សិស្សប្រុស
ផ្ដើមរឿង
«ឯងដើរឪ្យលឿនតិចមើល»
«ឯងនាំយើងទៅណា?» នៅក្នុងបរិវេណសាលាវិទ្យាល័យមួយកន្លែងនៅក្នុងទីក្រុងឆុងឈីងនៃប្រទេសចិន កម្លោះសង្ហារាងខ្ពស់ដូចត្នោតពីរនាក់ ដែលម្នាក់ជាអ្នកអូសដៃមានឈ្មោះថា ថាវឈិន គេអូសដៃកម្លោះម្នាក់ទៀតដែលឈ្មោះថា លីនស៊ាន។ ពួកគេទាំងពីររៀនថ្នាក់ទី ១២ ម្នាក់ៗសុទ្ធតែជាកូនអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិស្ដុកស្ដម្ភ ជាក្មេងទំនើងទៀតផង។ លីនស៊ានក្មេងប្រុយវ័យ ១៨ ឆ្នាំទើបគ្រប់ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះឯងកម្ពស់ ១:៨៩ cm ជាប្រុសស្អាតប្រចាំសាលានរណាមិនល្បីលីនស៊ានទាំងសង្ហា ទាំងមាន តែរឿងរៀនរាងអន់តិចព្រោះជាក្មេងឈាមរាវកើតក្នុងត្រកូលអ្នកមានស្ដុកស្ដម្ភចឹងគេមិនសូវខ្វល់រឿងរៀនទេចេះតែដើរលេង។
«មកតាមតែយើងមក ធានាថាឯងឃើញហើយនឹងក្អួតឈាម»
«អីក៏ដល់ម្លឹងហាស៎?» លីនស៊ានធ្វើទឹកមុខដូចភ្ញាក់ផ្អើល
«មកដល់ហើយ»
«គ្មានឃើញស្អីផង អានេះឆ្កួតក៏អី?»
«ឯងមើលទៅកន្លែងនោះមើល» ថាវឈិនលើកដៃចង្អុលទៅកាន់មនុស្សពីរនាក់ដែលកំពុងតែអង្គុយសាសងគ្នាលើកៅអីឈើមួយក្រោមដើមឈើធំឯលីនស៊ានក៏មើលតាមដៃដែលមិត្តខ្លួនចង្អុល គ្រាន់តែក្រលេកទៅឃើញភ្លាមទឹកមុខគេក៏ប្លូរភ្លែតមួយរំពេច។
«យ៉ាងម៉េចហើយអាលីន?»
«អាសៀនឆាវទៀតហើយ??» លីនស៊ានជ្រួញចិញ្ចើមសង្ករឺតធ្មេញក្ដៅឆេវ
«ថីហ្អែង?»
«....»
«អេ...ចង់ទៅណា??»
«ទៅដេញវាចេញពីអ្នកគ្រូនោះអី»
«ដេញក្បាលហ្អែង? សង្សារអ្នកគ្រូវើយធ្វើដូចមិនដែលបានឃើញ» កម្លោះក្រមុំទាំងពីរដែលកំពុងសាសងគ្នានោះម្នាក់គឺជាអ្នកគ្រូបង្រៀននៅទីនេះឈ្មោះ ស៊ូ យីសុីន នាងតូចចូលបង្រៀនតាំងពីនៅអាយុ ២១ ឆ្នាំដោយសារតែនាងជាសិស្សពូកែទើបរៀនផងហើយបានការងារល្អមួយធ្វើទៀត ឯម្នាក់ទៀតដែលជាសង្សារនាងឈ្មោះ អានសៀនឆាវ អាយុ ២៥ ឆ្នាំ គេធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនធំមួយ។
«យើងខំតាមស្រឡាញ់គាត់តាំងពីចូលវិទ្យាល័យតែវា...»
«ស្រីមានច្រើនគគោកហ្អែងមិនទៅស្រឡាញ់ចាំបាច់អីត្រូវតែជាអ្នកគ្រូសុីន?» សិស្សស្រីៗស្អាតៗតាមគេច្រើនណាស់តែវាមិនយកភ្នែកមើលទាំងដែលគេច្រណែនចង់ងាប់តែវាតាមញ៉ែតែគ្រូ។
«ហ្អែងមិនមែនជាអញហ្អែងមិនយល់»
«នែ៎! អញសួរតាមត្រង់តាមញ៉ែគ្រូសុីនប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះឯងគ្រាន់តែញ៉ែលេងដើម្បីសុីគាត់ហើយបោះចោលឬស្រឡាញ់មែន?»
«ឯងមើលមកអញសមជាមនុស្សលេងសើចទេ?»
