerden bilebilirdim hedefime aşık olacağımı?"

Bu sefer o dudaklarıma kapanmıştı uzunca bir öpücük kondurup geri çekildi.

"Bana güvenmezken bile en çok bana güveniyordun değil mi?" Dedi birden. Birkaç saniye boş gözlerle ona bakıp anlamaya çalıştım sonra da başımı salladım.

"Evet... Beni koruyacağını biliyordum. Bana zarar vermeyeceğini de biliyordum. Ve güvenmediğim hâlde sana güveniyordum."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 06 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gözlerini Kapat | TaeGiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin