ငါ့လိုအမျိုးသမီးမျိုး

chapter 15

Chapter 15
Ei Thet HmueApril 06, 2024
🫅Chapter 15

(ရန်ပွဲ)

"ပန်းဟွာ၊ ငါ နင့်ကို ဘာမှ မလုပ်ဝံ့ဘူးလို့ မထင်နဲ့"

" အမလေး ကြောက်လိုက်တာ၊ဘာလဲ အခုတော့ ငါ့ကို ပန်းကျွင်းမင်းသမီးလို့တောင် မခေါ်တော့ဘူးလား၊ကိုယ့်ထက်အသက်ဝါကြီးတဲ့သူတွေကို နောက်ကွယ်မှာ အတင်းအဖျင်းပြောတတ်တဲ့သူမျိုး ငါတို့မိသားစုမှာ မရှိဘူး၊နင်တို့အမေက ငါ့ အဖွားရှေ့မှာ ငိုပြီး အသနားခံနေလို့ အမွေဆက်ခံသူ ရာထူးကို ထိန်းထားနိုင်တာ မဟုတ်ဘူးလား၊နင်ကများ ငါ့မောင်လေးကို ငေါက်ရသလား"

ပန်းမိသားစုကို အော်ဟစ်ဝံ့ရအောင် ခန်းနင်က သူမကိုယ်သူမ ဘာထင်နေတာလဲ၊တစ်ကယ်လို့ သူမတို့မိသားစု ရာထူး ကျဆင်းသွားရင်တောင်၊ အခုမဟုတ်ဘဲ ငါးနှစ်ကြာမှလေ…

"ဟုတ်ပါတယ်၊ ငါတို့မိသားစုက မကောင်းပါဘူး၊ဒါပေမယ့် ရုပ်လေး ဗန်းပြပြီး မျက်နှာသာရ‌နေပေမယ့် စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းတဲ့ကိစ္စကို အကြိမ်ကြိမ် ဖျက်စီးခံခဲ့ရတဲ့ နင့်လို မဟုတ်ဘူးလေ၊နင့်မောင်လေးသာ လက်ထပ်လိုက်ရင် နင်လည်း အိမ်တော်မှာ မာနကြီးပြီး နေလို့မရတော့ပါဘူး"

ပန်းဟမ်ကပါ ဝင်ပြောလေ၏။

"မင်းရဲ့အစ်ကိုကသာ ဒီလိုမျိုးလုပ်နိုင်တာ၊ ကမ္ဘာပေါ်က ယောက်ျားတိုင်းက မင်းတို့မိသားစုလို အကျင့်မျိုးရှိတယ်လို့ မထင်လိုက်နဲ့၊ငါ့အစ်မဘာသာ ကြိုက်သလို မာနကြီးချင်သလို မာနကြီးနိုင်တယ်၊ ငါတို့မိသားစုတစ်စုလုံးကလည်း သူမကို ချစ်တယ်လေ၊ မင်းနဲ့ဘာဆိုင်လဲ၊ ပြီးတော့ ငါ့အစ်မက မင်းထက် ဆယ်ဆပိုလှတယ်၊မင်းမနာလိုဖြစ်လည်း အသုံးမဝင်ဘူး"

ခန်းနင် အတွေးက တစ်ကယ်ကို လက်ဖျား‌ခါလောက်အောင် ‌အဓိပ္ပါယ်မရှိတာပဲ၊ အခုလည်း သူမက သူတို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ကို သွေးထိုးနေပြန်ပြီလေ....သူ့မှာ ဇနီးမယားရှိပြီဆိုတာနဲ့ပဲ သူက အစ်မကို မေ့သွားမယ့်သူမျိုးမလို့လား...

ခန်းနင်သည် ပန်းဟမ်နှင့် ငြင်းခုံနေသည်ကို ပန်းဟွာ ဘေးကနေကြည့်ရင်း ဒေါသထွက်ပြီး မျက်တောင်ခတ်ဖို့ပင် မေ့သွားရ၏။ ဒါက ခန်းနင်ကျွင်းကျူးရဲ့ သိက္ခာလား၊ အရှက်မဲ့လှချည်လား...