Chapter 31
Ei Thet HmueApril 10, 2024
Chapter 31
ကျင်းမြို့တော်၏ ဆောင်းဦးနှောင်းပိုင်းညက အလွန်အေးသည်။ယွင်နျန်းသည် အေးစက်သော သစ်သားထိုင်ခုံပေါ်တွင် ထိုင်နေပြီး သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ တုန်ရီနေသည်။
"မိန်းကလေး ကျေးဇူးပြုပြီး မကြောက်ပါနဲ့" တုကျိုးက ယွင်နျန်း ရှေ့သို့ လက်ဖက်ရည်ပူပူတစ်ခွက်ကို ထားပေးလိုက်ပြီး "ကျွန်တော်က မင်းကို သေသေချာချာ မေးဖို့လာခဲ့တာပါ၊ ဒီနေ့ ဘာလို့ ပြတင်းပေါက်ကနေ လမ်းပေါ်ကို သစ်သားချောင်းကြီး ပစ်ချလိုက်တာပါလဲ၊ လူတစ်ယောက်ကို မတော်တဆ ထိခိုက်မိရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျွန်မ မရည်ရွယ်ပါဘူး"
ယွင်နျန်း ရေနွေးပူပူကို မသောက်ဝံ့သေးပေ။ယခုဆို သူမ၏ ပုခုံးများပင်တုန်နေပြီး အသံကလည်း တုန်ခါနေ၏။
"ကျွန်မ ကျင်းမြို့တော်ကို ရောက်တာ မကြာသေးပါဘူး၊ ဒီဟာကလည်း မနေ့က ကျွန်မငှားထားတဲ့ အခန်းပါ၊ကျွန်မကို ခွင့်လွှတ်ပါ "
"မရည်ရွယ်ဘူးဆိုတော့လည်း တော်သေးတာပေါ့"
တုကျိုး အခန်းကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။အခန်းသည် ရှုပ်ထွေးနေပြီး ထောင့်တွင် သေတ္တာတစ်လုံး ရှိကာ မှန်တင်ခုံပေါ်တွင်လည်း အလှကုန် အနည်းငယ် ရှိနေသော်ငြား သပ်သပ်ရပ်ရပ် မစီထားပေ။
"မိန်းကလေးက ကျင့်ဝတ်သိက္ခာရှိတဲ့သူမျိုးပါ၊ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ မင်းကြောင့် လူတစ်ယောက် ထိခိုက်လုမတတ် ဖြစ်သွားတာတောင် ဆင်းပြီးမတောင်းပန်ဘဲ ပြတင်းပေါက်ကိုအတင်းပိတ်ပြီး အရမ်း ကြောက်လန့်နေရတာလဲ"
"ကျွန်မ……ဒါက တာဝန်မယူချင်လို့ မဟုတ်ပါဘူး၊ ပန်းရှန့်ကျွင်းကို မကြည့်ဝံ့လို့ပါ"
တုကျိုး သူ့လက်ထဲမှ လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို လှည့်လိုက်ပြီးပြော၏။
"ဒီနေ့ မြို့စားမင်းနဲ့ အတူတွေ့ရတဲ့ ပန်းဟွာကျွင်းကျူး အကြောင်း ပြောနေတာလား"
"ဒါဆို သူမက ကျွင်းကျူးရာထူး ရထားတာလား"
ယွင်နျန်း ရုတ်တရက် သဘောပေါက်သွားပြီး ပြုံးကာ
YOU ARE READING
ငါ့လိုအမျိုးသမီးမျိုး
General FictionA girl like me Description ကံကောင်းသည့် ခပ်အအဖခင်၊သူမကို အလိုလိုက်ကာ ကာကွယ်ပေးတတ်သော မိခင်နှင့် ကျောကျော့မော့မော့လေးနေပြီး အထက်တန်းဆန်သော မောင်ဖြစ်သူတို့သည် သူမအတွက် ခင်ပွန်းတစ်ယောက်ရှိစေချင်ကြသည်။ စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းခြင်းကိစ္စအား သုံးကြိမ်တိုင်တိုင်...