«មានអីគ្រាន់តែឧស្សាហ៍ឃើញឯងលូកលាន់គាត់ច្រើនដង តែថាបើចង់លូកលាន់ថ្ងៃក្រោយរកកន្លែងស្ងាត់ខ្លះទៅកុំសាធារណៈពេកប្រយ័ត្នសង្សាគាត់ដឹងងាប់វើយ»
«ឯងតាមដានយើង?»
«យើងមិនទំនេរគ្រាន់តែថាឯងធ្វើវាសាធារណៈពេកនិយាយតាមត្រង់រោលរាលសាហាវណាស់វើយឯងនេះហ៊ានមែនទែនហ៊ានច្របាច់របស់គ្រូពេញៗដៃក្លាហានថ្នាក់នេះមិនខ្លាចទេហេស៎?»
«មានអីត្រូវខ្លាចហ្នឹងនៅតិចផង»
«ឯងចង់ធ្វើស្អីវើយ?»
«ឯងគិតទៅមើលថាយើងចង់ធ្វើស្អី?»
«ខ្ជិលគិតណាស់រឿងឯងជីវិតឯង ឯងចង់ធ្វើស្អីធ្វើទៅ»
«ចេញទៅ»
«.....» ថាវឈិនខ្ជិលខ្វល់ហើយក៏ដើរចេញបាត់ទុកឲ្យលីនស៊ាននៅឈរតែឯងរង់ចាំនៅចាំស្កាត់មុខអ្នកគ្រូ មិនយូប៉ុន្មានគូរស្នេហ៍ទាំងពីរក៏បែកផ្លូវគ្នា។
«អ្ហឹ...អ្ហឹប...» គ្រាន់តែយីសុីនដើរមករាងក្បែរគេបន្តិចគេក៏ស្ទុះទៅក្រសោបកាយតូចជាប់ដោយខ្ទប់មាត់មិនឲ្យនាងស្រែករួចហើយក៏ទាញចូលកន្លែងស្ងាត់ស្រួលនិយាយគ្នា។
«លែង...ឯងជា...លីនស៊ាន?» គេលែងនាងរហ័សបែមុខទើបត្រូវបើកភ្នែកធំៗ
«លីនស៊ាននឹងហើយអ្នកគ្រូគិតថាជានរណា?» គេនិយាយដៃឱបកាយនាងជាប់មិនលែង។
«ឯងមកនៅស្អីត្រង់កន្លែងនេះ?»
«មកមើលអ្នកគ្រូញ៉ែគ្នាទេដឹង?»
«យើងជាគ្រូឯង ឯងហ៊ាននិយាយឈ្លើយបែបនេះ?»
«ខ្ញុំវាមិនសូវឈ្លើយទេតែអាក្នុងខោវាឈ្លើយជាងឆ្ងាយណាស់»
«អាឆ្កួត! លែងយើង»
«អត់! អត់ចង់»
«....» នាងសម្លក់គេព្រោះរើមិនរួច
«ខ្លួនអ្នកគ្រូក្រអូបម៉េះ? បាញ់ទាក់ទាញអាសៀនឆាវមែនទេ»
«ត្រូវហើយ»
«ចុះមិនចង់ទាក់ទាញខ្ញុំខ្លះទេ?»
«ឯងជានរណា? មានហេតុផលអីដែលយើងត្រូវផ្គាប់ចិត្ត?»
«ជាអនាគតប្ដីនោះអី»
«បញ្ឈប់ការគិតដ៏ឆ្កួតៗរបស់ឯងទៅលីនស៊ាន»
«ខ្ញុំនឹងឈប់រហូតដល់អ្នកគ្រូក្លាយជារបស់ខ្ញុំ»
«ខ្ញុំប្រាប់ឯងប៉ុន្មានដងហើយថាខ្ញុំមិនស្រឡាញ់ឯងទេ ខ្ញុំមានមិត្តប្រុសហើយ»
«បើគ្មានវាអ្នកគ្រូស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ?»
YOU ARE READING
សិស្សប្រុស 🔞 (ចប់)
Romanceសិស្សប្រុស ត្រេល័រ រឿងរ៉ាវគ្រប់យ៉ាងកើតចេញពីក្មេងប្រុសវ័យ ១៨ ឆ្នាំម្នាក់ដែលបានលង់ស្រឡាញ់អ្នកគ្រូរបស់គេ គេខំព្យាយាមរកវិធីសាស្រ្តគ្រប់បែបយ៉ាងដើម្បីបាននាងក្លាយជាកម្មសិទ្ធរបស់គេ នាងជាអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងរបស់គេ ឪ្យគេសម្លាប់មនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដើម្បីនាងក៏បានគេព...
